สวัสดีค่ะ
ตามหัวข้อกระทู้แล้ว อยากจะบอกเล่าเก้าสิบหน่อยนะคะ
เจ้าของกระทู้ ถูกสามีนอกใจ และเลิกลากันไป เป็นระยะเวลา 2 ปี กับอีก 6 เดือน แต่ยังไม่สามารถเปิดใจให้ใครเข้ามาได้เลย
เรากับอดีตสามี คบกันและแต่งงานกันเป็นเวลา 8 กำลังจะ 9 ปี ซึ่งตอนที่เลิกกันเราอายุ 30 ปี (เรียกได้เกือบ 1 ใน 3 ของชีวิตที่มีเขาเข้ามา )
ตลอดระยะเวลาที่อยู่กันว่าไม่เคยมีเรื่องชู้สาว เขาไม่เคยแม้แต่จะสนใจคนอื่น เขาเป็นคนเปิดสนทนากับคนอื่นไม่เป็น ชีวิตเขาทุ่มเทให้กับงาน งาน และ งาน จนอยู่มาวัน1 ประมาณ เวลา ตี 3 มีผู้หญิงใช้เบอร์สามีโทรเข้ามาแล้วถามว่าเมื่อไหร่จะเลิกกัน? เราไม่ได้คิดว่ามันเรื่องจริงคิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่นเพื่อมาลองใจเรา เราเลยว่างสายและนอนต่อ แต่มันไม่จบแค่นั้นเขาส่งข้อความมาด่าว่าหน้าด้าน มีทั้งคำหยาบคายมากมายจนเรานอนไม่หลับเลยตัดสินใจโทรกลับไป สรุป เรื่องจริงค่ะ!!! เขานอนอยู่ด้วยกัน เราก็ยังใจดีถามว่าจะเลือกใคร ผู้ชายเลือกตอบในตนอนนั้นว่า ผู้หญิงคนใหม่ค่ะ แต่พอรุ้งเช้าเขาก็รีบโทรมาบอกว่าสถานการณ์ มันบังคับให้ต้องพูดแบบนั้น!!
เรื่องยังมีต่อนะคะ เราใจดีมากๆค่ะให้โอกาสเขาได้หลายต่อหลายครั้งเพื่อไปหยุดความสัมพันธ์กับอีกคนแล้วกลับมาเป็นครอบเป็นครัวที่อบอุ่นเหมือนที่ผ่านมา เหมือนความใจดีของตัวเองมันย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง จึงถูกหลอกซ้ำๆ กับเรื่องราวเดิมๆ จนวันหนึ่งคิดว่าตัวเองไม่ไหวแล้ว เลยตันสินใจขนข้าวของออกจากบ้านและไปเช่าคอนโดโดยเริ่มทยอยขนไปทีละนิดๆและไม่กลับมานอนบ้านไม่กลับมาให้เขาเห็นหน้า (แต่มีการพูดคุยกันผ่าน Line) จนย้ายข้าวของหมดทุกอย่างจึงได้บล๊อคไป
สิ่งที่ตามมาคือ ความเจ็บปวดหลังจากเรื่องนั้น มันเหมือนฟ้าถล่มทับที่ไม่รู้จะเดินไปทางไหน ไม่รู้จะทำยังไงต่อ และผลที่ตามมาที่หนักกว่าคือ **โรคซึมเศร้าค่ะ*** แต่เราโชคดีคือ เราอยู่กับจิตแพทย์ตั้งแต่รู้สึกว่าตัวเองควบคุมตัวเองไม่ได้ รักษากันอยู่ประมาณ 2 ปีกว่าๆจนหมอตัดสินใจให้หยุดยา ^_^
อ่ะ!!! เอาซะยาวเลย จริงๆมันก็มีเรื่องละเอียดอ่อนกว่านั้น รุ่นแรงกว่านั้น และเอาเป็นว่าสรุปย่อให้สั้นได้แค่นั้นจริงๆ
และผ่านมาจนตอนนี้ยังไม่กล้าเปิดใจคบใครเลย กลัว กลัวไปหมด กลัวว่าจะไม่ดีพอสำหรับใครจนเขาไปนอกใจอีกครั้ง
กลัวว่าชีวิตตัวเองจะกลายเป็นปัญหาของอีกคน
กลัวการเริ่มต้นใหม่
กลัวว่าเราจะรักใครมากกว่ารักตัวเองอีกครั้ง!!!
##และคิดว่าน่าจะมีคนที่ใช้เวลากับตัวเองยาวนานกว่าเราบ้างแหละ
ว่าด้วยการถูกนอกใจ ใช้เวลาเท่าไหร่ถึงเริ่มต้นใหม่ได้
ตามหัวข้อกระทู้แล้ว อยากจะบอกเล่าเก้าสิบหน่อยนะคะ
เจ้าของกระทู้ ถูกสามีนอกใจ และเลิกลากันไป เป็นระยะเวลา 2 ปี กับอีก 6 เดือน แต่ยังไม่สามารถเปิดใจให้ใครเข้ามาได้เลย
เรากับอดีตสามี คบกันและแต่งงานกันเป็นเวลา 8 กำลังจะ 9 ปี ซึ่งตอนที่เลิกกันเราอายุ 30 ปี (เรียกได้เกือบ 1 ใน 3 ของชีวิตที่มีเขาเข้ามา )
ตลอดระยะเวลาที่อยู่กันว่าไม่เคยมีเรื่องชู้สาว เขาไม่เคยแม้แต่จะสนใจคนอื่น เขาเป็นคนเปิดสนทนากับคนอื่นไม่เป็น ชีวิตเขาทุ่มเทให้กับงาน งาน และ งาน จนอยู่มาวัน1 ประมาณ เวลา ตี 3 มีผู้หญิงใช้เบอร์สามีโทรเข้ามาแล้วถามว่าเมื่อไหร่จะเลิกกัน? เราไม่ได้คิดว่ามันเรื่องจริงคิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่นเพื่อมาลองใจเรา เราเลยว่างสายและนอนต่อ แต่มันไม่จบแค่นั้นเขาส่งข้อความมาด่าว่าหน้าด้าน มีทั้งคำหยาบคายมากมายจนเรานอนไม่หลับเลยตัดสินใจโทรกลับไป สรุป เรื่องจริงค่ะ!!! เขานอนอยู่ด้วยกัน เราก็ยังใจดีถามว่าจะเลือกใคร ผู้ชายเลือกตอบในตนอนนั้นว่า ผู้หญิงคนใหม่ค่ะ แต่พอรุ้งเช้าเขาก็รีบโทรมาบอกว่าสถานการณ์ มันบังคับให้ต้องพูดแบบนั้น!!
เรื่องยังมีต่อนะคะ เราใจดีมากๆค่ะให้โอกาสเขาได้หลายต่อหลายครั้งเพื่อไปหยุดความสัมพันธ์กับอีกคนแล้วกลับมาเป็นครอบเป็นครัวที่อบอุ่นเหมือนที่ผ่านมา เหมือนความใจดีของตัวเองมันย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง จึงถูกหลอกซ้ำๆ กับเรื่องราวเดิมๆ จนวันหนึ่งคิดว่าตัวเองไม่ไหวแล้ว เลยตันสินใจขนข้าวของออกจากบ้านและไปเช่าคอนโดโดยเริ่มทยอยขนไปทีละนิดๆและไม่กลับมานอนบ้านไม่กลับมาให้เขาเห็นหน้า (แต่มีการพูดคุยกันผ่าน Line) จนย้ายข้าวของหมดทุกอย่างจึงได้บล๊อคไป
สิ่งที่ตามมาคือ ความเจ็บปวดหลังจากเรื่องนั้น มันเหมือนฟ้าถล่มทับที่ไม่รู้จะเดินไปทางไหน ไม่รู้จะทำยังไงต่อ และผลที่ตามมาที่หนักกว่าคือ **โรคซึมเศร้าค่ะ*** แต่เราโชคดีคือ เราอยู่กับจิตแพทย์ตั้งแต่รู้สึกว่าตัวเองควบคุมตัวเองไม่ได้ รักษากันอยู่ประมาณ 2 ปีกว่าๆจนหมอตัดสินใจให้หยุดยา ^_^
อ่ะ!!! เอาซะยาวเลย จริงๆมันก็มีเรื่องละเอียดอ่อนกว่านั้น รุ่นแรงกว่านั้น และเอาเป็นว่าสรุปย่อให้สั้นได้แค่นั้นจริงๆ
และผ่านมาจนตอนนี้ยังไม่กล้าเปิดใจคบใครเลย กลัว กลัวไปหมด กลัวว่าจะไม่ดีพอสำหรับใครจนเขาไปนอกใจอีกครั้ง
กลัวว่าชีวิตตัวเองจะกลายเป็นปัญหาของอีกคน
กลัวการเริ่มต้นใหม่
กลัวว่าเราจะรักใครมากกว่ารักตัวเองอีกครั้ง!!!
##และคิดว่าน่าจะมีคนที่ใช้เวลากับตัวเองยาวนานกว่าเราบ้างแหละ