ตอนนั้นเราอยู่ ม.6 เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบไปทำบุญมาก เรียนได้ว่าเป็นผู้หญิงที่เป็นเด็กวัดก็ว่าได้  เรานวดเป็นด้วยนะ
ครั้งหนึ่งเราเคยไปนวดที่งานปริวาสกรรมที่วัดแห่งหนึ่งในนครราชสีมา
เป็นการทำบุญอีกอย่างเพราะเราไปนวดให้กับผู้ปฏิบัติธรรม เราไปกับญาติโยม หลวงพ่อ เเล้วก็ทีมเยาวชน นวดฟรีด้วยนะ
เราไปอยู่วักดประมาณ 2 วัน มีคนมานวดตลอดเเล้วก็มีพี่ผู้ชายคนหนึ่งมายืนมองนานมาก
เราก็เลยเดินไปถามว่าพี่มีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ พี่เค้าซึ่งเป็นผู้ปฏิบัติธรรม เค้าก็เข้ามาถามว่าต่อคิวยังไง สอบถามเกี่ยวกับการนวด เราก็เลยจัดคิวให้พี่เขา  
หลังจากนั้นมียายคนหนึ่งบอกว่าถ้าจะนวดจะต้องติดต่อยังไง ยายคุยกับพระไม่เป็น เราก็เลยบอกว่างั้นยายเอาเบอร์หนูไปก็ได้ค่ะ นี่ก็เลยเขียนเบอร์ให้ยายไป เเล้วยายก็เอาไปให้พระรูปหนึ่ง แล้วพระท่านก็เอาไปให้พี่คนหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้ชายคนนั้น
          เมื่อเวลาผ่านไป 2 วัน ประมาณ 5 โมงเย็น นั่งกินข้าวกับครอบครัวอยู่ พี่คนนี้โทรมา เเรกๆ พี่เค้าบอกว่าการนวดเเบบนี้พี่ชอบมาก พอดีมียายข้างบ้านป่วยเป็นกระดูกทับเส้น อีกคนก็เดินไม่ได้บ้าง  พี่อยากพาเเกมารักษาที่วัดมาก ถ้ามีโอกาส เเหม่.... โทรมาถามเรื่องนวดเรานี่ก็เเนะนำไปเต็มที่เเนะนำเท่าที่เราจะเเนะนำได้ พี่เเกก็โทรมาถามเรื่องนวดทุกวัน ประมาณอาทิตย์หนึ่งได้ หลังจากนั้นเอ๋าาาาเฮ้ยยย! พี่เเกไม่คุยเรื่องนวด ไม่ถามเรื่องนวดเเล้วอ่า  พี่เเกบอกว่าพี่ไม่ค่อยมีเพื่อนเลย ถ้าจะโทรคุย ปรึกษาเราบ้างจะได้ไหม พี่เค้าบอกว่าถูกชตากับเรามาก ชอบเราเพราะเห็นว่าเราขยัน ถ้าพี่จะโทรคุยกับเราบ่อยๆ นี่ได้ไหม? คือเราตอนนั้นก็ตื่นเต้นบ้างเเบบไม่เคยมีใครโทรมาคุยเเบบนี้ เเต่ยอมรับเลยว่าพี่เเกคุยสนุกมาก เสียงเพราะมาก หลังจากนนั้นพี่เเกก็โทรมาทุกวันเเต่เริ่มตึกขึ้น เป็นเที่ยงคืนบ้าง ตีหนึ่งบ้าง คือตอนนั้นเราอยู่ ม. 6 มันก็ตึกสำหรับเรานะ พอคุยหลายวันเข้า เราก็ถามว่าตกลงพี่มีจุดประสงค์อะไรกันเเน่ พี่เค้าเลยบอกว่าพี่ก็บอกกันเราไปตั้งเเต่เเรกเเล้วไง ว่าพี่ชอบ ขอคุยด้วยได้ไหม? เราก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าบางครั้งคนหนึ่งอยากจะพูดหรือคุยอะไรกับคนที่ไม่รู้จักเลยก็ได้ หรือบางเรื่องเค้าต้องการคนที่จะรับฟัง ตอนนั้นคิดเเค่นั้นจริงๆ จริงๆ เเล้วเราเป็นคนไม่ติดโทรศัพท์เลย ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ เเละที่สำคัญคือพี่เเกโทรมาตึกเกินไป  เราก็เลยบอกพี่เเกไปว่าถ้าอยากคุยโทรมาตอนกลางวันได้ไหม? โทรมาเวลานนี้มันตึกเกินไป เพราะเราก็ต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัยเเล้ว ตอนนั้นเราเครียดกลัวไม่มีที่เรียน พี่เค้าก็เป็นที่เป็นปรึกษาให้เราเกี่ยวกับเรื่องเรียนเป็นอย่างดี เมื่อเราบอกว่าเราไม่ชอบคุยโทรศัพท์ตอนดึก พี่เค้าเลยถามเราว่าเราสะดวกช่วงไหน เราก็เลยบอกไปว่าเราจะว่างช่วง 5-6 โมงเย็น มันเป็นช่วงเวลากลับบบ้าน ตลอดระยะเวลาที่คุยกับพี่เค้า เราบอกพ่อกับเเม่ตลอด เเล้วพ่อกับเเม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะก็เชื่อเเละไว้ใจเรา เราไม่เคยทำให้พ่อเเม่ผิดหวัง นอกจากนั้นเรายังเล่าให้เพื่อนฟังด้วย เพื่อนจะได้ช่วยประเมินเพราะเราไม่มีประสบการณ์ หลังจากนั้นทุกวันพี่เค้าจะโทรมาช่วงเวลา 5-6 โมงเย็นในทุกวัน เพื่อต้องการจะคุยกับเรา เพื่อสะดวกสำหรับเรา พี่เค้าบอกว่าเรียนหนักเลยอยากผ่อนคลาย คุยกับเราเเล้วสบายใจ อ้อ!"""" พี่เค้าเรียนคณะนิติศาสตร์ ม.ชื่อดังเเห่งหนึ่งใน กทม. ใกล้จะจบเเล้วละ เอาเป็นว่าคุยกัยถูกคอเลยละ มีครั้งหนึ่งพี่เค้าโทรมา เราก็เลยอยากลองใจว่าพี่เค้าจะคุยกับเเม่เราได้ไหม ก็เลยบอกว่าเเม่รับให้หน่อย เเม่ก็เลยรับปรากฎว่าคุยกับเเม่เราเข้ากันดีมากๆ โอเคผ่าน คุยสนุกผ่าน เป็นที่ปรึกษาที่ดีผ่าน เรียนดีผ่าน ชอบในเเบบที่เราเป็นผ่าน ขยันผ่าน เเล้วก็สอนเราดีมากๆ เนี่ยผ่านเลย เเต่คุยกันได้ประมาณ 2-3 เดือน เพื่อนบอกว่าพี่เค้าคงไม่ได้โทรมาคุยเล่นๆ เเล้วมั้ง ? พี่เค้าคงจีบเเล้วละ
          หลังจากนนั้น เฮ้ยยย! พี่เค้าขอเป็นเเฟน บอกว่าพอจบคบกับพี่ได้ไหม? น้องชอบคนเเบบไหน เป็นเเฟนกับพี่นะ เป็นเเฟนกันไหม? เเล้วพี่เค้าก็คุยเรื่องครอบครัวประมาณว่าถ้าพี่เรียนจบมีการงานทำ พี่อยากมีครอบครัว มีพ่อ เเม่ ลูก น่ารักออก นี่ก็เลยคิดว่ามันเร็วเกินไปรึเปล่า เเล้วเราต้องมีเรื่องที่ต้องรับผิดชอบมากมาย ไหนเรื่องสอบ ไหนเรื่องเรียน ชีวิตต้องเรียนรู้อีกเยอะ ช่วงนั้นชีวิตวุ่นวายมาก ก็เลยบอกไปว่าคุยกับไปเรื่อยๆ ก่อนดีเเล้ว ที่ตอบไปแบบนั้นคือเราไม่รู้นิสัยพี่เค้า เราอยู่ห่างกัน เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ตอนนั้นคิดเเบบนั้น พอคุยไปเรื่อยๆ พี่เค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจ ทุกครั้งที่ได้คุยเรามีความสุขมาก เเละที่สำคัญพี่เค้าโทรมาหาเราตลอด เราไม่เคยโทรไปเลย เมื่อคุยไปเรื่อยๆ พี่เค้ามาดูรถเเข่งที่สนามเเห่งหนึ่งซึ่งวันนั้นมีคอนเสริตพอดี วันนั้นพี่เค้ากำลังจะกลับบ้าน เราเลยบอกว่าจะกำลังจะไปดูคอนเสริตกับเพื่อน พี่เค้าสูรอ รอเพื่อที่จะได้เจอเรา เเต่เราเองเขินบ้าไร เจอพี่เค้าเเล้วยอมือไหว้ ทักทายเเปปเดียวเเล้วก็ไป พอกลับถึงห้องเราเครียดมาก เราเองก็กำลังจะเรียนต่อ เราไม่สวย เรายังไม่มีที่เรียนที่เราฝันเลย ส่วนพี่เค้าอนาคตดี ไปได้รุ่งเลยละ และเราคิดว่าเรายังไม่พร้อมที่จะมีเเฟนตอนนั้น เราเลยโทรหาพี่เค้าเเล้วบอกว่า "พี่ไม่ต้องโทรมาอีกเเล้วนะ" พี่เค้าก็เลยถามว่า เป็นอะไร พี่ทำอะไรให้โกรธรึเปล่า บอกพี่ได้นะ เราก็เลยบอกว่าเปล่าพี่ดีทุกอย่าง เเต่พี่ไม่ต้องโทรมาอีกเเล้วนะ เราวางสายเเล้วพี่เค้าก็โทรมาอีกเราก็เลยให้เพื่อนรับเเล้วก็บอกว่าพี่ไม่ต้องโทรมาอีกนะ
            แล้วเราก็ปิดซิมนั้นไป 3 เดือน เราคิดว่า พี่เค้าคงไม่โทร ไม่ติดต่อเราอีกเเล้ว โอเคสบายใจได้  ครบ 3 เดือน เราเอา ซิม กลับมาใช้อีกครั้ง เพราะเสียดายเบอร์เก่า วันนั้น 3 ทุ่ม พี่เค้าโทรมาพอดีเเต่เป็นเบอร์อื่น เราก็เลยรับเพราะเราไม่รู้ว่าใคร คิดว่าเพื่อนหรือคนรู้จัก ที่ไหนได้เป็นพี่คนนั้น เมื่อเรารับสาย คำเเรกที่พี่เค้าถาม ใช่น้อง....รึเปล่าครับ เราบอกใช่ พี่เค้าก็เลยถามว่าโทรศัพท์เป็นอะไรรึเปล่า โทรศัพท์หายหรือโทรศัพท์พังรึเปล่าทำไมโทรไม่ติดเลย รู้ไหม? พี่เป็นห่วงมาก พี่โทรหาทุกวัน ไม่มีวันไหนที่พี่ไม่โทรหาเราเลยนะ พี่หวังว่าสักวันหนึ่งเราจะรับสายพี่ พี่พยายามโทรทุกวัน และวันนี้ก็รับสายพี่เเล้ว พี่ขอโทษถ้าพี่ทำให้โกรธ เรากลับมาคุยกันเหมือนเดิมนะ .............................. เราก็เลยบอกไปว่า คงไม่ได้เเล้วหนูขอโทษเราคุยกันไม่ได้หรอกหนูยังไม่พร้อมที่จะมีใครตอนนี้ หนูไม่พร้อมสักอย่าง ขอโทษนะคะ เเต่พี่อาจจะเจอคนที่คู่ควรกับพี่เเล้วก็ดีกว่าหนูมากๆๆๆ ขอให้พี่เจอคนที่ดีๆ นะคะ วางสายยยยยยยย
_________________________________________________________
ถึงตอนนี้เข้ามหาลัยอยากจะเกลียดตัวเองมากๆ ในวันที่เคว้งคว้างพี่เค้าคงปลอบใจเราได้ เค้าคงไม่ทิ้งเราไปไหน ทำไมปล่อยคนที่เราคุยเเล้วสบายใจที่สุดไป ทำไมปล่อยเค้าไป ปล่อยเค้าไปทำไม ทั้งๆ ที่ไม้ได้ผิดอะไร
ถ้าถามความรู้สึกตอนนี้ เเหม่คุยกันไปเรื่อยๆ เป็นเเฟนกันก็ได้ไหม? ก็ไม่เสียหายอะไร คุณพลาดเเล้วมาคิดได้ตอนนี้มันสายไปเเล้ว
มิน่าละถึงมีเนื้อเพลงที่ว่า "ตอนนั้นเราเด็กเกินกว่าจะเข้าใจความรัก" เราเด็กเกินไป ตอนนั้นเราคิดมากไปถ้าคุยถึงทุกวันนี้เราคงได้เรียนรู้เเละรู้จักกันมากขึ้น ทำไมเราไม่ใช้ช่วงเวลาที่มีอยู่เรียนรู้ซึ่งกันเเละกัน หนูเเค่อยากบอกให้พี่รู้ว่า พี่ไม่ได้ผิดอะไรเลยหนูผิดเองที่คิดมากไปคิดมากจนปล่อยให้คนที่ทำให้เรามีความสุข มีรอยยิ้มหลุดมือไป ป่านนี้หนูก็ไม่รู้ว่าพี่อยู่ที่ไหนเเล้ว เฟสพี่ก็ไม่เล่น เเละที่สำคัญตอนนี้พี่คงมีครอบครัวไปเเล้ว