รู้สึกกังวัลครับว่าผมจะมองลูกเป็นเด็กตัวน้อยๆตลอด คือเป็นห่วงซะทุกเรื่องจนบางทีก็กลัวว่าเวลาที่ลูกโตจะมองพ่อคนนี้จำกัดอิสระ
เป็นห่วงมากเกินไป คือถ้าตอบจากใจจริงผมก็คงลูกซัก 35อะครับ แล้วก็มีคู่ครองที่พึ่งพาได้
ยังไงก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดีว่าจะมีปัญหาครอบครัวมั้ย
หลานจะมีใครเลี้ยง มีปัญหารึป่าว เพื่อนที่คบเป็นไงบ้าง เพื่อนจริงใจดีมั้ย ก็ยังรู้สึกว่าต้องเป็นห่วงทั้งชีวิตอยู่ดี
ขอบคุณทุกๆเม้นล่วงหน้าครับ
"ลูกจะดูเป็นผู้ใหญ่จริงๆในสายตาพ่อแม่"คือช่วงไหนครับ
เป็นห่วงมากเกินไป คือถ้าตอบจากใจจริงผมก็คงลูกซัก 35อะครับ แล้วก็มีคู่ครองที่พึ่งพาได้
ยังไงก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดีว่าจะมีปัญหาครอบครัวมั้ย
หลานจะมีใครเลี้ยง มีปัญหารึป่าว เพื่อนที่คบเป็นไงบ้าง เพื่อนจริงใจดีมั้ย ก็ยังรู้สึกว่าต้องเป็นห่วงทั้งชีวิตอยู่ดี
ขอบคุณทุกๆเม้นล่วงหน้าครับ