เวลา 20 ปีในชีวิตคนเรามีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง
บางคนก้าวหน้าในชีวิต บางคนย่ำอยู่กับที่ บางคนถอยหลังลงคลอง หรือล้มหายตายจากไป
20 ปีของกลับมาอีกครั้งกับภาพยนตร์ที่เป็นตัวแทนของยุค 90's
ทั้งการใช้ชีวิต แฟชั่น วัฒนธรรม ดนตรี Britpop และยาเสพติด
ทั้งหมดเล่าผ่าน 20 ปีของการเติบโตของตัวละครในเรื่อง Trainspotting ซึ่งต่างก็เติบโตขึ้นตามวัย ที่กลายเป็นวัยรุ่น(ใหญ่)ก่อนเข้าช่วงวัยกลางคน
ถ้าจะเล่าเรื่องย่อในภาคนี้โดยไม่ให้สปอยเรื่องในภาคแรก แทบจะเป็นไปได้ยากมาก เพราะทุกสิ่งในเรื่องล้วนเกี่ยวเนื่องมาจากภาคแรกทั้งสิ้น (แหงล่ะ นี่มันหนังภาคต่อนิ)
ฉะนั้นถ้าใครยังไม่ได้ดูภาคแรก แล้วยังไม่อยากโดนสปอยก็ปิดกระทู้ไปเลยนะครับ
(แต่ไม่สปอยภาคนี้นะ)
เปิดเรื่อง หลังจากที่หอบเงินหนีไปตั้งตัวถึงอัมสเตอร์ดัมของ Renton เขาก็กลับมาเยี่ยมบ้านเกิดอีกครั้ง
หลังจากหนีหายไป 20 ปี ก็พบว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างมาก ทั้งบ้านเรือน ผู้คนที่มีผู้อพยพจากต่างชาติเข้ามาอยู่เต็มเมือง
แต่หลายๆอย่างกลับไม่เปลี่ยนไป เช่นครอบครัว ก็ยังรอคอยเขากลับมาเสมอ หรือเพื่อนเก่าที่ชีวิตยังเหลวแหลกเสมอต้นเสมอปลาย
การกลับมาครั้งนี้ เหมือนมาเพื่อ"ชดใช้"หนี้ค้าง ที่ Renton ได้ทำไว้กับเพื่อนๆ
ซึ่งก็มีคนที่ยินดีที่ได้เจออย่าง Spud ที่ยังเป็นขี้ยาเหมือนเดิม พ่วงด้วยสถานะม่ายเมียหย่า แทบไม่มีโอกาสได้เจอหน้าลูกตัวเอง
หรือคนที่พกหนี้แค้นเอาไว้อย่าง Sick Boy ที่เป็นแมงดาเต็มตัว พร้อมกับโสเภณีจากต่างแดน ที่หากินด้วยการแบล็คเมล์ชาวบ้าน และธุรกิจสีเทาอื่นๆ
และ Begbie ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ในคุก รอวันแหกออกมาใช้ชีวิตโจรเหมือนเดิม และรอวันชำระแค้นกับ Renton
20 ปีผ่านไป ถ้าเทียบกับกับเพื่อนๆแล้ว ถือว่า Renton มีชีวิตที่ดีที่สุด(แหงล่ะ) ที่กลายเป็นชนชั้นกลาง มีงานทำ
ครึ่งแรกของเรื่องจึงเป็นการเล่าเรื่องการเปลี่ยนแปลงของตัวละคร สลับกับมุขตลกร้ายที่แทรกมาเป็นระยะ
แต่ด้วยความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นของทั้งตัวละคร นักแสดง และผู้กำกับ การเล่าเรื่องที่หวือหวา การตัดต่อที่รวดเร็ว การใช้ภาพที่เหนือจริง น้อยลงกว่าภาคแรกอย่างเห็นได้ชัด
กลับกลายเป็นหนังดราม่า ที่เล่าเรื่อง(เกือบ)เรียบง่าย แต่ก็แอบแทรก Flashback จากภาคแรกเป็นระยะ สำหรับคนที่ลืมภาคแรกไปแล้วจะได้นึกออก (ก็มัน 20 ปีแล้วนิ)
ภาคนี้เหมือนเป็นงานคืนสู่เหย้า เพื่อมาพบปะสังสรรค์ เป็นงานฆ่าเวลาทำอะไรขำๆ มากกว่ามาสร้างสรรค์อะไรใหม่ๆ
(งบสร้างก็ขำๆ แค่ 18 ล้าน USD เอง)
หนังเรื่องนี้จึงเหมาะกับคนที่เคยดูภาคแรกมาแล้ว และเกิดความผูกพันกับตัวละครในระดับหนึ่ง
เรื่องราวในภาคนี้จึงเป็นการเคลียร์ปมที่ยังค้างคาใจของตัวละครทุกตัวให้จบบริบูรณ์ ชนิดที่ไม่มีอะไรให้ค้างคาใจต่อกัน
ปล.ฉายแล้ววันนี้ที่ House RCA ที่เดียว และทราบมาว่าจะฉายแค่สัปดาห์เดียวเท่านั้น
T2 Trainspotting 20 ปีงานคืนสู่เหย้า
บางคนก้าวหน้าในชีวิต บางคนย่ำอยู่กับที่ บางคนถอยหลังลงคลอง หรือล้มหายตายจากไป
20 ปีของกลับมาอีกครั้งกับภาพยนตร์ที่เป็นตัวแทนของยุค 90's
ทั้งการใช้ชีวิต แฟชั่น วัฒนธรรม ดนตรี Britpop และยาเสพติด
ทั้งหมดเล่าผ่าน 20 ปีของการเติบโตของตัวละครในเรื่อง Trainspotting ซึ่งต่างก็เติบโตขึ้นตามวัย ที่กลายเป็นวัยรุ่น(ใหญ่)ก่อนเข้าช่วงวัยกลางคน
ถ้าจะเล่าเรื่องย่อในภาคนี้โดยไม่ให้สปอยเรื่องในภาคแรก แทบจะเป็นไปได้ยากมาก เพราะทุกสิ่งในเรื่องล้วนเกี่ยวเนื่องมาจากภาคแรกทั้งสิ้น (แหงล่ะ นี่มันหนังภาคต่อนิ)
ฉะนั้นถ้าใครยังไม่ได้ดูภาคแรก แล้วยังไม่อยากโดนสปอยก็ปิดกระทู้ไปเลยนะครับ
(แต่ไม่สปอยภาคนี้นะ)
เปิดเรื่อง หลังจากที่หอบเงินหนีไปตั้งตัวถึงอัมสเตอร์ดัมของ Renton เขาก็กลับมาเยี่ยมบ้านเกิดอีกครั้ง
หลังจากหนีหายไป 20 ปี ก็พบว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างมาก ทั้งบ้านเรือน ผู้คนที่มีผู้อพยพจากต่างชาติเข้ามาอยู่เต็มเมือง
แต่หลายๆอย่างกลับไม่เปลี่ยนไป เช่นครอบครัว ก็ยังรอคอยเขากลับมาเสมอ หรือเพื่อนเก่าที่ชีวิตยังเหลวแหลกเสมอต้นเสมอปลาย
การกลับมาครั้งนี้ เหมือนมาเพื่อ"ชดใช้"หนี้ค้าง ที่ Renton ได้ทำไว้กับเพื่อนๆ
ซึ่งก็มีคนที่ยินดีที่ได้เจออย่าง Spud ที่ยังเป็นขี้ยาเหมือนเดิม พ่วงด้วยสถานะม่ายเมียหย่า แทบไม่มีโอกาสได้เจอหน้าลูกตัวเอง
หรือคนที่พกหนี้แค้นเอาไว้อย่าง Sick Boy ที่เป็นแมงดาเต็มตัว พร้อมกับโสเภณีจากต่างแดน ที่หากินด้วยการแบล็คเมล์ชาวบ้าน และธุรกิจสีเทาอื่นๆ
และ Begbie ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ในคุก รอวันแหกออกมาใช้ชีวิตโจรเหมือนเดิม และรอวันชำระแค้นกับ Renton
20 ปีผ่านไป ถ้าเทียบกับกับเพื่อนๆแล้ว ถือว่า Renton มีชีวิตที่ดีที่สุด(แหงล่ะ) ที่กลายเป็นชนชั้นกลาง มีงานทำ
ครึ่งแรกของเรื่องจึงเป็นการเล่าเรื่องการเปลี่ยนแปลงของตัวละคร สลับกับมุขตลกร้ายที่แทรกมาเป็นระยะ
แต่ด้วยความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นของทั้งตัวละคร นักแสดง และผู้กำกับ การเล่าเรื่องที่หวือหวา การตัดต่อที่รวดเร็ว การใช้ภาพที่เหนือจริง น้อยลงกว่าภาคแรกอย่างเห็นได้ชัด
กลับกลายเป็นหนังดราม่า ที่เล่าเรื่อง(เกือบ)เรียบง่าย แต่ก็แอบแทรก Flashback จากภาคแรกเป็นระยะ สำหรับคนที่ลืมภาคแรกไปแล้วจะได้นึกออก (ก็มัน 20 ปีแล้วนิ)
ภาคนี้เหมือนเป็นงานคืนสู่เหย้า เพื่อมาพบปะสังสรรค์ เป็นงานฆ่าเวลาทำอะไรขำๆ มากกว่ามาสร้างสรรค์อะไรใหม่ๆ
(งบสร้างก็ขำๆ แค่ 18 ล้าน USD เอง)
หนังเรื่องนี้จึงเหมาะกับคนที่เคยดูภาคแรกมาแล้ว และเกิดความผูกพันกับตัวละครในระดับหนึ่ง
เรื่องราวในภาคนี้จึงเป็นการเคลียร์ปมที่ยังค้างคาใจของตัวละครทุกตัวให้จบบริบูรณ์ ชนิดที่ไม่มีอะไรให้ค้างคาใจต่อกัน
ปล.ฉายแล้ววันนี้ที่ House RCA ที่เดียว และทราบมาว่าจะฉายแค่สัปดาห์เดียวเท่านั้น