การท้าทาย การเอาชนะ การมุ่งต่อผล เป็นกิเลส ตัณหา อุปปาทาน หรือไม่
หลังจากกินข้าวมธุปายาสแล้ว อธิษฐานจิตลอยขันทองแล้ว ทรงกล่าวว่าการบำเพ็ญเพียรครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่บรรลุเราจะไม่ลุกขึ้นอีกเลย เราจะยอมตาย (เป็นมิจฉาทิฐิไหม เต็มไปด้วยอัตตาไหม เป็นมรรคมีองค์ ๘ ไหม)
หรือท่านค้นพบพลังชี่ (พลังสุริยจักรวาล)=(อานาปานสติ สติกับลมปราณ) เข้าได้หลายรอบแล้ว แต่ยังคงไม่สำเร็จจึงได้พยายามครั้งสุดท้ายและก็สำเร็จ เหมือนว่าวที่ติดลมบนแล้ว มิต้องอาศัยเชือกชักอีกต่อไป สติปัญญาแจ่มแจ้งชัดเจนไร้ธุลีกิเลสใดๆ ขันธ์ ๕ ก็ดับลงโดยสมบูรณ์ ไม่ต้องพะวงกับเชือกชักอีกต่อไป เพราะมันขาดแล้ว ว่างแล้ว ไม่มีอะไรอีกแล้ว จิตดับสนิทไม่มีส่วนเหลือ
การเจริญสติให้มากแล้วจิตสงบ เอาจิตที่สงบนั้นแหละไปพิจารณาธรรม ปัญหารอบตัวโดยไม่ขัดแย้ง ไม่มีอคติ ตอบให้สมองมันยอมรับและเข้าใจ แล้วก็ปล่อยวางลง (แก้ปัญหาอย่างถูกต้อง ชอบธรรม) นั่นแหละคือปัญญา ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนอัตตา ยักษ์ มาร ในใจให้ตัวมันค่อยๆเล็กลงๆจนมองไม่เห็น เรียนตำรามากๆอาจเมาได้ เรียนตำราภายในตัวเราดีกว่าไม่มีผิดเพี้ยน ลัด สั้น ตรง กว่าแน่นอนเลยเข้าใจง่าย ภาษาก็ไม่ยุ่งยาก ทุกคนฟังเข้าใจไม่ต้องมาแปลอีก ตรงกับยุคสมัย (ภาษา) จงมีอิสระทางความคิด อย่าติดอยู่ในกรอบ กาลามชนท่านใดพึงอย่าเชื่อโดยสักแต่ว่า กาลามสูตร ๑๐ ประการ ขอให้เชื่อในสิ่งที่ตนเองได้พิสูจน์ ถ้าดีก็นำไปใช้ ถ้าไม่ดีก็โยนทิ้งไป ศาสนาทุกประเทศจะมีการเมือง การปกครอง เข้ามาครอบงำดูดีๆ มันละเอียดอ่อน อาจมีฤาษีแปลงสาส์น หรือ ผู้รู้มิได้เขียน ผู้เขียนมิได้รู้ จึงเอาสำนวนของตนใส่เข้าไป ท่านพุทธทาสกล่าวว่า พระไตรปิฎก ผิดเพี้ยนไปมาก เหมือนภูเขา ๓ ลูกมากั้น พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คนเอาแต่เรียนและกราบๆไหว้ๆมิใช่ปฏิบัติจริง เป็นพุทธบูชา
พระพุทธองค์สอนชนชาวกาลามมะ คือกาลามสูตร ๑๐ ชนชาวกาลามมะต้องเรียนลมปราณ ไทเก็ก จึงได้เปรียบและบรรลุเร็ว พระนางยโสธรา ๑๕ วัน ของพวกเราลมหายใจยังกับ วัว กระทิง ขี้โกรธ ขี้โมโห ขี้น้อยใจ ขี้อิจฉา ถูกป้อนแต่ข้อมูลให้เอาชนะ เอาเปรียบลงในสมอง สมองถูกบันทึกไว้ไม่รู้ว่ากี่ล้านครั้ง พอจะแก้มันถึงได้ลำบาก ยากเย็น เพราะพวกเราไม่ได้เพียบพร้อม
จงมีมานะ รู้หนทางแล้ว ยากแค่ไหนก็จะไป สักวันต้องสำเร็จ ในชาตินี้แหละ
จอมโจรองคุลีมาลฆ่าคนเกือบ ๑,๐๐๐ ยังสำเร็จอรหันต์ในชาตินั้น (ข้ามภพข้ามชาติ) เราไม่ได้แย่ขนาดนั้นทำไมจะไม่สำเร็จ
สติกับลมปราณ ๒ สิ่งนี้ต้องเดินไปด้วยกัน จึงจะสำเร็จ ไม่มัน (กิเลส) ก็กูละว่ะ ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง
อานา=ลม ปาน สติ บรรลุด้วยอาณาปานสติ โดนฤาษีแปลงสาส์นหรือเปล่า?
พจนานุกรมฉบับแรก คน=สัตว์จำพวกหนึ่ง ที่มีร่างกายตั้งฉากกับโลก ฉบับ ๒ คน=มนุษย์ ไปเปลี่ยนทำไม? ฉบับแรกก็หายากมาก
การทำพระนิพพานให้รู้แจ้ง มันบังคับได้ กำหนดได้ จริงหรือ
หลังจากกินข้าวมธุปายาสแล้ว อธิษฐานจิตลอยขันทองแล้ว ทรงกล่าวว่าการบำเพ็ญเพียรครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่บรรลุเราจะไม่ลุกขึ้นอีกเลย เราจะยอมตาย (เป็นมิจฉาทิฐิไหม เต็มไปด้วยอัตตาไหม เป็นมรรคมีองค์ ๘ ไหม)
หรือท่านค้นพบพลังชี่ (พลังสุริยจักรวาล)=(อานาปานสติ สติกับลมปราณ) เข้าได้หลายรอบแล้ว แต่ยังคงไม่สำเร็จจึงได้พยายามครั้งสุดท้ายและก็สำเร็จ เหมือนว่าวที่ติดลมบนแล้ว มิต้องอาศัยเชือกชักอีกต่อไป สติปัญญาแจ่มแจ้งชัดเจนไร้ธุลีกิเลสใดๆ ขันธ์ ๕ ก็ดับลงโดยสมบูรณ์ ไม่ต้องพะวงกับเชือกชักอีกต่อไป เพราะมันขาดแล้ว ว่างแล้ว ไม่มีอะไรอีกแล้ว จิตดับสนิทไม่มีส่วนเหลือ
การเจริญสติให้มากแล้วจิตสงบ เอาจิตที่สงบนั้นแหละไปพิจารณาธรรม ปัญหารอบตัวโดยไม่ขัดแย้ง ไม่มีอคติ ตอบให้สมองมันยอมรับและเข้าใจ แล้วก็ปล่อยวางลง (แก้ปัญหาอย่างถูกต้อง ชอบธรรม) นั่นแหละคือปัญญา ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนอัตตา ยักษ์ มาร ในใจให้ตัวมันค่อยๆเล็กลงๆจนมองไม่เห็น เรียนตำรามากๆอาจเมาได้ เรียนตำราภายในตัวเราดีกว่าไม่มีผิดเพี้ยน ลัด สั้น ตรง กว่าแน่นอนเลยเข้าใจง่าย ภาษาก็ไม่ยุ่งยาก ทุกคนฟังเข้าใจไม่ต้องมาแปลอีก ตรงกับยุคสมัย (ภาษา) จงมีอิสระทางความคิด อย่าติดอยู่ในกรอบ กาลามชนท่านใดพึงอย่าเชื่อโดยสักแต่ว่า กาลามสูตร ๑๐ ประการ ขอให้เชื่อในสิ่งที่ตนเองได้พิสูจน์ ถ้าดีก็นำไปใช้ ถ้าไม่ดีก็โยนทิ้งไป ศาสนาทุกประเทศจะมีการเมือง การปกครอง เข้ามาครอบงำดูดีๆ มันละเอียดอ่อน อาจมีฤาษีแปลงสาส์น หรือ ผู้รู้มิได้เขียน ผู้เขียนมิได้รู้ จึงเอาสำนวนของตนใส่เข้าไป ท่านพุทธทาสกล่าวว่า พระไตรปิฎก ผิดเพี้ยนไปมาก เหมือนภูเขา ๓ ลูกมากั้น พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คนเอาแต่เรียนและกราบๆไหว้ๆมิใช่ปฏิบัติจริง เป็นพุทธบูชา
พระพุทธองค์สอนชนชาวกาลามมะ คือกาลามสูตร ๑๐ ชนชาวกาลามมะต้องเรียนลมปราณ ไทเก็ก จึงได้เปรียบและบรรลุเร็ว พระนางยโสธรา ๑๕ วัน ของพวกเราลมหายใจยังกับ วัว กระทิง ขี้โกรธ ขี้โมโห ขี้น้อยใจ ขี้อิจฉา ถูกป้อนแต่ข้อมูลให้เอาชนะ เอาเปรียบลงในสมอง สมองถูกบันทึกไว้ไม่รู้ว่ากี่ล้านครั้ง พอจะแก้มันถึงได้ลำบาก ยากเย็น เพราะพวกเราไม่ได้เพียบพร้อม
จอมโจรองคุลีมาลฆ่าคนเกือบ ๑,๐๐๐ ยังสำเร็จอรหันต์ในชาตินั้น (ข้ามภพข้ามชาติ) เราไม่ได้แย่ขนาดนั้นทำไมจะไม่สำเร็จ
สติกับลมปราณ ๒ สิ่งนี้ต้องเดินไปด้วยกัน จึงจะสำเร็จ ไม่มัน (กิเลส) ก็กูละว่ะ ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง
พจนานุกรมฉบับแรก คน=สัตว์จำพวกหนึ่ง ที่มีร่างกายตั้งฉากกับโลก ฉบับ ๒ คน=มนุษย์ ไปเปลี่ยนทำไม? ฉบับแรกก็หายากมาก