เหนื่อยใจคับ ไม่รู้จะทำอย่างไงดี
ขอเริ่มตรงนี้เลยแล้วกัน ทุกครั้งที่แม่เล่นเสียแม่จะโทรมาขอเงิน แล้วผมก้อให้ไปทุกครั้ง
จำทองไว้ที่บ่อน ผมก้อตามไปเอาออกให้ รอบที่สองผมไปเอาทองออกแล้วขายเลย เพื่อจะได้เอาเงินส่วนต่างเก็บไว้ใช้
พอแม่ไม่มีทอง แม่ก้อยืมเงินคนในบ่อนเล่น แล้วก้อให้คนที่บ่อนมาเอาเงินกับผมที่ทำงาน ผมโมโหมาก
ผมก้อโทรคุยกับแม่ ว่าผมไม่ไหวแล้วนะ เลิกได้ไหม แม่ก้อรับปาก จะเลิกเล่น ไม่ไปอีกแล้ว ผมให้ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายกับการพนัน แม่ก้อรับปาก จะไม่ไปอีกแล้ว
ผมก้อให้เงินเค้าไป หลังจากนั้นไม่ถึงเดือน แม่แอบไปเล่นอีก เสียจนหมดตัวแล้วยังเอารถไปจำไว้อีกด้วย โทรมาขอเงินผมตามเคย แต่รอบนี้ผมไม่ให้
เพราะได้คุยกันไว้แล้ว พอวันรุ่งขึ้นผมเลยกลับไปบ้าน พอเห็นบ้าน ผมตกใจมาก เหลือแต่เสา แม่ผมขายบ้าน ผมก้อถามเค้านะขายทำไม
คำตอบของเค้าก้อคือ ไม่ให้เงินกู แล้วกูจะเอาจากที่ไหนไปเอารถออกมา กูขายบ้านเพราะจะไปเอารถออกมานี้แหละ ผมไม่รู้จะทำอย่างไง ไม่รู้ว่าจะว่าเค้าอย่างไงดี ผมได้แต่เก็บอารมณ์แล้วก้อออกจากบ้านมา ผมทำอะไรไม่ถูกเลยนาทีนั้น (ก่อนออกจากบ้านผมได้ของโฉนดที่ดินออกมาด้วยเพราะเหลือที่สุดท้ายแล้ว) ยังไม่จบนะคับ หลังจากที่แม่เอารถออกมาแล้ว เงินคงเหลือ วันต่อมาก้อไปเล่นจนหมด และจำรถไว้อีก เล่นหมดจนแบบไม่เหลือเงินค่ารถกลับบ้านเลย  รอบนี้แม่โทรมาร้องไห้ แม่สัญญา แม่ไม่ไปแล้ว แม่สัญญาแม่ไม่ไปอีกแล้ว ผมก้อปลอบเค้านะ เสียแล้วก้อเสียไป แล้วก้อให้เค้าหาจ้างรถไปส่งเค้าที่บ้านแล้วให้มาเอาเงินค่ารถที่ผม หลังจากวันนั้นแม่เค้าก้อโทรมาหาผมทุกวัน ขอให้ผมเอารถออกให้ ถ้าไม่เอาออกให้ก้อเอาโฉนดที่ดินมาคืน ดราม่าทุกวิถีทาง จนเงินเดือนผมออก ผมก้อไปหาแม่ไปคุยกับแม่เรื่องรถเรื่องการพนัน เค้าก้อสัญญากับผมเหมือนเดิมว่าจะไม่ไปอีก ถ้าไปเจอรอบนี้เอารถคืนไปเลย หลังจากวันนั้นผมแอบไปดูที่บ่อนทุกวัน แล้วก้อเจออยู่ที่บ่อนทุกวัน ผมไม่รู้จะทำอย่างไงคับ ผมเสียใจ แต่ไม่กล้าว่าอะไรเค้า เงินผมก้อให้เค้าใช้ตลอดไม่เคยขาดผมทำทุกอย่างอยากให้แม่สบาย แต่ดูเค้าทำกับผมสิ ทำไมเค้าไม่นึกถึงผมบ้างเลย ณ เวลานี้ แม่ผมยังอยู่ที่บ่อน
ผมควรจะทำอย่างไงต่อไปดี