สวัสดีค่ะ เราอายุ25ปี ทำงานเป็นลูกจ้างในหน่วยงานราชการ เราอยู่กับแม่ กับหลานชาย และพี่ชาย2คน ที่บ้านเราไม่มีฐานะอะไร ไม่มีที่ดินทำกิน มีแค่ที่บ้านไม่ใหญ่โตอะไร บ้านหลังคาสังกะสีปูนก่อฉาบขึ้น พี่ชายคนโตสมองไม่ปกติเพราะประสบอุบัติเหตุ แล้วก็มาติดเหล้าหนักมาก ไม่สามารถทำงานได้ ส่วนพี่ชายคนกลางมีลูกชาย1คน เป็นเสาหลักของครอบครัว เมื่อประมาณปี2560พี่ชายคนกลางตัดสินใจไปทำงานที่ประเทศไต้หวัน ตอนนั้นพี่ชายก็ส่งเงินผ่านทางแม่มา แม่ก็เป็นคนจัดการเงินตลอด พี่ชายก็ส่งมาเดือนละ2-3หมื่น ต่อเดือน จนได้มาออกรถกะบะ1คัน แต่แม่เราก็เล่นการพนันมาตลอด คือไม่มีเงินเก็บเลย ถ้าไม่ติดว่าผ่อนรถยนต์ก็คือไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน  พี่ชายเรายังอยู่ประเทศไต้หวันส่งเงินมาบ้างครั้งก็เกือบ4หมื่น ก็หมดไปเฉยๆ จนตอนปี64 แม่เราบอกเราว่า แม่จำนำทอง1บาท 2หมื่นบาท และตอดหนี้รายวันอีก2หมื่น เราสงสารแม่มาก เลยกู้ธนาคาร มาโป๊ะหนี้ให้แม่ เราบอกแม่ว่าอย่าเอาทองไปจำนำ อย่าเอารายวัน แม่เราก็รับปากแล้ว ชีวิตก็เหมือนจะดีขึ้นมา แม่ก็ยังมีไปเล่นบ้าง แต่ไม่กระทบเงินในส่วนของพี่ชาย เพราะหลังๆมาเราให้พี่ชายโอนผ่านบัญชีเราแทน ก็พยายามเก็บหอมรอมริบมา จนได้ทองเกือบ4บาท  แล้วเมื่อประมาณ เดือน พ.ค.65 ที่ผ่านมา เราเริ่มไม่ค่อยเห็นแม่ใส่ทอง เราเลยถามแม่ว่าทองไปไหน แม่บอกขาย1บาท และอีก2บาทจำนำกับเขาไว้ เป็นเงิน5หมื่น ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้แล้ว เราไม่รู้จะกู้ยืมจากไหนมาใช้ให้เหมือนครั้งก่อน ตอนนี้พี่ชายเราก็ยังไม่รู้ว่าทางบ้านไม่มีเงินเก็บ เพราะถึงแม้เราจะเก็บเงินไว้ แม่เราก็มาเอากับเราเหมือนเดิม ถ้าพี่ชายเรารู้คงเสียใจมาก ตั้งใจจะเก็บเงินทำบ้านใหม่ เรามืดแปดด้านไปหมด เราจะบอกพี่ชายในสิ่งที่เจอดีไหม หรือเราต้องยืมเงินมาใช้หนี้ให้แม่  เรารับรู้อยู่คนเดียวเราอึดอัดและทรมานใจมาก บางครั้งเราน้อยใจแทนพี่ชายเรา เราท้อไปหมด เราควรบอกพี่ชายดีไหม ขอบคุณที่อ่านนะคะ