ลาเอ๋ยลา ขึ้นต้นอะไรก็ได้ แต่คำลงท้ายต้องเป็นสระอา

วันนี้มีเรื่องจะเล่า แท็กซี่มือเก๋าเข้ากะดึกนา
แม้ว่าเขาจะเป็นหวัด จมูกฟิดฟัดอึดอัดหนักหนา
แต่ก็ทำงานต่อไป จนเวลาได้ตีสามกว่าๆ
ก็มาพบผู้โดยสาร สาวงามสะคราญแถมถือของมา
เธอโบกให้แท็กซี่หยุด แล้วเธอก็พูด ด้วยเสียงช้าช้า
ไปส่งที่วัดใกล้ๆ  แท็กซี่ดีใจ หน้าใสลั้นลา
พอสาวสวยก้าวขึ้นรถ แท็กซี่ก็กดมิเตอร์ราคา
วิ่งไปได้ไม่เท่าไหร่ มองกระจกหลังไป เฮ้ยอะไรกันว้า
สาวสวย เค้าหายไปไหน แท็กซี่ตกใจ เหยียบเบรกคาขา
เสร็จแล้วจอดรถมั่นใจ ก็หันกลับไป กะให้เห็นกับตา
แต่แล้วยิ่งไปกันใหญ่ คนที่นั่งหลังไว้ ไม่เหมือนตอนขึ้นมา
เจอสาวหน้าเลือดเต็มไปหมด แท็กซี่ใจหด รถเอ๋ยรถข้า
ดันพามาเจอกับผี แต่ถ้าถามดีๆ คงมีคำตอบมา
คุณคือ ผีใช่ไหมครับ หญิงสาวมองกลับมาด้วยสายตา
แล้วพูดว่า” ผีอะไร “ ก็ข้านี่ไง ขึ้นรถเอ็งมา
แค่ก้มลงดมทุเรียน เอ็งก็ดันเพี้ยน เบรกทำไมไอ้บ้า
หน้าข้าเลยทิ่มทุเรียน พูดเสียงเกรี๊ยนเกรียน เฮี้ยนเพ่งสายตา
แท็กซี่ ก็ถอนหายใจ รอดเรื่องผีไป แต่ไม่รอดโดนด่า
เอามาเล่ากันขำๆ  ในวันฝนพรำ นะจ๊ะตะละลา

เอ้าลาเอ๋ยลา ขึ้นต้นอะไรก็ได้ แต่คำลงท้ายต้องเป็นสระ อา ...

Credit : ทุเรียนจากสวนเพื่อนครับ