เคยมั้ยที่อยากอยู่เงียบๆ หายออกไปจากผู้คน

อยากร้องไห้ ได้แค่คิด รู้สึกอยากร้องนะ แต่ไม่มีนํ้าตา

ขอแค่หลับ ก็ยังดี...

เรื่องของเรื่องก็คือ คอบแนะนำคนรอบข้างด้วยความหวังดี เวลามีปัญหาก็ช่วยเขาแก้ตลอดและดีขึ้นตลอด แต่วันนี้ทำไมคนเหล่านั้นกลับมาทำท่าทีรำคาญเรา เหมือนเราเผือก เราเสียความรู้สึกจังเลย ถ้าย้อนเวลาได้จะไม่ช่วยอีกเลย เสียนํ้าลาย ไม่อยากจะสนใจเลย

มันก็เซ็งหน่อยๆ แต่เดี๋ยวก็คงหาย จะเก็บเรื่องนี้ไว้เตือนตัวเองเสมอในการจะช่วยใครครั้งต่อไป จะได้ไม่ต้องช่วยอีก ถ้าช่วยแล้วถูกมองว่าเผือก มาขอความช่วยเหลือจากเรา เราก็จะจำไว้ว่าไม่ควรใจอ่อนช่วยอีก ไม่อยากจะสนอะไรเลยตอนนี้ รู้สึกแย่ชะมัด เห้ออ...