เป็นเรื่องเกี่ยวกับแฟนคลับ สิงโตปราชญา เรืองโรจน์นะคะ
ยังไงถ้ากลัวจะเป็นเรื่องไร้สาระก็ไม่อ่านก็ได้ค่ะ #ด่าได้แต่อย่าแรง555
ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อนนะคะ หนูชื่อ ออม กำลังจะขึ้นปี 1 หนูตั้งใจจะสอบเข้าคณะเภสัชศาสตร์ให้พ่อแม่ แต่ถามว่าใจตัวเองชอบไหม ก็ชอบนะคะ เรียนได้ถือว่าชอบ แต่ถ้าถามว่ารักเลย นิเทศค่ะ เป้าหมายหนูตั้งแต่เด็กๆ หนูชอบ รัก และอยากทำในงานการแสดง ร้องเพลง เต้น หรืออะไรอีกมากมายทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลังในวงการบันเทิง เช่น ถ่ายภาพ ผู้กำกับ เขียนบท แต่ก็ง่ายๆเลยค่ะ จน เลยไม่มีโอกาสได้เรียนร้องเต้นเล่นแสดงหรือแม้แต่ซื้อกล้องเป็นของตัวเองเพื่อถ่ายภาพสวยๆ ได้แต่ใช้มือถือถ่าย ซึ่งก็ฝีมือการถ่ายค่อนข้างไม่โอเค 555 เพื่อนว่าประจำ อ๊าว!! ทำไมเริ่มนอกเรื่อง 555
เรื่องก็คือหนูชอบศิลปินอยู่คนนึงค่ะ ตามหัวข้อเลยก็พี่สิงโต ปราชญา เรืองโรจน์ ตอนแรกไม่คิดชอบเลยนะ รู้สึกว่าก็ดาราใหม่ปกติ แต่พอได้ติดตามผลงาน ตามข่าวสารมาสักพัก ตอนนี้รูปพี่สิงเต็มเครื่องไปหมด แทบจะทุกอิริยาบถ ก็ก็อปจาก IG ที่แฟนคลับลงนี่แหละค่ะ 555 รู้ตัวอีกทีรักผู้ชายคนนี้เข้าเต็มใจ ยิ่งรู้ประวัติเรื่องเรียนว่าตอนแรกเลือกเศรษฐศาสตร์ให้แม่ ตอนนี้เลือกนิเทศที่รัก โห!! อะไรจะเหมือนหนูขนาดนี้ (อ้อลืมบอกค่ะ หนูยื่นแอดเภสัชนะ คะแนนติดลบ แต่หน้าด้านยื่นค่ะ วางแผนว่าถ้าได้จะเรียนให้แม่ ถ้าหลุดจะเลือกนิเทศของตัวเอง และแน่นอนค่ะหนูเลือก ม.กรุงเทพ เป้าหมายตั้งแต่ ม.ต้นของหนู) พอได้รู้เรื่องเรียนของพี่สิง ยิ่งมีความรู้สึกอยากเจออยากพูดอยากคุยขอคำปรึกษาว่าทำไมถึงตัดสินใจได้ที่จะเลือกนิเทศ อยากขอคำแนะนำในเรื่องของการเลือกการตัดสินใจหรือทัศนคติ ได้แต่ภาวนาว่าวันไหนที่ไปแคสงานขอให้ได้เจอ (อ้อลืมบอกค่ะ อย่างที่กล่าวตอนต้นว่าหนูรักงานในวงการ ตอนนี้เลยเดินสายแคสงานอยู่ค่ะ ทั้งร้องเล่นพิธีกร งานไหนที่บุคลิกหนูได้ ค่าน้ำมันมี ใกล้ไกลไม่เกี่ยงหนูไปหมดเลยค่ะ) แต่ก็ได้แค่ภาวนาค่ะ ล่าสุดไปแคสที่โชว์ดีซี เจอพี่คริสในใจนี่กริ๊ดก่อนเลย หวังอยากหันไปข้างๆแล้วเจอพี่สิง แห้วไงคะ พี่สิงไม่ได้มา ในทุกๆวันของหนูจะต้องเต็มไปด้วยเสียงของพี่สิง รอยยิ้มของพี่สิง ไม่ว่าจะทุกข์กับอะไร เหนื่อยกับอะไรเจอพี่สิงยิ้มหายทุกครั้งเลยค่ะ แต่ติดอยู่ที่ พอพี่เค้ายิ้มหรือมีความสุขกับผู้หญิงคนอื่นๆเรารู้สึกจุกๆเจ็บๆแปลบๆ ถามเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าเค้าเรียกหึง (ไม่ได้บอกเพื่อนค่ะว่าเกิดกับใคร บอกแค่ว่าอาการประมาณนี้) ซึ่งหนูอยากจะพูดกับตัวเองด้วยเสียงพี่เกดว่า ตื่นค่ะ!!! หึงทำบ้าไร (หนูไม่ใช่คนขี้หึงนะ เคยมีแฟน 1 คนคบมา 3 ปีไม่เคยทะเลาะกันเลยไม่เคยหึงเค้าด้วย หนูเป็นคนค่อนข้างเข้าใจเชื่อใจไว้ใจ ยิ่งถ้าเป็นการทำงานที่มีผู้หญิงเยอะๆหนูยิ่งไม่หึงเลย อ้ออีกอย่างเลิกกันมา 6 ปีแล้วค่ะ ไม่มีใครบอกเลิกนะ สาเหตุเพราะยุ่งเรื่องเรียนจนสุดท้าย มาเจอกันทักทายกันเค้าก็แนะนำแฟนใหม่ให้รู้จักเฉยเลยค่ะ งงไหมล่ะ555) หนูแค่รู้สึกว่า เวลาพี่เค้าโอบใครยิ้มกับใครเล่นกับใครหนูอยากเป็นคนนั้นจัง แววตาพี่สวยมาก ทุกวันนี้ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ฝันถึงพี่สิง ล่าสุดก็ฝันว่าแคสงานผ่านได้ร่วมงานกับพี่สิง ร่วมงานกันมาสักพักคุยถูกคอ อยู่ๆวันนึงในกองพี่สิงก็ทำเซอร์ไพรส์ขอเป็นแฟน โดยมีพี่คริสเป็นผู้ร่วมขบวนการ และพอหนูตอบตกลงพี่สิงมอบดอกไม้ทุกคนเฮ ถ่ายรูปกันได้สักพักหนูก็ได้ยินเสียง ออมเอ้ย!!!! ตื่นได้แล้วลูกสายแล้ว โหแม่ขา ขอหนูฝันต่ออีกนิดน้า T^T หลายๆคนอ่านแล้วคงอยากด่าหนูนะคะ หนูยังหมั่นตัวเองเลย แต่หนูแค่อยากแชร์เรื่องราวความเพ้อเจ้อของเด็กคนนึงให้มีคนอ่านบ้าง #ด่าได้ค่ะ หนูไม่ด่ากลับค่ะ หนูมึน555 เอาจริงๆนะคะ ถ้าหนูเป็นพี่ๆแฟนคลับคนอื่น หนูคงอยากด่าตัวเองมากเพ้อเจ้ออะไรขนาดนี้ ไม่มีทางเลยที่คำว่า "แฟนคลับ" จะเปลี่ยนเป็นเหลือคำว่า "แฟน" ได้ และที่ยิ่งเป็นไปไม่ได้คือโอกาสที่จะได้เจอตัวพี่สิง หรือคุยกับพี่สิง แทบไม่มีโอกาสเลยค่ะ หนูไม่ได้อยุ่ กทม. ความห่างแค่นี้ก็แทบจะไม่ได้เจออยุ่แล้ว หรือต่อให้ได้เจอจริงๆ ไม่มีทางที่พี่สิงจะหันมองหนูเลย อ้วน ผิวคล้ำ สิวก็ขึ้น ยืนข้างพี่เอ็ม (พี่เดียร์โซตัส พี่ว๊ากปี4) ตัวหนูนี่แทบจะใหญ่กว่าพี่เค้าล่ะ ความกว้างนะคะ หนูคงไม่เหมาะสมจะอยู่ข้างๆพี่คนเก่งของหนูหรอก แต่ก็นั่นล่ะค่ะ ความเพ้อเจ้อของเด็กคนนึงที่เจอปัญหามากมายในชีวิตมาตั้งแต่เด็กทั้งเรื่องครอบครัว พ่อแม่น้องชาย การเรียนเงินทองหรืออนาคต จนเหนื่อยจนท้อพอได้เจอคนที่ทำให้เรายิ้มได้มีความสุขได้ รู้สึกอยากดูแลเค้าอยากอยุ่ข้างๆอยากเห็นรอยยิ้มเค้าทุกวันมันเลยทำให้หนูเพ้อเจ้อได้มากขนาดนี้มั้งคะ หนูไม่ได้ยิ้มจากใจจริงๆมานานแล้วค่ะ แต่พอเจอพี่หนูยิ้มทุกวันเลยนะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาทำให้ชีวิตหนูมีรอยยิ้มมากขึ้น อ้อ!!ส่วนเรื่องคณะ ตามที่บอกข้างบนค่ะ ถ้าหลุด หนูจะเลือกนิเทศที่หนูรัก และหนูหวังในความเป็นจริงแค่ว่าได้เห็นพี่เดินผ่านที่คณะก็มีความสุขแล้วค่ะ ยังไงก็ฝากกระทู้แรกของเด็กเพ้อเจอคนนี้ด้วยนะคะ สมัครพันทิปเพื่อกระทู้นี้โดยเฉพาะ ปิดท้ายนิดนึง หนู #ทีมพีรญา นะคะ 555555 เวลาพี่สองคนอยู่ด้วยกันหนูมองผ่าน IG ยังกริ๊ดหน้ามือถือบ่อยเลย คนถ่ายคลิปหนูว่าสลบแน่ๆ555 ขอบคุณพี่ๆ ทีมพีรญาทุกคนนะคะที่คอยอัพเดตข่าวสารของพี่สิงพี่คริสให้คนที่ไม่มีโอกาสได้ไปเจออย่างหนูได้ติดตาม ขอบคุณพี่สิงพี่คริสนะคะ ที่เข้ามาทำให้พวกเราทีมพีรญามีความสุขได้มากขนาดนี้ ขอบคุณค่ะ #เธอทำให้ฉันโชคดี ถ้าใครอยากอ่านความฝันของหนูในหลายๆคืนเกี่ยวกับพี่สิง คอมเมนท์บอกไว้เลยค่ะ แล้วหนูจะมาตั้งกระทู้ให้ได้ติดตาม
สิงโต ปราชญา จากแฟนคลับ เป็นแฟนเธอ #ทีมพีรญา
ยังไงถ้ากลัวจะเป็นเรื่องไร้สาระก็ไม่อ่านก็ได้ค่ะ #ด่าได้แต่อย่าแรง555
ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อนนะคะ หนูชื่อ ออม กำลังจะขึ้นปี 1 หนูตั้งใจจะสอบเข้าคณะเภสัชศาสตร์ให้พ่อแม่ แต่ถามว่าใจตัวเองชอบไหม ก็ชอบนะคะ เรียนได้ถือว่าชอบ แต่ถ้าถามว่ารักเลย นิเทศค่ะ เป้าหมายหนูตั้งแต่เด็กๆ หนูชอบ รัก และอยากทำในงานการแสดง ร้องเพลง เต้น หรืออะไรอีกมากมายทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลังในวงการบันเทิง เช่น ถ่ายภาพ ผู้กำกับ เขียนบท แต่ก็ง่ายๆเลยค่ะ จน เลยไม่มีโอกาสได้เรียนร้องเต้นเล่นแสดงหรือแม้แต่ซื้อกล้องเป็นของตัวเองเพื่อถ่ายภาพสวยๆ ได้แต่ใช้มือถือถ่าย ซึ่งก็ฝีมือการถ่ายค่อนข้างไม่โอเค 555 เพื่อนว่าประจำ อ๊าว!! ทำไมเริ่มนอกเรื่อง 555
เรื่องก็คือหนูชอบศิลปินอยู่คนนึงค่ะ ตามหัวข้อเลยก็พี่สิงโต ปราชญา เรืองโรจน์ ตอนแรกไม่คิดชอบเลยนะ รู้สึกว่าก็ดาราใหม่ปกติ แต่พอได้ติดตามผลงาน ตามข่าวสารมาสักพัก ตอนนี้รูปพี่สิงเต็มเครื่องไปหมด แทบจะทุกอิริยาบถ ก็ก็อปจาก IG ที่แฟนคลับลงนี่แหละค่ะ 555 รู้ตัวอีกทีรักผู้ชายคนนี้เข้าเต็มใจ ยิ่งรู้ประวัติเรื่องเรียนว่าตอนแรกเลือกเศรษฐศาสตร์ให้แม่ ตอนนี้เลือกนิเทศที่รัก โห!! อะไรจะเหมือนหนูขนาดนี้ (อ้อลืมบอกค่ะ หนูยื่นแอดเภสัชนะ คะแนนติดลบ แต่หน้าด้านยื่นค่ะ วางแผนว่าถ้าได้จะเรียนให้แม่ ถ้าหลุดจะเลือกนิเทศของตัวเอง และแน่นอนค่ะหนูเลือก ม.กรุงเทพ เป้าหมายตั้งแต่ ม.ต้นของหนู) พอได้รู้เรื่องเรียนของพี่สิง ยิ่งมีความรู้สึกอยากเจออยากพูดอยากคุยขอคำปรึกษาว่าทำไมถึงตัดสินใจได้ที่จะเลือกนิเทศ อยากขอคำแนะนำในเรื่องของการเลือกการตัดสินใจหรือทัศนคติ ได้แต่ภาวนาว่าวันไหนที่ไปแคสงานขอให้ได้เจอ (อ้อลืมบอกค่ะ อย่างที่กล่าวตอนต้นว่าหนูรักงานในวงการ ตอนนี้เลยเดินสายแคสงานอยู่ค่ะ ทั้งร้องเล่นพิธีกร งานไหนที่บุคลิกหนูได้ ค่าน้ำมันมี ใกล้ไกลไม่เกี่ยงหนูไปหมดเลยค่ะ) แต่ก็ได้แค่ภาวนาค่ะ ล่าสุดไปแคสที่โชว์ดีซี เจอพี่คริสในใจนี่กริ๊ดก่อนเลย หวังอยากหันไปข้างๆแล้วเจอพี่สิง แห้วไงคะ พี่สิงไม่ได้มา ในทุกๆวันของหนูจะต้องเต็มไปด้วยเสียงของพี่สิง รอยยิ้มของพี่สิง ไม่ว่าจะทุกข์กับอะไร เหนื่อยกับอะไรเจอพี่สิงยิ้มหายทุกครั้งเลยค่ะ แต่ติดอยู่ที่ พอพี่เค้ายิ้มหรือมีความสุขกับผู้หญิงคนอื่นๆเรารู้สึกจุกๆเจ็บๆแปลบๆ ถามเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าเค้าเรียกหึง (ไม่ได้บอกเพื่อนค่ะว่าเกิดกับใคร บอกแค่ว่าอาการประมาณนี้) ซึ่งหนูอยากจะพูดกับตัวเองด้วยเสียงพี่เกดว่า ตื่นค่ะ!!! หึงทำบ้าไร (หนูไม่ใช่คนขี้หึงนะ เคยมีแฟน 1 คนคบมา 3 ปีไม่เคยทะเลาะกันเลยไม่เคยหึงเค้าด้วย หนูเป็นคนค่อนข้างเข้าใจเชื่อใจไว้ใจ ยิ่งถ้าเป็นการทำงานที่มีผู้หญิงเยอะๆหนูยิ่งไม่หึงเลย อ้ออีกอย่างเลิกกันมา 6 ปีแล้วค่ะ ไม่มีใครบอกเลิกนะ สาเหตุเพราะยุ่งเรื่องเรียนจนสุดท้าย มาเจอกันทักทายกันเค้าก็แนะนำแฟนใหม่ให้รู้จักเฉยเลยค่ะ งงไหมล่ะ555) หนูแค่รู้สึกว่า เวลาพี่เค้าโอบใครยิ้มกับใครเล่นกับใครหนูอยากเป็นคนนั้นจัง แววตาพี่สวยมาก ทุกวันนี้ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ฝันถึงพี่สิง ล่าสุดก็ฝันว่าแคสงานผ่านได้ร่วมงานกับพี่สิง ร่วมงานกันมาสักพักคุยถูกคอ อยู่ๆวันนึงในกองพี่สิงก็ทำเซอร์ไพรส์ขอเป็นแฟน โดยมีพี่คริสเป็นผู้ร่วมขบวนการ และพอหนูตอบตกลงพี่สิงมอบดอกไม้ทุกคนเฮ ถ่ายรูปกันได้สักพักหนูก็ได้ยินเสียง ออมเอ้ย!!!! ตื่นได้แล้วลูกสายแล้ว โหแม่ขา ขอหนูฝันต่ออีกนิดน้า T^T หลายๆคนอ่านแล้วคงอยากด่าหนูนะคะ หนูยังหมั่นตัวเองเลย แต่หนูแค่อยากแชร์เรื่องราวความเพ้อเจ้อของเด็กคนนึงให้มีคนอ่านบ้าง #ด่าได้ค่ะ หนูไม่ด่ากลับค่ะ หนูมึน555 เอาจริงๆนะคะ ถ้าหนูเป็นพี่ๆแฟนคลับคนอื่น หนูคงอยากด่าตัวเองมากเพ้อเจ้ออะไรขนาดนี้ ไม่มีทางเลยที่คำว่า "แฟนคลับ" จะเปลี่ยนเป็นเหลือคำว่า "แฟน" ได้ และที่ยิ่งเป็นไปไม่ได้คือโอกาสที่จะได้เจอตัวพี่สิง หรือคุยกับพี่สิง แทบไม่มีโอกาสเลยค่ะ หนูไม่ได้อยุ่ กทม. ความห่างแค่นี้ก็แทบจะไม่ได้เจออยุ่แล้ว หรือต่อให้ได้เจอจริงๆ ไม่มีทางที่พี่สิงจะหันมองหนูเลย อ้วน ผิวคล้ำ สิวก็ขึ้น ยืนข้างพี่เอ็ม (พี่เดียร์โซตัส พี่ว๊ากปี4) ตัวหนูนี่แทบจะใหญ่กว่าพี่เค้าล่ะ ความกว้างนะคะ หนูคงไม่เหมาะสมจะอยู่ข้างๆพี่คนเก่งของหนูหรอก แต่ก็นั่นล่ะค่ะ ความเพ้อเจ้อของเด็กคนนึงที่เจอปัญหามากมายในชีวิตมาตั้งแต่เด็กทั้งเรื่องครอบครัว พ่อแม่น้องชาย การเรียนเงินทองหรืออนาคต จนเหนื่อยจนท้อพอได้เจอคนที่ทำให้เรายิ้มได้มีความสุขได้ รู้สึกอยากดูแลเค้าอยากอยุ่ข้างๆอยากเห็นรอยยิ้มเค้าทุกวันมันเลยทำให้หนูเพ้อเจ้อได้มากขนาดนี้มั้งคะ หนูไม่ได้ยิ้มจากใจจริงๆมานานแล้วค่ะ แต่พอเจอพี่หนูยิ้มทุกวันเลยนะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาทำให้ชีวิตหนูมีรอยยิ้มมากขึ้น อ้อ!!ส่วนเรื่องคณะ ตามที่บอกข้างบนค่ะ ถ้าหลุด หนูจะเลือกนิเทศที่หนูรัก และหนูหวังในความเป็นจริงแค่ว่าได้เห็นพี่เดินผ่านที่คณะก็มีความสุขแล้วค่ะ ยังไงก็ฝากกระทู้แรกของเด็กเพ้อเจอคนนี้ด้วยนะคะ สมัครพันทิปเพื่อกระทู้นี้โดยเฉพาะ ปิดท้ายนิดนึง หนู #ทีมพีรญา นะคะ 555555 เวลาพี่สองคนอยู่ด้วยกันหนูมองผ่าน IG ยังกริ๊ดหน้ามือถือบ่อยเลย คนถ่ายคลิปหนูว่าสลบแน่ๆ555 ขอบคุณพี่ๆ ทีมพีรญาทุกคนนะคะที่คอยอัพเดตข่าวสารของพี่สิงพี่คริสให้คนที่ไม่มีโอกาสได้ไปเจออย่างหนูได้ติดตาม ขอบคุณพี่สิงพี่คริสนะคะ ที่เข้ามาทำให้พวกเราทีมพีรญามีความสุขได้มากขนาดนี้ ขอบคุณค่ะ #เธอทำให้ฉันโชคดี ถ้าใครอยากอ่านความฝันของหนูในหลายๆคืนเกี่ยวกับพี่สิง คอมเมนท์บอกไว้เลยค่ะ แล้วหนูจะมาตั้งกระทู้ให้ได้ติดตาม