ทำไม ปัจจุบันพวกวรรณกรรมไม่นิยมทฤษฎีย้อนเวลาแบบรีเซ็ต?

กฎการย้อนเวลาที่ เมื่อไปเปลี่ยนอดีตแล้ว จะทำให้ปัจจุบัน กับ อนาคต จะเปลี่ยนตามเหตุที่ไปแก้ไขอดีต  ถ้ายกตัวอย่างก็คือ

พ่อเกลียดสุนัข ห้ามเอาเข้าบ้าน เพราะ เคยโดนกัด  พอย้อนเวลาไปแก้ไขอดีต กลับมาปัจจุบัน เจอว่า คุณพ่อไม่กลัวสุนัขแล้ว เล่นโยนไม้กับสุนัขด้วยสนุกสนาน  ราวๆนี้

ทำไม ทบ.นี้ถึงไม่นิยมเอามาใช้อีก ทั้งที่มันก็เข้าใจง่ายดี

กลับไปใช้ ทบ.แบบแตกแขนงอนาคต => เกิดอีกอนาคต B. ที่มีพ่อไม่กลัวสุนัข  ส่วนคุณพ่อคนเดิมก็เกลียดสุนัขตามเดิม  ซึ่งเจอเข้าแล้วมันวุ่นวายซับซ้อนปวดหัวกว่ามาก แล้วหลังจากนั้นคนดูก็ต้องมาถกกันให้วุ่นวาย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่