ครับคือผม อายุ24. เรียนจบมา2 ปี
ทำงานมา 3ที ที่แรกเป็นงานขนส่งตู้คอนเทรนเนอร์เงินเดือน10000 แต่ผมจบตรีนะโดนกดดันเข้างานเวรกลางคืนอาทิตไม่ได้หยุด เจ้านายเห็นผมทำงานดี ให้งานเพิ่มครับ แต่เงินไม่เพิ่ม เหมือนวางแผนให้ผมเป็นหัวหน้าบุกเบิกตำแหน่งใหม่ครับ แถมโดนลูกน้องบางคนที่เก่งแต่ประจบโยนงานให้ครับเลยใช้อารมณ์ล้วน ตัดสินใจลาออกโดยไม่แจ้งล่วงหน้าในวันที่ผ่านโปพอดี4เดือน(แต่สังคมอยู่กับสาวๆมต้น ปวชนินทาก่งมาก เจ้านายแย่ ลูกจ้างแย่ครับ)


ออกมารอรับปริญายุ เดือนกว่าๆ แต่ได้งานใหม่ครับ หลังรับปริญญาได้งานเปนโปเจคโคร สตาส15000. ด้วยความที่เปนคนไม่มีปากเสียงนายสั่งไรทำหมด เพื่อนร่วมงานเปนคนจบปตรี ปโท สั่งคมที้ทำงานมีความสุขมากครับ  พอผ่านโปได้เงินเป็น18000. แต่นายโหดครับเหนผมไม่มีปากเสียงใช้แรงงานหนักขึ้นทุกวัน สรุปป่วยเป็นโรคเครียด ควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่มีแรงแม้แต่จะเดิน ลาออกด้วย อายุงาน6 เดือนเข้า 7ครับ

พักรักษาตัว 2 เดือน พร้อมค้าขายผลไม้ลองดเผื่อจะรอดแต่ก้เจ้งครับ เพราะทำเลไม่ดี.
ตัดสินใจทำงานที่ ที่3. เป็นขนส่งรถ อีกสตาส12000 ตอนนี้ทำมาจะ3 เดือนครับแรกๆเพื่อนร่วมงานดี หลังๆโดนทั้งแทงทั้งกดดันสารพัดครับ เหมือนโดนบีบ นายดีครับแต่หูเบาชอบฟังแต่พนักงานเก่าที่ทำงานให้เขามานาน ผมมันก้มาใหม่พาวเวอร์ส฿้ไม่ได้ครับ ทำเงินดือนผิดตลอดครับ  รุเลยไม่ใช่งานถนัด ไม่ชอบไม่มีความสุขเลยครับ แถมเจอเพื่อนร่วมงาานที่แก่งแย่งชิงดี เอาแต่ประจบเจ้านายแย่กว่าที่แรกอีกครับที่แรกแค่นินทาที่นี้คือแก่งแย่งชิงดี แทงข้างหลังและเป็นสังคม คน ประถมและมปลายครับ ผมเขามาปตรีสูงสุดเหมือนเขาไม่ชอบขี้หน้ากัน ทั้งโดนข่ม เลยมีแพลนจะลาออกครับ ผมคิดถูกไหมครับหรือควรอดทนทำต่อ เพื่อไม่ให้ถูกตาหน้าว่าเปลี่ยนงานบ่อยครับ