ผมจะไม่เกริ่นอะไรมากมาย  เพราะตั้งแต่แฟนผมมาสิ้นลมหายใจจากไป
ผมก็กลายเป็นเหมือนคนบ้า   ที่เอาแต่นั่ง นอน เดิน ซึมๆ
ตั้งแต่วันที่เผาเธอไป  ผมก็เฝ้าภาวนา  ขอให้ผีมีจริง
ผมจุดธูป1 ดอก ตอนตี2  เรียกชื่อให้เธอมาหาทุกคืน
หนังสือความเชื่ออะไรที่สอนวิธีเห็นผี  ผมก็ลองไปแอบทำ  เหมือนที่ผมเอาขี้เถ้าจากการเผาศพป้ายเปลือกตา
ก้มมองลอดหว่างขา   ผมคิดถึงเธอมากจริงๆครับ

ยังรับความจริงไม่ได้สักนิด  ว่าเธอไม่อยู่กับผมแล้ว
ไม่มีทางทำใจได้เลยตลอด1เดือนมานี้
เหลือแค่วิธีเดียวที่ยังไม่ได้ลองทำ  คือเอาน้ำตาหมาดำมาป้ายตาตัวเอง  เพราะหมาไม่ยอมให้ผมจับ และผมก็กลัวหมากัด
ผมไปนั่งร้องไห้ในสุสานคนจีนตอนค่ำๆ  เคาะหลุมด้วย
อาอี้ อาม่า อากง  ผีมีจริงไม๊ครับ  ถ้ามีจริงออกมาให้ผมเห็นหน่อย  ผมจะได้มีหวังได้เจอแฟนผมอีกสักครั้ง
ยังมีอีกหลายคำที่ผมอยากบอกเธอ  เวลาคนเรากำลังเจ็บปวดจากการสูญเสียหนักๆผมเลิกกลัวแล้วผีเผอ

กลายมาเป็นขอให้ผมได้เจอเถอะ  ผมขอกระดูกของเธอจากพ่อแม่เธอมาเก็บไว้ในห้องด้วย
แล้วคืนนึง  เหมือนผมจะสมหวัง  ผมฝันว่าเธอมานั่งให้ผมหนุนตักเธอบนเตียงที่ห้องผม
เธอไม่พูดอะไรกับผมหรอก  ถึงจะเป็นฝัน  แต่ผมกลับรู้สึกได้ถึงสัมผัสอบอุ่นมากๆ  
ผมไม่อยากลืมตา  เพราะพอลืมตาทีไร  ความรู้สึกนั้นจะหายไปทุกครั้งแล้วผมก็ต้องมานั่งร้องไห้อีก

ผมชอบนั่งร้องเพลงเป็นตายร้ายดี ของวงลาบานูน  ต่อหน้าธูป1ดอกและห่อกระดูกของเธอทุกวัน
ผมก็ไม่รู้หรอกครับ  ว่าเธอจะได้ยืนหรือเปล่า
ผมอาจจะเหมือนคนบ้า  แต่สติผมก็ครบถ้วนมากพอที่จะมาตั้งกระทู้ในพันทิปแห่งนี้
ต้องขอโทษด้วยนะครับ  หากใครมองว่าไร้สาระ  หรืองมงาย
แต่ถ้าแฟนคุณไม่ตายไปโดยไม่ได้บอกลาคุณก็คงไม่เข้าใจความรู้สึกหรอก

มันจะเป็นไปได้ไหม  ที่ความรู้สึกอบอุ่น และการฝันว่าได้นอนหนุนตักเธอ  เป็นเธอที่มาหาผมจริงๆ  หรือเพราะสมองผมเพี้ยนจนหลอนไปแล้ว  ขอบคุณครับ