ผมจะเล่าแบบเป็นกลางไม่เข้าข้างตัวเองนะครับ
อยากทราบว่าเพื่อนๆจะคิดยังไงครับ
วันเกิดผมพึ่งจัดไป ทางผมตอนแรกจะจะเลี้ยงอาหารบุฟเฟ่ต์
ในวันเกิดมีแพลนจะเลี้ยงคือ คุณแม่ น้องสาว แฟน เพื่อนสนิท
บางคนครับ แต่ทางแฟนแย้งมาว่า ร้านที่ผทจะไปหัวละ 380
มันดูไม่น่าจัด เลยไห้ผมไปจัดที่ โรงแรมแห่งหนึ่งราคาจะ
แพงกว่าเท่าตัวคือ หัวละเกือบ 800 บาท ผมจึงบอกแฟนว่า
ผมงบน้อยนะแฟนบอกไม่เป็นไรจะช่วยออก แล้วแฟนผม
ก็ชวน เพื่อนสนิทผมกับแฟนของเพื่อนผมมางานวันเกิด
โดยบอกว่าจะเลี้ยง (เพื่อนสนิทคนนี้ผมรู้จักมา 10 ปีมีอะไร
ก็ช่วยเหลือกันมาตลอดถึงขนาดผมออกรถให้เป็นชื่อผม
ค่อนข้างรู้นิสัยใจคอกันดีเพราะผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ)
ส่วนผมชวนคุณแม่ และ น้องสาวมา และ ได้โทรไปจอง
ห้องซึ่งมีค่าใช้จ่ายห้องเพิ่มประมาณ 600 บาท เพื่อแลก
กับความเป็นส่วนตัว ทีนัผมจึงชวนเพื่อนที่สนิทน้อยกว่า
อีก 4 คนว่ามาทานบุฟเฟ่ต์กันไหม ผมจะออกให้ครึ่งนึง
มีการตอบรับมา 1 คน ซึ่งคนนี้สนิทกันได้ 4 ปี ปีก่อนๆ
วันเกิดผมก็พาไปเลี้ยงบุฟเฟต์หัวละ 450 มา

สรุปในงานเลี้ยงทุกคน ยกเว้นเพื่อนที่สนิท4ปีออกให้50%คนเดียว
ในงานมี เพื่อน2คนครับ คือคนเลี้ยงกับคนที่ออกให้50%

มาเข้าเรื่องกันดีกว่าบังเอิญเรื่องมีอยู่ว่าประมาณ 21.30 น
ในงานวันเกิด เพื่อนคนที่ผมออกไห้ครึ่งนึงได้บอกว่า
เอ้ยตูต้องไห้มึ.. เท่าไรวะ ผมก็บอกว่า 400 พอ แล้วเพื่อน
ที่มากับแฟน ที่ผมสนิทมา 10 ปี จึงบอกว่า แล้วตูต้องให้เท่าไร
นาทีนั้นผมคิดแล้วคับถ้าบอกว่า ไม่ต้องจ่าย เพื่อนในงานคน
ที่ผมไม่เลี้ยงคนเดียวจะมองผมยังไง เพราะเลี้ยงทุกคน
ยกเว้นคนนี้ ผมจึงบอกว่า เอามาคนละ 400 ละกัน หลัง
จากนั้น 2-3 นาทีแฟนเพื่อนผมก็สะกิดใหัเพื่อนผมกลับ
ผมรู้สึกแปลกๆแต่ไม่ได้เอะใจอะไร ทางแฟนผมจึงบอก
ว่าเก็บเงินเขาทำไมเราต้องเลี้ยงเขานะ ผมจึงบอกแฟน
ผมว่าเดี๋ยวจบงานผมจัดการคืนเงินไห้เองเพราะต้อง
รักษาหน้าคนที่ผมออกไห้ครึ่งนึงไว้ก่อนไม่งั้นเพื่อนคน
นั้นจะรู้สึกตัวเองเป็นแกะดำในโต๊ะ ผมจึงอยู่ในงานจน
ถึง 22.15 จึงกลับบ้าน พอถึงบ้าน เวลา 22. 45

** ผมส่ง Line ไปหาเพื่อนที่สนิทมา 10 ปีประมาณว่า
เดี๋ยวคืนเงินให้นะ พอดีเพื่อนคนนั้นยื่นเงินมาเดี๋ยว
เพื่อนคนนั้นจะงงว่าทำไมเลี้ยงพวกมึ.. แต่ไม่เลี้ยงมัน
* มีการอ่านแต่ไม่ตอบ
** ตอน 1. 00 ผมเข้า FaceBook เจอเฟสของแฟน
เพื่อนผมโพสว่า ตูไม่โอเควะ และ เพื่อนผมก็เม้นตอบ
** เวลา 1. 10 ผมส่งข้อความที่ชวนเพื่อนอีก 4 คนไป
แล้วจะออกไห้ครึ่งนึงให้ดู แต่ตอบรับมา 1 คน
* มีการอ่านแต่ไม่ตอบ

***  ตี4เพื่อนผมตอบมาเป็นชุดใหญ่
ว่ารู้สึกไม่โอเค เสียความรู้สึก ชวนมาแต่ไม่เลี้ยง
พวกผมมีเงินเก็บเยอะ !!! ทำแบบนัมันไม่โอเค
ถ้าเป็นคนหาเช้ากินค่ำจะไม่ว่าอะไรเลย

จึงมีการโต้แย้งกันแบบค่อนข้างใส่อารมณ์
ทางผมก็อธิบายว่าเลี้ยงคือเลี้ยงที่ทำแบบนั้น
มันเป็นเรื่องที่ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า
ทางนั้นจึงบอกว่าแล้วทำไมไม่บอกแต่แรกวางแผน
อะไรกันจะรู้ด้วยไหม ผมจึงบอกมันไม่มีใครวางแผน
อะไรทั้งนั้นก็ส่ง Line ไปอธิบายตอน 22. 45 แล้ว
เพื่อนผมบอกทำไมไม่เดินไปบอกแต่ตอนนั้นละ
ผมบอกว่าก็ไม่รู้ว่าจะมีปัญหา เพื่อนผมบอกมึ..โง่ปะ?
** ผมเลยบอกแล้วยื่นเงินมาทำไม ก็มันยื่นมาขนาดนั้น
ให้ตูอยู่เงียบๆได้ไง ผมเลยบอกเห็นไหม มึ..อยู่ไม่ได้
พอมึ.. ยื่นเงินมาให้ตู แล้วตูต้องบอกไม่รับหรอ ??
มันก็รักษาหน้ากันไหมแล้วจบงานก็มาบอกทีหลัง
แล้วก็เถียงกันพักใหญ่จนเคลียกันได้แต่ความรู้สึก
ผมก็เสียไปกับเพื่อนคนนี้เยอะ เพราะหลายๆเรื่อง
ที่เพื่อนคนนี้ พูดแล้วทำไม่ได้ หรือ เรื่องข้อเสียเล็กๆ
น้อยๆหลายๆอย่างผมก็ปล่อยผ่านไม่เก็บเอามาคิด

สรุปจากความรู้สึกผม
คือผมเลี้ยงนั่นแหละแต่หน้างานมันก็ต้องแก้ปัญหาไป
ก่อนพอจบงานผมก็แจ้งไป มันไม่ผิดที่เพื่อนผมจะโกรธ
แต่พออ่านที่ผมชี้แจงไปก็ควรเข้าใจกันไม่ใช่หรือ
ปล่อยผ่านไป 5 ชม กว่าแล้วมาใส่ผมเป็นชุดคืออะไร
วันเกิดมึ.. ไม่เคยจัดเลยตูจัดมาหลายปีก็เลี้ยงมาตลอด
งานนี้จบงานก็โอนเงินคืนไห้ คือมันทะเลาะไร้สาระมาก
คบกันมาตั้งนานเสียดายวันเวลาจริงๆช่วยเหลือมาก็มาก
แฟนผมยังบอกเลยคบกันมาตั้งนานทำไมไม่เข้าใจกัน
อธิบายแล้วขอโทษแล้ว ยังมาว่ากันเป็นชุดอีก เวลา
เขาทำไรไม่ดีเรายังปล่อยผ่าน เรายังเข้าใจเขาเลย

ปล. เพื่อนผมคนที่ไม่ได้เลี้ยงผมเล่าไห้ฟังทีหลังยังบอกผม
เลยว่าคบกันมาตั้งนานน่าจะเข้าใจกันนะก็ชี้แจงไปแล้ว
สำหรับมันจะเลี้ยงไม่เลี้ยงนะถ้าตูว่างตูก็ไปตูยังเกรงใจ
มึ.. เลยเดี๋ยวจะคิดว่าไปเพราะออกให้

เพื่อนๆคิดว่าผมผิดมากไหม ขอความเห็นหน่อยครับ
ทุกวันนี้เจอหน้ากันในฟิตเนสผมไม่ทักไม่คุยเลยครับ
คือผมเสียความรู้สึกเหมือนกันมาทะเลาะกันเในเรื่องไร้สาระ

*** ขอระบายก่อนจบออกรถให้จ่ายเงินช้าเกือบทุกเดือน
บางเดือนต้องจ่ายให้ก่อน บอก 8 เดือนจะโอนชื่อ จะปิดบัญชี
ปัจจุบัน 2 ปี ยังไม่ปิดไม่โอนเลย ตูยังไม่โกรธพวกมึ.. เลย
กลับเข้าใจพวกมึ.. แต่พอทีตูพวกมึ.. โครตคิดเล็กคิดน้อยเลย
ทำดีร้อยครั้ง ไม่เท่าพลาดพลั้งแค่ครั้งเดียว