สวัสดีค่ะ ก็ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง แต่จะเอาที่จำได้คราวๆละกันนะคะ
    
โดยปกติ เราก็เป็นคนสดใสร่าเริงเวลาอยู่กับคนอื่น แต่อีกมุมนึงคือ  เราชอบอยุ่เงียบๆคนเดียว บางทีเวลาเพืาอนชวนไปไหน บางครั้งก็รู้สึกไม่สนุกด้วยรู้สึกว่ามันน่าเบื่อไปสะหมด อยากรีบกลับบ้านไวๆ แล้วก็ บางที่ ที่เราอยู่เงียบๆในห้อง ก็จะชอบเผลอคิดอะไรไปเรื่อง แล้วก็ร้องไห้ คิดถึงเรื่องในอดีต เรื่องครอบครัว แล้วก็ร้องไห้ รู้สึกว่าชีวิตที่ผ่านมามันไม่มีความสุขเลย ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ลำบากหรืออะไร หรือพอคิดเรื่องที่เคยทำพลาดไป ก็จะรู้สึกว่าจริงๆตายไปก็ดีกว่า แล้วเหมือนเราสภาพจิตใจบอบบาง พอโดนว่าหรือมีเรื่องมากระทบกระเทือน เราก็จะมานั่งร้องไห้คนเดียวในห้อง บางที่ก็นู้สึกอารมดี แบบยิ้มหน้าบาน จนฉุกคิดว่าเรายิ้มเพราะอะไร ทำไมอยู่ดีๆถึงยิ้ม แล้วที่คนรอบตัวชอบบอกก็คือ อยู่ดีๆ อารมณ์เราจะเปลี่ยนแบบที่ตัวเราเองก็ไม่รู้ตัว หลายคนจะบอกประมานว่า เมื่อกี้เราร่าเริง แล้วอยู่ดีๆก็นิ่งไป หรือไหมก็จะแสดงท่าทางหงุดหงิด แต่ที่เราอ่านตามเว็บ คือ เขาบอกว่า อาการซึมเศร้าพวกนี้จะเป็นต่อเนื่อง2 อาทิตย์ หรือบลาๆ แต่เรา เป็นแบบนี้มาหลายปี แต่ไม่ได้เป็นตลอด  เป็นครั้งคราว หรือไม่ก็ มีเรื่องมากระทบจิตใจแค่เบาๆ เราก็จะรู้สึกเหนื่อยและเบื่อโลกใบนี้ขึ้นมา และเราก็มีอาการปวดเมื่อย แบบที่เราก้ไม่ได้ไปทำอะไร อยู่ก็ เมื่อยเนื้อเมื้อยตัว ปวดหัวบ่อยๆ แต่ถ้าเรื่องการกิยหรืออะไรก็กินปกติ บางที่ก็กินมาก แบบ อยู่ดีๆก้อยาก จะกิน อยากขะเคี้ยวตลอดเวลา เลยอยากจะทราบว่าเรา จะเป็นโรคซึมเศร้า รึป่าว หรือเรา แค่คิดมากไปเอง

เพิ่มเติม* บางที่เราก็มีการทำอะไรแบบที่ ไม่ได้ยั่งคิดยั่งทำ แล้วก็ขี้ลืม แบบลืมจริงๆ กับเรื่องง่าย เช่น ถอดร้องเท้าแค่แปปเดียวก็จำไม่ได้ว่าถอดไว้ที่ไหน แล้วก็รู้สึก สมาธิสั้น ขี้หงุดหงิด

ที่มาปรึกษาก่อนเพราะยังไม่อยากพบแพทย์ กลัวที่บ้านจะหาว่าเราคิดมากไปเอง