เห็นกระทู้ปัญหาครอบครัวที่พ่อแม่มักอ้างความกตัญญูเพื่อบังคับให้ลูกทำสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้วรู้สึกขัดใจมากครับ ผมพูดในฐานะที่เป็นพ่อมือใหม่เลเวล 3 เดือนนะ ความรู้สึกผมตอนนี้ผมเป็นหนี้บุญคุณลูกมากกว่าอีก การได้เห็นเค้าเติบโต ได้เห็นเค้ายิ้มให้ มันทำให้เรามีความสุขแบบบอกไม่ถูกครับ

ผมคิดว่าเราเป็นคนที่ทำให้เค้าเกิดมาการไปทวงบุญคุณความกตัญญูมันดูไม่เมคเซ้นไงก็ไม่รู้ สิ่งนี้มันควรเป็นสำนึกที่เกิดขึ้นเองหรือเปล่าครับ ถ้าคุณเลี้ยงดูเค้าดีๆ ผมเชื่อว่าสิ่งนี้มันไม่ได้ยากเกินที่จะเกิดขึ้นได้นะ

คนอื่นผมไม่รู้แต่นะสำหรับผม ลูกเป็นคนให้อะไรหลายๆ อย่างกับผม และนี่จะเป็นบุญคุณที่ผมจะไม่มีวันลืมและจะตอบแทนเค้าโดยการเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ

เลิกใช้คำว่ากตัญญูเพื่อบังคับลูกในสิ่งที่เค้าไม่ต้องการเถอะครับ ใช้คำว่ารักและเข้าใจในการคุยกับเค้าดีกว่านะ นึกถึงวันที่เค้าเกิดมา สำนึกถึงความรูสึกนั้น แล้วคุณจะเข้าใจในสิ่งที่ผมหมายถึงครับ