เห็นหลายกระทู้ที่มักจะอ้างอิงว่าต่างประเทศไม่เห็นต้องกตัญญูพ่อ-แม่ ทำไมเด็กไทยต้องส่งเงินเลี้ยงดูพ่อ-แม่ยามแก่เฒ่า ทำไมรัฐบาลไม่เลี้ยงดูประชาชนของตัวเอง...บลา บลา บลา

เราคิดว่าคนที่เข้ามาตั้งกระทู้ นอกจากจะเด็กแล้ว ประสบการณ์น้อย หรือไม่ก็ พ่อ-แม่ ให้ความสำคัญกับลูกมากเกินไปจนกลายเป็น ศูนย์รวมจักรวาล ปัญหานีส่วนตัวคิดว่าจะว่าแต่เด็กไม่ได้ คนไทยหลายเปอร์เซนต์ยังเลี้ยงลูกแบบนี้อยู่ จริงๆ มันคือความรักความผูกพันแหละ แต่เท่าที่เคยอยู่อเมริกามาหลายปี เราพบว่า ครอบครัวเค้าโดยมากเลี้ยงลูกให้พึ่งพาตัวเอง ดังนั้น สังคมของเด็กที่เรียนจบ High School /College มักจะต้องมีงานทำ หรือ บางคนทำงานตั้งแต่ยังไม่จบก็มี อันนี้คือคนส่วนใหญ่ที่ฐานะปานกลาง เด็กก็อยากหางานเพราะเพื่อนๆ ก็ทำงานกันทั้งนั้น ถ้าไม่ทำก็จะถูกบูลลี่หรือมองแปลกๆ อายุ 20 ปี ถ้ายังอาศัยอยู่กับพ่อ-แม่ คือแปลกมากกกกกกกกกกกกกกกกก คนในหมู่บ้านนี่คือ เห็นหน้าปั๊บ นินทาปุ๊บ แบบหนังไทยนั่นแหละ 

ทีนี้ภาษีในแต่ละรัฐที่เรียกเก็บไม่เท่ากันนั้น ก็จะมีสวัสดิการให้ไม่เหมือนกันไปด้วย แต่ประชากรส่งภาษีไหวไง เพราะเลี้ยงลูกเต็มที่ก็ 20 ปี พ่อแม่หลายคนอายุยังไม่มาก มีปัญญาส่งภาษีอีกเกือบ 30 ปีหรือมากกว่า เอาค่าภาษีคูณจำนวนปีที่รัฐฯ เอาเงินไปหมุน มันก็แน่นอนว่า รัฐต้องเอาดอกฯ มาเลี้ยงคนของตัวเองผ่าน Social Security 

ส่วนคนไทยนั้น........... เลี้ยงลูกอุ้มชูฟูมฝักตั้งแต่เกิดไปยัน 40-50 ปีก็มี ประมาณไม่แต่งฯ พ่อ-แม่ก็เลี้ยงได้ มีให้เห็นอยู่ เด๋วนี้คนไทยแต่งงานช้า บางคน 30 กว่าแล้ว ยังไม่มีวี่แวว ผู้ชายบางคนเกือบ 40 เพิ่งแต่งภรรยา กว่าจะได้ลูกตัวก็ 40 กว่าเข้าไปแล้ว ยิ่งแก่เรายิ่งมีความรักและผูกพันกับสายเลือดตัวเอง ลูกที่เราเลี้ยงเลยกลายเป็นลูกเทวดา  เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง อยากได้อะไรก็มีคนหามาให้ จนแทบไม่สนแล้วว่า พ่อ-แม่หาเงินได้เดือนเท่าไหร่ ภาระค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ แล้วต้องมาสนองความต้องการลูกเนี่ยะ กู้หนี้ยืมเงินใครมา เห้อ.............

ถ้าไม่ใช่แบบข้างต้น ก็จะเป็นแบบเลี้ยงลูกมาประหนึ่งคนใช้ เกิดมาก็ต้องทำงานบ้าน โตมาหาตังค์ได้ก็ต้องมาโดนกดดันให้ส่งครอบครัว หรือไม่บางครอบครัวก็ขายลูกแลกเงินกันก็ยังพอเห็น  

เอวัง ก็เลยอาจจะทำให้เด็กไทยสมัยนี้มี Question กับการเลี้ยงดู กตัญญู พ่อ-แม่ ก็เป็นได้