ผมเคยอ่านการ์ตูนมังงะเรื่องหนึ่ง เมื่อหลายปีก่อน
เรื่องราวที่ผมพอจะจำได้ ในช่วงหนึ่งของการ์ตูนเรื่องนั้น

คือวันหนึ่ง มีคนกลุ่มหนึ่ง เอานักโทษในเรือนจำออกมาจำนวนหนึ่ง
แล้วถ่ายรูปส่งข้อความไปหาประชาชนทุกคน แล้วบอกว่า นักโทษแต่ละคนทำความผิดร้ายแรงอะไรมาบ้าง
แล้วถามกับประชาชนว่า คุณคิดว่า นักโทษคนนี้สมควรตายหรือไม่
ถ้าคุณตอบว่า "สมควรตายแล้ว" เขาจะฆ่านักโทษคนนั้น

วันนี้ผมมองเห็นสังคมไทย พิมพ์คำว่า "สมควรตาย" บ่อยครั้งมาก
ถ้าคุณลองได้อ่านการ์ตูนเรื่องนั้น คุณอาจเปลี่ยนความคิดเสียใหม่

ผมจะเล่าเรื่องราวต่อจากนั้น ว่าเกิดอะไรขึ้นในการ์ตูน

แน่นอนว่าคนจำนวนมาก กดเลือก "สมควรตาย"
แต่ในกลุ่มของพระเอกนางเอก มีผู้หญิงคนหนึ่ง ร้องห้าม !
เธอบอกเพื่อนๆ ของเธอ (ในเรื่องตัวละครหลักเป็นเด็กม.ปลาย) ว่าให้หยุดก่อน อย่าทำอย่างนั้น คิดสักนิดหนึ่งก่อน
เพื่อนๆ เริ่มมองเธอแปลก ๆ ทำไมล่ะ นักโทษพวกนี้ทำความผิดร้ายแรงอย่างไม่น่าให้อภัย ก็สมควรตายแล้วไม่ใช่เหรอ

"เราไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินชีวิต ความเป็นตายใครหรอกนะ" นี่คือสิ่งที่เธอบอกกับเพื่อนของเธอ
สิ่งที่เธอพยายามจะบอกเพื่อนๆ ของเธอคือ
ถ้าวันนี้เราสั่งให้เขาฆ่านักโทษให้ ต่อให้เขาเป็นคนเลวอย่างไร แต่ถ้าเราเป็นคนสั่งให้ฆ่า เราจะต่างอะไรจากฆาตกรฆ่าคน

"มันจะต่างอะไรกับเขายื่นมีดให้พวกเราปาดคอนักโทษพวกนั้น ถ้าคิดว่านักโทษพวกนั้นสมควรตายจริงๆ ก็หยิบมีดไปฆ่าพวกเขาเองเลยสิ"
ถ้าเขายื่นมีดให้พวกคุณ เพื่อให้ลงมือฆ่านักโทษคนนั้น คนที่คุณบอกว่า "เขาสมควรตาย"
คุณจะลงมือไหม

"นักโทษได้รับคำตัดสินโทษโดยกฎหมายแล้ว ไม่ใช่หน้าที่ของเราที่จะเป็นผู้ตัดสินชะตาชีวิตคนเลวเหล่านั้น"

นี่คือเรื่องราวคร่าวๆ ที่ผมพอจะจำได้ส่วนหนึ่งจากการ์ตูนเรื่อง Code Breaker
เนื้อเรื่องสื่อความหมายประมาณนี้ ผมอ่านนานแล้วจำรายละเอียดไม่ค่อยได้

กลับมามองดูสังคมไทย ในปัจจุบัน
ที่ซึ่งเวลามีข่าวเกี่ยวกับผู้กระทำความผิดร้ายแรง
เรามักจะพิมพ์ไปอย่างไม่คิดอะไรว่า คนๆ นี้ สมควรตาย ควรต้องประหารชีวิต ไม่สมควรมีชีวิตอยู่

คำถามคือ ถ้าสิ่งที่คุณพิมพ์ไป กลายเป็นคำตัดสินชีวิตของคนๆ นั้นจริงๆ คุณยอมรับได้หรือเปล่า
คุณกำลังสั่งให้คนๆ หนึ่งตาย ด้วยนิ้วมือของคุณที่พิมพ์ลงไปในโลกโซเชี่ยล
คุณคิดว่าเมื่อตอนที่คุณกำลังจะนอน คุณจะสามารถอยู่กับคำตัดสินฆ่าคนของคุณได้หรือไม่
เพราะคุณจะต้องคิดถึงมันชั่วขณะหนึ่ง เหมือนกับที่คุณคิดถึงข้อความแชทของคุณกับแฟน แต่กลายเป็นข้อความของคุณที่สั่งให้คนๆ หนึ่งตาย

ทำไมเราไม่แสดงความคิดเห็นอย่างอื่น นอกเหนือจากคำว่า "สมควรตาย" "ไม่สมควรมีชีวิตอยู่"
มีความคิดเห็นอีกหลากหลายรูปแบบให้เราพิมพ์ได้ กับข่าวแบบนี้ อย่างเช่นที่หลายๆ คนทำ
คนจำนวนหนึ่งเลือกที่จะบอกให้ คนอื่นตาย อย่างง่ายดาย โดยไม่คิดอะไร ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่
แต่ถ้าลองย้อนมองกลับมาดูว่าถ้าเป็นลูกหลานของเรากระทำความผิด
เราอยากให้ลูกหลานของเรา โดนสังคมสั่งให้ไปตายซะ อย่างนั้นหรือไม่
หรืออยากให้กฎหมายเป็นผู้ตัดสินเอง เราจะยอมรับคำตัดสินจากใครมากกว่ากัน

ไม่ได้หมายความว่า ผู้กระทำผิดร้ายแรงอย่างไม่น่าอภัย ไม่สมควรตาย
เพียงแต่เราควรปล่อยให้เป็นไปตามกระบวนการของกฎหมาย ให้มันทำหน้าที่ตัดสินโทษของคนๆ นั้น
ไม่ใช่เราที่จะเป็นผู้ตัดสินโทษของคนอื่นตามอำเภอใจ

แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องราวในการ์ตูนกับสังคมไทย ก็ไม่ใช่จะเปรียบเทียบกันได้โดยสมบูรณ์
ทั้งเรื่องความยุติธรรมของกฎหมายบ้านเรา ที่หลายคนก็ไม่มั่นใจว่ามันยังดีอยู่หรือเปล่า
สังคมไทยเราอาจไม่สามารถมั่นใจในกระบวนการทางกฎหมายได้เต็มร้อย อย่างที่เราก็เห็นในข่าวอยู่บ่อยๆ
ถึงอย่างนั้น ก็ควรคิดให้ถี่ถ้วน
ว่าถ้าเขายื่นมีดให้คุณฆ่าได้ ถ้าคุณคิดว่ากฎหมายตัดสินโทษได้ไม่ดีพอ
คุณจะลงมือหรือไม่ หลังจากที่คุณพิมพ์ลงไปใน Facebook ว่าคนๆ นี้สมควรตาย

บทสรุปในการ์ตูน ผู้หญิงคนนั้นสามารถเปลี่ยนใจเพื่อนๆ ของเธอให้ไม่กดเลือก "สมควรตาย" ได้สำเร็จ
และประชาชนอีกหลายคนก็ปฏิเสธการกระทำเช่นนี้เหมือนกัน

ผมได้ข้อคิดจากการ์ตูนเรื่องนี้ หลายข้อ
หนึ่งในนั้นคือ มันง่ายกว่าที่จะพิมพ์ลงไปในโลกโซเชี่ยล
คุณตัดสินใจได้อย่างง่ายดาย เมื่อคุณแค่สั่งให้คนๆ หนึ่งตาย ด้วยการพิมพ์ลงไปบนมือถือ
แต่คุณจะทำมันได้ยากขึ้น หรืออาจไม่สามารถทำได้ ถ้าในมือคุณถือมีด และต้องเป็นผู้ลงมือด้วยตัวเอง
ทั้งที่ความจริงแล้ว ไม่ว่าคุณจะถือโทรศัพท์ หรือมีด คุณก็เป็นคนตัดสินชีวิตคนๆ นั้นเอง คุณเป็นคนฆ่าเขาเองเหมือนกัน
ดังนั้น ไม่ว่าจะพิมพ์อะไรลงไปบนโซเชี่ยล คิดให้ถี่ถ้วนว่าเหมาะสมแล้วหรือไม่ อย่าคิดว่าอยากจะพิมพ์อะไรก็พิมพ์ ทุกคำพูด ทุกข้อความของเรา มีผลกับบางอย่างเสมอ ที่แน่ๆ แล้วคือมันมีผลกับตัวคุณ เพราะมันสะท้อนความคิดของคุณออกมาให้คนอื่นเห็นว่าคุณเป็นคนอย่างไร ความคิดคุณเป็นแบบไหน

ขอบคุณครับ