<กรี๊ดดดด ชื่อกระทู้ผิด จาก 14 วัน เป็น 4 วันซะนี่ ขอแก้ไขตรงนี้นะคะ>

14 วันสู่เส้นทางมองโกเลีย-ไซบีเรีย-ตามล่าแสงเหนือที่รัสเซีย (4) ทะเลสาบไบคาล

หลังจากปุเลงรถไฟมา 2 คืน เช้านี้เรามาถึงเมือง Irkutsk ซึงสำหรับเราแล้วที่นี่คือหัวใจสำคัญของทริปนี้ เพราะที่นี่เราจะได้เหยียบย่างลงบนทะเลสาบไบคาลซึ่งเป็นทะเลสาบที่ลึกที่สุดในโลกด้วยสองเท้าของเราเอง

ตอนอื่นๆ ก่อนหน้านี้ตามได้ดังนี้ค่ะ
ตอนที่ 1 แผนเดินทาง https://ppantip.com/topic/36387878
ตอนที่ 2 มองโกเลีย นอนเกอร์ https://ppantip.com/topic/36397398
ตอนที่ 3 นั่งรถไฟจนสุดเขตชายแดนมองโกเลีย เข้าเขตแดนรัสเซีย https://ppantip.com/topic/36403060
ตอนที่ 4 เมือง Irkutsk เที่ยวทะเลสาบไบคาล https://ppantip.com/topic/36424911
ตอนที่ 5 เล่นหิมะและล่าแสงเหนือที่ Murmansk https://ppantip.com/topic/36455787
ส่วน St Petersburg และ Moscow ขอดูอีกทีนะคะ เพราะมีคนรีวิวไว้เยอะแล้ว

เวลา 7.20 น. เราก็ถึงเมืองเอียร์คุสต์ Irkutsk ที่หมายของเรา ขอย้อนกลับไปหน่อยว่าก่อนถึงที่หมายประมาณ 1 ชม จนท รถไฟจะเคาะประตูห้องเพื่อปลุกทุกคนที่เหลืออยู่ เพราะสำหรับรถไฟตู้นี้แล้ว ที่นี่คือ terminal station

เราไม่จำเป็นต้องรีบแย่งกันลงรถไฟนะคะ ใครอยากลงก่อนก็ปล่อยเค้าไป บางทีพวกคุณตาคุณยายก็มักจะมีลูกหลานขึ้นมารับถึงบนตู้เลย แถมพอลงจากรถมาแล้ว ผู้คนขวักไขว่เชียวค่ะ อย่างที่ทราบจากอูลันอูเด รถเราถูกต่อขบวนเพิ่มอีก รวมกันแล้วตอนนี้กี่ตู้ก็ไม่ทราบได้ บนชานชาลาคนจึงแน่นมากเพราะแย่งกันลง เราค่อยๆไปกันดีกว่าค่ะ อย่ารีบนัก เพราะสำหรับมนุษย์ป้าแล้ว นรกหลุมเบ้อเริ่มรออยู่ตรงข้างหน้านี่เอง

นรกขุมนี้เป็นสิ่งที่เราเฝ้าเบี่ยงบ่ายไม่อยากจะลุยเลยค่ะ นั่นก็คือทางลงบันไดลอดใต้ชานชาลาเพื่อไปยังทางออกค่ะ บันไดเหล่านี้ไม่ใช่ปัญหาเลยถ้าเราเดินทางตัวเปล่าๆ แต่พอมีสัมภาระขนาด 20 กิโล แถมสะพายเป้อีกใบ และกระเป๋าลูกห้อยโหนเพิ่มแบบนี้ นี่มันโลกาวินาศชัดๆ บอกแล้วว่าไม่ต้องรีบแย่งคนอื่นลงจากรถไฟ ลงคนสุดท้ายค่อยๆลากกระเป๋าแล้วแบกลงบันไดทีละใบดีกว่า แต่ด้วยผู้คนพลุกพล่านแย่งกันวิ่งหนีกระแสฝูงชนข้างหลังเช่นนี้ ป้าได้แต่ทำหน้านิ่ง หายใจเข้าแบบโยคะ แล้วลองคิดสภาพตามนะ แขนซ้ายสะพายกระเป๋าลูก แขนขวายก luggage ด้านหน้ายังมีกระเป๋าถืออีกใบที่สะพายพาดไหล่ และด้านหลังสะพายเป้ แข็งแกร่งไม่ง้อใครเลยจริงๆ และไม่ใช่แค่นั้น มีลงแล้วก็ต้องมีขึ้นอีกสินะ ขาขึ้นก็เช่นกัน แม้แขนขาจะสั่นเหงื่อจะไหลท่ามกลางอากาศติดลบ แต่ป้ายังดูสุขุมนิ่ง แข็งแกร่งชะมัด

ด้านหน้าสถานีรถไฟค่อนข้างพลุกพล่าน สถานีสวยแต่เราไม่มีเวลาแม้แต่จะชะแง้มอง ขอยืมภาพมาจาก http://rusmania.com/siberian/irkutsk-region/irkutsk/how-to-get-to-irkutsk/

ด้วยเหตุบันไดโลกันต์นี้ ทำให้แผนผจญภัยของเราต้องเปลี่ยนค่ะ จากเดิมที่กะว่า เฮ้ เดี๋ยวเราจะไป hostel โดยการนั่งรถรางไปนะ ขึ้นสายไหนก็ได้นับไป 7 ป้าย เสียค่ารถรางแค่ 15 รูเบิล แต่ด้วยความหอบจัด และสังเกตเห็นว่ารถรางประตูแคบกว่าตูดของพวกเราอีก แถมยังต้องก้าวขึ้นบันไดประตูและแบกกระเป๋าด้วยตัวเอง แค่นี้ 2 ขาโต๊ะสนุ้กของเรายังคงมีความสั่นไหวด้วยความหวาดกลัว เอาวะสลัดแผนผจญภัยเรียกแท็กซี่ไปเลยดีกว่า 5555

เราเลือกพัก Baikaler Hostel ตามรีวิวหลายๆคนค่ะ จากสถานีไป hostel ระยะทางประมาณ 3 กิโลค่ะ เพื่อนไปถามแท็กซี่ได้ 50 รูเบิล เราก็เอะใจถูกไปมั้ย 500 ป่าว แท็กซี่น่าจะโขกเรามากกว่านี้นะ ก็ไม่เป็นไร ตอนลงก็ลองใจให้แบงก์ 500 ลุงไม่ทอนแฮะ แต่ตอนหลังคิดว่าลุงน่าจะคิด 50 รูเบิล จริงๆค่ะ เพราะตอนวันกลับเราให้ hostel เรียกแท็กซี่ไปสนามบิน ระยะทาง 14 กิโล เค้าคิด 200 รูเบิล สรุปป้าเสียค่าโง่เพราะตัวเองมอบให้เค้าแท้ๆ
แผนที่จากสถานีรถไฟไปที่พัก Baikaler Hostel

แนวทางการเลือกที่พักตามปกติเวลาเดินทาง เราเน้น location ค่ะ ถ้า location สะดวกในย่านกลางเมืองที่ราคาต่ำสุดให้เก็บไว้พิจารณาลำดับแรก แต่สำหรับ Irkutsk อาจไม่ได้มีจุดเด่นมากนักว่าจะใกล้จุดไหน เพราะที่เที่ยวสำคัญของเราอยู่ที่ทะเลสาบไบคาลซึ่งอยู่นอกเมือง ดังนั้นถ้าเมืองเป็นอย่างนี้ ที่พักที่ดีควรอยู่ใกล้กับทุกที่ใน walking distance ค่ะ Baikaler Hostel ถือว่าเป็น location ที่ดีแห่งนึงค่ะ คือตั้งอยู่บนถนนสายหลัก lenin street และสามารถเดินไปทุกที่ได้ในระยะ....ไกลเท่ากันหมดค่ะ อิอิ ทั้ง central market หรือชมวิวริมแม่น้ำ angara อยู่ในระยะการเดินเท้าราว 20-30 นาทีค่ะ
ที่พักติดถนนใหญ่แต่ทางเข้าอยู่ด้านหลังถนน หาไม่ยากค่ะ

จริงๆก่อนหน้านี้เราไม่ค่อยเลือก hostel หรือ guesthouse เป็นตัวเลือกในที่พักเท่าไร เพราะ มักจะต้องการความเปนส่วนตัวในการใช้ห้องน้ำ แต่เอาเข้าจริงสุดท้ายห้องนอนก็เอาไว้นอนอย่างเดียวค่ะ เพราะแผนเราก็คือออกเที่ยวข้างนอกทั้งวันกลับมาอีกทีตอนค่ำ และฝรั่งส่วนใหญ่ก็ไม่อาบน้ำมากเท่าคนไทย สุดท้ายห้องน้ำก็เป็นของเรา แค่เลือกห้องแบบ private room ไม่ต้องนอนแชร์กับใครเพราะเกรงว่าความกุกกัก และสมบัติเยอะของเราจะไปกวนชาวบ้านก็แค่นั้นเอง
ห้องพักแบบ Private ห้องน้ำรวม ราคาคืนละ 1500 รูเบิล

ที่พักที่นี่ถือว่าดีมากค่ะ ห้องมีความกว้างขวางและสะอาดมากกกกกก ข้อเสียอย่างเดียวซึ่งเหมือนกันทุกที่คือ "ไม่มีลิฟต์ค่ะ" เหมือนเป็นกรรมที่ตามติดอีกแล้ว เราต้องใช้อินเนอร์เดิมๆยกกระเป๋าขึ้นชั้น 3 ที่บันไดแต่ละชั้นดูจะยาวเกินจำเป็น พอผ่านบันไดนรกได้สำเร็จที่เหลือก็สวรรค์แล้ว
ห้องโถง

ข้อดีอีกข้อนึงของการพักที่พักรวมแบบนี้คือเราจะได้เจอกับเพื่อนใหม่ได้คุยเรื่องประสบการณ์การเที่ยว คุณลุงชาวอเมริกันคนนึงเพิ่งกลับมาจากทัวร์ ice safari เช่นเดียวกับคู่แม่ลูกชาวเนเธอร์แลนด์ ส่วนเรารึ เรื่องการนั่งรถไฟมาจากมองโกเลียก็พอเป็นเรื่องหากินได้อยู่ตลอดทริปไปจนถึงแสงเหนือโน่นล่ะค่ะ
ห้องครัวเหมือนเป็นจุดนัดพับเพื่อนคนอื่นที่พักที่นี่

พอเก็บกระเป๋าและทานอาหารเช้าเสร็จ เราก็เตรียมตัวเดินไปวินรถตู้เพื่อเดินทางไปชมทะเลสาบไบคาลที่เมืองลิสต์เวียนก้ากันค่ะ
เช็คแผนที่กันก่อน เราต้องไปตามหาวินรถตู้นะคะ ไม่ใช่ไป Bus Staion คนละที่กัน

อย่างที่บอกแหละที่พักนี่เดินไปไหนก็ไกลเท่ากัน สามารถเดินไปวินรถตู้ซึ่งอยู่ตรง central market ในระยะเวลาประมาณ 20-30 นาทีตามแผนที่ค่ะ เราใช้วิธีเดินจากหน้าบ้านเราเข้าถนน karlmarks จากนั้นก็ลัดเลาะไปเรื่อยๆค่ะ แต่ถ้าจะให้ง่ายๆเลยคือเดินลงมาตามถนน Lenin เรื่อยๆ เลยสนามกีฬา จนถึงแยกที่มีสิงโตตั้งอยู่ จากนั้นเลี้ยวซ้าย แล้วตรงอย่างเดียวค่ะ
อันนี้เราทำเผื่อไว้ ไม่รู้จะช่วยให้เห็นง่ายขึ้นหรือเปล่า

การเดินดีตรงนี้ ชมวิวเมือง

ถึงตรงนี้แล้วแทบก้าวขาไม่ออก เช้านี้ -6 องศา

เมืองที่นี่ยังมีตึกเก่าๆเยอะเลย

พอเจอที่มีรถตู้จอดเยอะๆ คือใช่เลยค่ะ

นี่คือรถตู้ของเรามีป้ายว่าไป "ไบคาล - Байка́л" ถ้าไม่แน่ใจให้ถามคนขับค่ะ "ไบค้าน?" เค้าก็จะพยักหน้าแล้วบอกให้ยืนรอก่อน ความมั่นใจจะเพิ่มขึ้นเมื่อมีผู้โดยสารหน้าเอเชียเริ่มเดินมาเข้าแถวทั้งจีน เกาหลี ญี่ปุ่น ไต้หวัน ความเจิดของป้าดูดับไป พลางคิดในใจว่า "แต่งเยอะกว่าชั้นไปอี๊ก" พอได้เวลาคนขับก็จะเปิดประตูให้ขึ้นรถค่ะ ที่นี้การจ่ายเงินให้จ่ายตอนลงค่ะ มีคนบอกไว้ว่าค่ารถประมาณ 100 รูเบิลบ้าง 120 รูเบิลบ้าง ของเรางงๆค่ะ ขาไปเราจ่ายไป 500 ได้ทอนมา 300 กว่าๆ เหมือนจะเก็บเราไปแค่คนละ 70 ส่วนขากลับคนละ 120 ค่ะ งงๆเหมือนกัน

นั่งรถไปประมาณ 1 ชม ก็เข้าเขตเมือง Listvyanka เราเริ่มเห็นความยิ่งใหญ่ของปากแม่น้ำ Angara จรดกับทะเลสาบไบคาลค่ะ ตรงนี้น้ำจะไม่เป็นน้ำแข็งนะคะ เพราะเหตุใดไม่ทราบได้ ถ้ามีผู้รู้มาอธิบายก็ดี เพื่อนเราเห็นตรงนี้ นางตกใจรีบบอกเราว่า "น้ำแข็งละลายแล้วนะแก" แต่เนื่องจากเรามีความมั่นใจมากว่าจุดที่เราไปน้ำต้องเป็นน้ำแข็ง เพราะทำการบ้านมาเยอะ ถามว่าเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ หลักการของเราคือ ก่อนมาเราเข้าไอจีทุกวัน ลอง search #lakebaikal #baikalake หรือเอาให้เจาะจงหาเมือง #listvyanka ไปเลย จะเห็นรูปอัพเดทจากนักท่องเที่ยวทุกวันค่ะ และรู้ด้วยว่าตรงไหนน้ำแข็ง และน้ำไม่แข็ง (หลักการนี้นำไปใช้กับการเช็คแสงเหนือที่ Murmansk ด้วย)

นี่คือช่วงรอยต่อปากแม่น้ำชนกับทะเลสาบ มหัศจรรย์มากจริงๆ

จากตรงนี้ไม่เกิน 5 นาที เราถึงจุดจอดรถที่ hotel mayak ค่ะ และนี่ก็คือเป้าหมายของเรา ทะเลสาบไบคาลกลายร่างเป็นน้ำแข็งอันกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา

ทะเลสาบไบคาลเป็นทะเลสาบที่มีความลึกที่สุดในโลก โดยจุดที่ลึกที่สุดอยู่ที่ 1642 ม. มีความยาวจากเหนือจรดใต้ 650 กม กว้างโดยเฉลี่ย 50 กม มีพื้นที่ 31,722 ตร กม ใหญ่แค่ไหนคือใหญ่กว่ากรุงเทพ 20 เท่าค่ะ (กทมมีพื้นที่ประมาณ 1500 ตรกม จากข้อมูลใน wiki นะคะ) และมีปริมาตรน้ำ 23,615 ลบ กม (มากกว่าแหล่งน้ำของไทย 10 เท่า)

ทะเลสาบไบคาลยังได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางธรรมชาติด้วย

เม้ามอยเยอะไปหน่อย ตัวหนังสือเต็ม เดี๋ยวมาต่อค่ะ