เรื่องคือ.. จขกท.คบกับแฟน (ตอนนี้ก็คบกันอยู่ค่ะ) เราห่างกับแฟน1ปี เค้าอยู่ปี1 เราก็อยู่ม.6 อาจจะมองว่าเป็นความรักของเด็กน้อยก็ว่าได้มั้งคะ เราคบกันมาจะปีแล้วค่ะ เค้าเป็นคนที่ดูดีมาก เป็นนักร้องรร.ด้วย คนดังขวัญใจญ.ในรร.เลยแหละค่ะ แถมเค้ายังเป็นคนที่รวย ที่บ้านทำธุระกิจเงินก. สวนยางมีเป็น100ไร่ สวนขนุนอีก ทุเรียนอีก ผลไม้ต่างๆนานา เขาเป็นลูกคนเล็กด้วย พ่อแม่ตามใจเป็นธรรมดา ส่วนเรา มีที่ไม่ถึง10ไร่ ว่าจะลงทุนทำสวนก็ยังไม่ได้ลงสักที รอฝนรออะไร ยุ่งเหยิงไปหมด ตอนนี้ก็กรีดยางอยู่ในสวนของยายเราแท้ๆนี่แหละ 2แปลง ก็โอเคหน่อย แต่ช่วงนี้ยางถูกกกกมาก เซ็ง.  พ่อเราก็ทำงานภารโรง บ้านเราอยู่ในระดับฐานะปานกลางค่ะ
ตอนเราคบกันแรกๆ เราไม่รู้หรอกค่ะว่าเค้าจะรวยขนาดนั้นแต่คบไปคบมา เราก็ได้รู้เรื่องราวของเข้า ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร มีอยู่วันหนึ่ง เมื่อ4-5เดือนที่แล้ว เราก็คุยกับเค้าตามปกติ คุยไปคุยมา บราๆๆๆๆ จนโยงเข้ามาเรื่องความเหมาะสม เค้าพูดมาว่า "พ่อเค้าเคยบอกว่า ถ้าจะมีแฟน อย่าหาต่ำกว่าเรา ต้องหาสูงกว่าเรา เราต้องพึ่งเค้า ไม่ใช่ให้เค้ามาพึ่งเรา" เรานี่น้ำตาไหลป็อกๆเลย จุก พูดไม่ออก เหมือนพ่อเค้าพูดดักทาง เราคิดเลย ยังไงเค้าก็ต้องกีดกันแน่ๆเลย แต่พี่เค้าบอกว่า มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับพี่หรอก พ่อแม่ไม่มีอิทธิพล  บังคับเรื่องนี้เค้าไม่ได้ บราๆๆๆ เราก็สบายใจไปเปราะหนึ่ง (แต่ก็คิดนะ ลูก ยังไงก็ต้องเชื่อฟังพ่อแม่ป่ะ) แต่ก็ลืมๆไป เราไม่อยากเอามาบั่นทอน เราคบกันก็มีทะเลาะบ้างไรบ้าง แต่ก็ไม่ได้บ่อยอะไรมากมาย พอมาวันนี้ ที่บ้านเราเกิดปัญหา รถเราโดน3ล้อตัดหน้า (พอดีตอนนั้นเราไปธุระกับแม่) เราก็เลยเคลียๆ จนได้ไปเคลียที่สภ. คือคู่กรณี ไม่มีเงิน มีอาชีพรับจ้าง เก็บของเก่าไปวันๆ เค้าบอกเค้ายอมติดคุก เค้าไม่มีเงินจ่าย แม่นี่ทรุดเลยคือต้องจ่ายเองทั้งหมด ไปๆมาๆเค้ายอมจ่ายเดือนละ1,000 จนกว่าจะครบ เห้อออ กำขี้ดีกว่ากำตดเนอะ จะได้ไม่ได้ก็อีกเรื่อง แต่เราก็มีเงินสำรองจ่ายอยู่แหละค่ะ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องอยู่ดีที่ต้องจ่าย แฟนเราที่เพิ่งมา แม่กับเราก็เล่าให้ฟัง แฟนเราพูดว่า "แม่จ่ายเองเลย เสียเวลารอ ไม่รู้จะได้หรือเปล่า บราๆๆๆ" คือ เค้าเป็นคนรวย เค้าพูดง่าย พูดแบบไม่คิด แม่กับเรานี่จุกกันไปตามๆเลย (ตัดมาเลยนะคะ)
พออีกวันนึง เรากับแม่ก็คุยกันตามประสาแม่ลูก
แม่: หนู อย่าไปขออะไรA นะ (ขอใช้นามสมมติ) เค้าเหมือนดูถูกเราเลย คำพูดเมื่อวานน่ะ เค้าก็พูดได้ เพราะเค้ามีตังค์ เราจนเค้ารวยนิ่
เรา:โหยยยแม่ คิดมากน่ะ55😂 หนูก็อยู่ในส่วนของหนู หนูไม่ไปก้าวก่ายชีวิต ครอบครัวเค้าหรอก (เราอยากให้แม่สบายใจ)
เรารู้แม่เราไม่สบายใจ เพราะความรักของเรามันต่างกัน ยังไงก็ไปไม่รอด เค้าเพรียบพร้อมทุกอย่าง เราเลยจะขอเป็นฝ่ายไป ทั้งที่เราไม่อยากพูดเลย เรารักเค้ามากๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันมากมายทั้งกระบี่ โคราช พัทยา จันทบุรี กทม. ฯลฯ ทั้งที่เราอยู่ระยองนะ ไม่เคยนั่งรถไฟก็ได้นั่ง ไม่เคยขึ้นเครื่องบินก็ได้ขึ้น ทั้งที่เราไม่เคยไปมาก่อน เราไปกัน2คนตลอด พ่อแม่ทั้งเราและเค้าก็รู้ แต่เค้าก็ให้ไป (เราก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะเหตุผลอะไรทำไมพ่อแม่เค้าปล่อยเค้า ทั้งที่ไม่ชอบแฟนจนๆ) ความผูกพันมันมากมายจริงๆ ประสบการณ์ชีวิตที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ทุกๆวันเค้าก็มาหาเราตลอด กินนู้นนี่ พลัดกันเลี้ยง ข่วยกันแชร์ เรารักกัน แต่มันก็ติดที่ว่า เรารักกันไม่ได้ มันคนละชั้น เค้าคือความหวังของคนในบ้าน (เพราะพี่ชายเค้าเกเรค่ะ) บางทีก็คิดน้อยใจตัวเอง ถ้าเราไม่จนเราคงไม่ต้องเจออะไรแบบนี้ เห้อ ท้อมากๆ จขกท.ควรทำยังไงดี
ปล. อาจจะวกวนนิดนึง เรื่องมันยาว เลยตัดๆมันไป ผสมกับความมึนหัวของจขกท. ขออภัยด้วยนะคะ