สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้มีอะไรมาเล่าให้ฟังกันค่ะ จากหัวข้อกระทู้แล้ว ทุกคนคงรู้แล้วนะ ว่าจขกท.จะพูดอะไรให้ฟัง  คือเรื่องนี้มันเริ่มจากที่เรามีแฟนคะ ตอบคบกันแรกๆไม่โวยวายนะคะเวลาโกรธ เอาตรงๆเลย คือเราไม่แสดงออกเว้ยว่าเราโกรธ เพราะแฟนไม่ค่อยชอบง้อ ไม่ค่อยชอบทะเลาะ แต่ก็รู้นะว่ารักมากๆ เรารักกันมากๆคะ ก็อยู่แบบนี้มาด้วยกันเรื่อยๆ เป็นปี แต่พอนานเข้าๆ เราเริ่มแสดงอาการออกมา ทั้งๆที่ไม่ได้อยากทำเลยนะคะ  ขอบอกตรงนี้เลยคะว่าไม่ได้ตั้งใจเลย  เราเริ่มโกรธเวลาเขาโกรธเรา แล้วเราเผลอไปทำอะไรเค้าแรงๆอะคะ อย่างเช่นแบบ เขาจะเดินหนีละเราดึงเสื้อเขาไว้ให้มาหาเรา ละเผลอทำเสื้อเขาขาด เเล้วสิ่งที่ไม่อยากเห็นที่สุดก็คือน้ำตาของเค้า เขาร้องไห้ออกมาเพราะเราทำเขาเเรง คือตอนนั้นเราแบบ ไม่โอเคมากเว้ยกับตัวเอง คือมีสตินะ มีครบทุกอย่าง ไม่ได้อยากทำเลย แต่เหมือนเราทนไม่ไหวที่ต้องมาทะเลาะกับแฟน มันอึดอัด มันคุยกันไม่ได้ มันหงุดหงิดไปหมด  มันดูเราเห็นแก่ตัวเนอะ  เเทนที่เราจะรอเขาให้ใจเย็นๆ พร้อมที่จะคุยกับเราเอง  แต่เราเห็นแก่ตัว  ใจร้อน ที่ทนไม่ได้  แต่เราทำมันก็เพราะรักจริงๆ  มันทนไม่ได้เวลาเห็นแฟนเมินแฟนไม่ยอมคุยด้วย ทนไม่ได้เลยจริงๆนะ มันแย่มาก แล้วพอเวลาเราทะเลาะกันอีก เราก็ดันไปทำแบบเดิมอีก โวยวายใส่เขา แต่ไม่เคยด่าเลยนะ ตอนโวยวายก็พูดแค่ว่าขอโทษๆ ร้องไห้ไปด้วยอีกอะ เราร้องไห้ตลอด และทุกครั้งที่ทะเลาะกันด้วย  ละคือแบบ เขาปิดประตูไว้ยังไม่อยากคุยกับเรา  เราก็ดันไปทุบประตู บอกให้เขาเปิด ร้องดังๆว่าขอโทษ ทั้งถีบทั้งทำทุกอย่าง ให้ประตูเปิดออกให้ได้ และเเล้ว เราก็ทำเขาร้องไห้อีก เพราะเราทำประตูบ้านเขาพัง เพราะเขากลัวว่าพ่อกับแม่จะด่าจะว่า เพราะพ่อแม่เขาไม่เหมือนใครๆ คือโกรธละด่าเลย แต่พ่อเขารักเขามาก เป็นคนมีเหตุผลมาก เราเห็นเรายังอิจฉาเลย ที่แฟนเรามีพ่อแม่ดีๆแบบนี้  อ้าวมาต่อๆ ละพอเราเผลอทำประตูเขาพังนะ เราก็หยุด เขาก็เปิดออกมา แล้วร้องไห้ บอกว่าจะมาพังบ้านก*ทำไม รู้มั้ยว่าพ่อก*จะด่า แล้วเขาก็ร้องไห้อะ  ความรู้สึกเราแบบ เห้ย ทำไมควบคุมตัวเองไม่อยู่แบบนี้ ปล่อยให้แย่ขนาดนี้ได้ยังไง เนี่ยอะคะ จนนานขึ้นๆ แฟนเริ่มทนไม่ไหวในสิ่งที่เราทำ เวลาเราโวยวายเขาบอกว่าเราไม่มีสติเลย เเค่นี้ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้  คือเราก็บอกเขาไป ว่าเราควบคุมไม่ได้จริงๆ แล้วเราก็ไม่ได้ตั้งใจทำเลยด้วย แต่เหมือนเขาจะไม่เข้าใจเรานะ เขามีแต่คิดว่าเราจะทำร้ายเขา ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำเขาเจ็บเลยสักครั้ง แต่ก็มีบางครั้งที่เผลอจับแขนแรงๆบ้าง แต่ก็ปล่อยอะ ละก็มีเผลอเอาเล็บไปโดนตัวเขาบ้าง มีผลักเขาให้อยู่กับเราก่อน คุยกับเราก่อน ยอมรับว่าผลักแรงจริง แต่ก็เข้าไปกอดก่อนตลอดเวลาเผลอทำอะไรแรงๆ แต่ไม่เคยตบหัว ไม่เคยตบหน้า ไม่เคยบีบคอหรือทำอะไรแรงๆขนาดนั้นเลย  มีแต่เราทำร้ายตัวเองให้เขาเห็นมากกว่า แบบทุบพื้น ทุบกำแพง เอาเล็บจิกมือตัวเองบ้าง ตบหน้าตัวเองบ้าง ว่าทำไปทำไม ทำไมควบคุมตัวเองไม่ได้ขนาดนั้น  ไม่ได้อยากทำเลยจริงๆ แต่ควบคุมตัวเองไม่ได้  อยากเลิกเป็นแบบนี้แล้วอะ ไม่อยากให้แฟนมาร้องไห้เสียใจกับการที่เราโวยวายใส่เขาอีกแล้วอะ ทุกครั้งที่ไปคิดถึงตอนที่โวยวายใส่เขา ละเรารู้สึกแย่มากเลยนะ ไม่อยากทำเลย เราไม่อยากมีนิสัยแบบนี้อีกแล้วอะ เราเหนื่อย  เรากลัวแฟนเราทนไม่ได้  กลัวจะได้เลิกกันเพราะความไม่ได้ตั้งใจของเรา กลัวทุกอย่าง ไม่อยากทำแล้วจริงๆอะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ แล้วขอบอกด้วยนะ ว่าเรามีสติตลอดเวลาเราทำอะไร แต่แค่บางครั้งที่เราควบคุมตัวเองไม่ได้  แต่คือเข้าใจฟิวมั้ยอะ ที่แบบใจไม่อยากทำเลยหัวนี่บอกตลอดอย่าทำ  แต่มือไปไวมาก ทุบกำแพงเลยอันดับแรก ยอมรับว่าชอบเรียกร้องความสนใจจากแฟน แต่แฟนก็ไม่สนใจเหมือนเดิม55555 คอยขอโทษเขาตลอดนะ แต่ก็เหมือนว่าเขาไม่เชื่อว่าเราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ  เนี่ยแย่ตรงนี้ ดูเหมือนว่าเราสติไม่ดีเนอะ55555 แต่บอกเลย เราเต็ม100จริงๆ แค่อารมณ์แปรปรวนเฉยๆเวลาทะเลาะกับแฟน มันกะวนกะวาย  ไม่อยากทำเลย ทำแล้วก็มาเสียใจทีหลัง เห้ออออออ พอล้าาา ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาดูนะคะ 😢😢😢😢