เราเลิกกับแฟนมาได้ซักพักแล้วค่ะ
ทุกลมหายใจเข้าออกคิดถึงแต่เขา เรื่องราวก็ผ่านมานานพอสมควร
นึกขึ้นได้ลองหาเบอร์เขา ตอนแรกไม่เจอ เราใจหายมากๆ
แต่พอสุดท้ายก็เจอ เราโทรหาเขาเวลา ตี5.40 ของวันนี้
เขาพึ่งงัวเงียจากการที่เราโทรไปหา เราถามเขาว่าจำเราได้ไหม เป็นไงบ้าง สบายดีไหม
ถามสารทุกข์สุกดิบทุกอย่าง คุยกันได้ซักพัก
เรากลัวเรารบกวรเขา เพราะคิดว่าเขาคงอยากจะนอน
เราเลยบอกว่างั้นแค่นี้ก่อน เดี๋ยวเธอต้องนอน

.....................

หลังวางสายไปแล้ว เราร้องไห้ออกมา
ไม่รู้ว่าเราดีใจหรือเสียใจกันแน่
เราขอแค่ได้ยินเสียงเขาแค่นั้นเองจริงๆ เราก็มีความสุขแล้ว
เราทำร้ายเขามามากมาย เราทั้งบอกเลิกเขา
ทั้งแอบคุยกับคนอื่นตอนที่คบกับเขา
เราโคตรแย่เลย ตอนนี้เวรกรรมย้อนมาเอาคืนเรา
เราก็ต้องยอมรับ เพราะเราทำกับเขาก่อน
....................................

ไม่ว่าเราจะคบใครซักกี่คน เราก็ยังเก็บความทรงจำดีๆระหว่างเรากับเธอไว้นะ