จะเล่าตั้งแต่แรกนะคะ เราทำงานกับ บ. แห่งหนึ่งมา3ปีเราเป็นพนักงานธรรมดาคนนึง เราหน้าตาจัดว่าไม่สวยค่อนข้างเจ้าเนื้อ(ก้ออ้วนแหละ)แต่พอใช้ได้ เรารุ้จักคนๆนึงเขามาทำงานตัวอย่างตอย่างส่งลูกค้าตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเขาเป็นใครแต่แวบแรกที่เราเห็นเขา ไม่รู้เพราะอะไรใจเราเต้นแรงมากง่ายๆอะรักแรกภพเรยแหละเขาดูดีมากเรียบร้อยมากตอนนั้นเรามีแฟนยุ่นะต่เราไม่ได้รักแฟนเรยอแฟนทำร้ายจิตใจตลอด อย่าไปพูดถึงเรยช่างมันแล้วหลังๆมาเราสืบมาว่าเขาเป็นหลานของ หุ้นส่วนโรงงาน เราก้อคุยกันธรรมดาไม่มีอะไร พอเขามาทำงานได้สัก 4-5เดือนก้อได้เป็น ผจก.โรง1 (มี4โรง)แต่เราก้อคุยกันมากขึ้นมีอะไรปรึกสาตลอดแต่แร้ววันนึงแฟนเราก้อเลิกกันเขาไปยุ่กับแม่เขาที่ปทุมเราก้อทำงานที่เดิมไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่จุ่ๆเราทะเล่อทะล่าไปบอกเขาว่าเราเลิกกับแฟนอ่อลืมบอกทุกครั้งที่คุยกันเขาจะยิ้มตอดก้อชอบตรงยิ้มนี่แหละและวันนึงเขาพุดกะเราว่าลดคดควสมอ้วนหน่อยได้ไหมถ้าลดได้จะบรรจุงานไหเราาก้องงเอ้าเกี่ยวไรกะอ้วนเนอะอ้วนก้อทำงานได้นี่แต่ใจเราก้อิยากลดอยุ่แร้วทุกวันนี้ด้อค่อยๆลดยุ่นะและวันงานเลี้ยงแผนกก้อมาถึงเขาเอาภรรยสมาด้วยซึ้งในายเตาเรา เราไม่อิจหรอกแต่เราคิดว่าแฟนเขาแก่ดว่าเขามากๆๆเานี่แทบร้องไหเนยนะ่แต่เชยๆไว้ หลังจากนั้นเราก้อไม่เคยเหนแฟนเขาอีกแต่ก้อทไเหมือนปกติเราเลยแหล่งทำไม่สนใจเขาทำเปนไมามองเขามองเราหลานครั้งจนกระทั่งเขาไม่มองเราจนวันนึงาราได้คุยกัน้เรื่องงานอีกครั้งนี้ยิ้มไห้เขาเขายิ้มไห้แบบเหมือนว่าเขาดีใจที่เรากลับมาคุยดกัะเราอีกครั้งแล้วทุกวันนี้เวลาเขาลงมาดูงานเขาจะคอยแอบมองเราตลอดคุยเรื่องลดคงามอ้วนทั้งๆที่ก้อไม่เกียวกะงาน เรารุ้ว่ามันไม่ดีที่ไปชอบคนมีเจ้าของแต่เราอยากรุ้ว่าเขาคิดอะไรกะเรารึไม่ทุกวันนี้สไม่เคยเหนเขาพาแฟนมาที่ทำงานนะ ขอบคุนที่อ่านจนจบนะคะ