ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ ตอนนี้เราอยู่มัธยมเเล้วจ้า เป็นคนที่เกลียดช่วงวัยประถมมากค่ะเพราะเหมือนจะกลัวคุณครู มันฝังใจมากเลยและยังติดตามันตราตรึงในหัวใจอิฉันมาก คุณครูประถมมักจะตีเด็กเล็กๆบ่อยมากกกกก ดุมากกกก ว่าด้วยถ้อยคำรุนแรงบ้างบางคนเราตอนนั้นนี่กลัวมากไม่กล้าสบตาครูกลัวแล้วแบบตอนจะโดนตีนะตีแรงสุดๆครูประจำชั้นป.1เรานะสร้างขีปนาวุธเองเลนค่ะเอากระดาษหนาปึกๆมาม้วนใช้เทปกระดาษมันพันรอบๆให้หนากว่าเดิมและเเข็งมาก! โดนตีทีมือแทบหักเลยค่ะ ทำอะไรผิดนิสหน่อยโดนบิดหูหยิกเอวทุบครั้งตีหลังเสียงตอนโดนมันจะดังใช่ไหมคะ ตอนนั้นพอโดนก็ซึมในใจอยากจิร้องไห้ ร้องไห้ บางทีสมุดจดการบ้านไม่ให้ให้ผู้ปกครองเซ็นต์ พอคุณครูจะตรวจถ้าเด็กคนไหนไม่มีลายเซ็นต์ผู้ปกครองก็โดนเก็บครั้งละ 1 บาท เก็บบ้างไม่เก็บบ้างค่ะแล้วแต่อารมณ์ครู พอโตมาเรื่อยๆจวนป.6 ครูก็โหดลดหน่อยค่ะแต่ก็มีไม้เรียว...จบป.6ปั๊บ! ตอนนั้นไม่อยากขึ้นม.1เลยค่ะเพราะกลัวครูคิดว่าครูจะต้องโหดกว่าการเรียนก็ต้องหนักแน่ๆ เราก็กลายเป็นคนกลัวการเจอครูใหม่ๆเลยค่ะ พอเปิดเทอมม.1เรียนไปมากลายเป็นว่าครูมีอารมณ์ขันใจดี โห!สุโก้ย บางทีลืมเอางานมาครูก็บอกส่งคราวหน้า โอมายก้อดนี่มันสวรรค์ เรียนก็ไม่ค่อยหนักเท่าประถม ตอนประถมครูยัดๆการบ้านมา คุณครูมัธยมใจดีทุกคนเราชอบมากเลยชีวิตมัธยม พอๆนึกขึ้นมาทำไมกันนะคุณครูประถมถึงได้โหดอะไรเยี่ยงนี้! ตอนนั้นเราเป็นเด็กอาจจะเห็นครูน่ากลัวกว่าปกติก็ได้ ฮ่าๆ เพื่อนๆพี่ๆคนไหน คิดว่าชีวิตตอนไหนดีกว่าเหรอคะเเล้วคุณครูตอนประถมของคุณเป็นแบบไหนเหรอ เล่าๆ
ปล.ผิดพลาดอะไรยังไงก็ขอโทษนะคะ