เคยอ่านเจอการวิจัยเกี่ยวกับการเตรียมความพร้อมในการเกษียณอายุของคนในแต่ละชาติ เมื่อไม่นานมานี้
โดยงานวิจัยได้ระบุไว้ว่า อายุเฉลี่ยของผู้ที่เริ่มนึกถึงและทำตามแผนในการเกษียณอายุ ของชาวอเมริกัน จะเริ่มต้นที่ 30 ปี
เท่ากับว่าชาวอเมริกันโดยเฉลี่ย มีเวลาในการเตรียมตัวเกษียณถึง 30 ปี (อายุเกษียณที่ 60ปี)
ส่วนของประเทศของคนไทยจะอยู่ที่ 40 ปี ซึ่งถือว่ายังช้าไป 10 ปี เมื่อเทียบกับชาว อเมริกัน
ผมโชคดี ที่เริ่ม วนๆเวียนๆ นึกถึงวันที่จะต้องเกษียณอายุก็ช่วงที่มีครอบครัวแล้ว
และก็โชคดีอีกขั้นที่ ผมกับภรรยาก็มีแนวคิดเดียวกันในการเริ่มแผนการที่จะเกษียณ เมื่อประมาณ 19 ปีที่แล้วที่เราแต่งงานกัน
ณ.ตอนนั้น ผมและภรรยาได้ทำรายการเป็นเหมือนกับ check list หรือ bucket list ไว้อยู่หลายรายการ
ขอไม่ลงในรายละเอียดของรายการเพราะ เป้าหมายของแต่ละคนคงจะไม่เหมือนกัน ท่านเองต้องเป็นผู้พิจารณาถึงเป้าหมายของตัวท่าน
แต่รายการหลักๆที่มีนัยยะสำคัญ จะมีเรื่องเกี่ยวกับ สิ่งที่เราต้องการจะทำให้ได้ในอนาคต และ จะระบุ timeline ของเป้าหมายนั้นๆไว้
เช่น
1) ถ้าเรามีหนี้ที่เราอาจจะกู้ ซื้อ บ้าน, รถ อยู่ เราจะ ปลดหนี้ทั้ง หมดนั้นภายใน ..... ปี ลงปีเอาไว้ด้วย เช่น พ.ศ...... ฯลฯ
2) จะมีเงินเก็บเป็น เงินสด หรือ เงินลงทุน จำนวน ..... บาท ภายใน ......ปี พ.ศ........
3) มีรายรับจากอสังหาฯให้เช่า อย่างน้อย 1 แห่ง ภายใน ..... ปี พ.ศ.......
4) มีเงินสด เงินลงทุน สะสมเพิ่มเป็น จำนวน ...... บาท ภายใน ...... ปี พ.ศ.......
5) มีเงินสด เงินลงทุน สะสมเพิ่มเป็น จำนวน ...... บาท ภายใน ...... ปี พ.ศ.......
โดยผมตั้งใจไว้ว่า เมื่อ มีครบ ถึง ข้อ 3 เมื่อไหร่ ผมก็คงจะพร้อมที่จะเกษียณอายุในการทำงานเมื่อนั้น
ส่วนในข้อ 4 และ ข้อ 5 นั้น เป็นการต่อยอดจากเป้าหมายขั้นต้น ซึ่งถือว่าเป้นเป้ามียอดสูงและค่อนข้างเป็นไปได้ยากในสายตาของผมในเวลานั้น
ผมเขียนรายการนี้ใส่กระดาษ Note ไว้ ลงวันที่ไว้ แล้วก็พับเก็บใส่กระเป๋าเงินผมไว้ เหมือนราวกับว่าผมพกเอาความหวังของเราไว้กับผมทุกที่
ทั้งเวลาไปติดต่องาน ไปทำงาน หรือ จะไปไหน ความหวังและความตั้งใจของเราจะได้อยู่ติดกับตัวผมเสมอ
จะว่าไปสิ่งที่แปลกคือ เมื่อเริ่มลงมือทำในการตั้งเป้าหมายให้แก่ตัวเองแล้ว ผมกลับไม่ได้นึกถึงมันมากนัก
โดยนานๆ ผมจะได้มีโอกาสนำมันกลับมาดูอีกครั้งหนึ่ง เช่น ในวันที่ผมปลอดหนี้ทั้งหมด เมื่อผมจำได้ ก็เอามันขึ้นมาดู และ จดวันที่เอาไว้
จนถึงวันนี้ เป้าหมายต่างๆ ผมได้ทำมันจนถึง ข้อ 4 แล้ว โดย เป้าหมายข้อ 4 จะมีอายุครบกำหนดในปีนี้ (2017)
ซึ่งผมยอมรับว่าคงเป็นไปได้ยากที่จะทำถึงเป้าหมายนี้ ภายในกำหนดปีนี้ เพราะยังขาดอีก หลายล้านอยู่ 555
แต่ประเด็นหลักของเรื่องที่อยากจะแชร์คือ อยากจะให้น้องๆ เพื่อนๆ ที่อาจจะกำลังวางแผนเกษียณ หรือ ถ้ายังไม่ได้คิด
ให้เริ่มลงมือทำตั้งแต่ตอนนี้เลยครับ การที่เราเริ่มต้นเร็วเท่าไหร่ เราก็จะมีโอกาสที่จะได้เข้าใกล้เป้าหมายเร็วขึ้นเท่านั้น
ผมอยากให้ลองเริ่มจดเป้าหมายของเราลงในกระดาษอะไรก็ได้นะครับ พลังแห่งความปราถนาที่แรงกล้า จะพาเราไปในที่ๆเราหวังเอาไว้ครับ
อย่ามองว่ากระดาษแผ่นเดียวเขียนแล้วจะช่วยอะไรเราได้ ลองนึกถึงเป้าหมายเราไว้ เขียนมันอย่างจริงใจ แล้ว ลงมือทำนะครับ
ทุกวันนี้ผมคิดว่าผมพร้อมที่จะเกษียณแล้ว เพียงแต่ตอนนี้ ลูกๆทั้ง 2 คน ยังอยู่ในวัยเรียน ยังต้องคอย รับ - ส่ง ลูกๆเรียนอยู่
ซึ่งผมและภรรยาแปลนไว้ว่า ถ้าลูกๆทั้ง 2 คน สอบเข้ามหาวิทยาลัยเรียบร้อยแล้ว ผมและภรรยาคงจะได้เวลาที่จะพักจากการกิจการที่ทำอยู่ในปัจจุบัน
อาจจะหาเวลาพักสักช่วงเวลาหนึ่ง ในอนาคตถ้าคิดอะไรออกก็อาจจะค่อยหาอะไรทำที่เราสบายใจที่จะทำต่อไป
วันนี้ผมมีเรื่องจะแบ่งปันเท่านี้นะครับ หากเพื่อนๆ หรือ พี่ๆท่านไหนมีอะไรจะพูดคุย มาแชร์ หรือ สอบถามพูดคุยกัน ยินดีนะครับ ^^
และแล้ว....วันเกษียณที่ตั้งใจเอาไว้ก็ใกล้จะมาถึง
โดยงานวิจัยได้ระบุไว้ว่า อายุเฉลี่ยของผู้ที่เริ่มนึกถึงและทำตามแผนในการเกษียณอายุ ของชาวอเมริกัน จะเริ่มต้นที่ 30 ปี
เท่ากับว่าชาวอเมริกันโดยเฉลี่ย มีเวลาในการเตรียมตัวเกษียณถึง 30 ปี (อายุเกษียณที่ 60ปี)
ส่วนของประเทศของคนไทยจะอยู่ที่ 40 ปี ซึ่งถือว่ายังช้าไป 10 ปี เมื่อเทียบกับชาว อเมริกัน
ผมโชคดี ที่เริ่ม วนๆเวียนๆ นึกถึงวันที่จะต้องเกษียณอายุก็ช่วงที่มีครอบครัวแล้ว
และก็โชคดีอีกขั้นที่ ผมกับภรรยาก็มีแนวคิดเดียวกันในการเริ่มแผนการที่จะเกษียณ เมื่อประมาณ 19 ปีที่แล้วที่เราแต่งงานกัน
ณ.ตอนนั้น ผมและภรรยาได้ทำรายการเป็นเหมือนกับ check list หรือ bucket list ไว้อยู่หลายรายการ
ขอไม่ลงในรายละเอียดของรายการเพราะ เป้าหมายของแต่ละคนคงจะไม่เหมือนกัน ท่านเองต้องเป็นผู้พิจารณาถึงเป้าหมายของตัวท่าน
แต่รายการหลักๆที่มีนัยยะสำคัญ จะมีเรื่องเกี่ยวกับ สิ่งที่เราต้องการจะทำให้ได้ในอนาคต และ จะระบุ timeline ของเป้าหมายนั้นๆไว้
เช่น
1) ถ้าเรามีหนี้ที่เราอาจจะกู้ ซื้อ บ้าน, รถ อยู่ เราจะ ปลดหนี้ทั้ง หมดนั้นภายใน ..... ปี ลงปีเอาไว้ด้วย เช่น พ.ศ...... ฯลฯ
2) จะมีเงินเก็บเป็น เงินสด หรือ เงินลงทุน จำนวน ..... บาท ภายใน ......ปี พ.ศ........
3) มีรายรับจากอสังหาฯให้เช่า อย่างน้อย 1 แห่ง ภายใน ..... ปี พ.ศ.......
4) มีเงินสด เงินลงทุน สะสมเพิ่มเป็น จำนวน ...... บาท ภายใน ...... ปี พ.ศ.......
5) มีเงินสด เงินลงทุน สะสมเพิ่มเป็น จำนวน ...... บาท ภายใน ...... ปี พ.ศ.......
โดยผมตั้งใจไว้ว่า เมื่อ มีครบ ถึง ข้อ 3 เมื่อไหร่ ผมก็คงจะพร้อมที่จะเกษียณอายุในการทำงานเมื่อนั้น
ส่วนในข้อ 4 และ ข้อ 5 นั้น เป็นการต่อยอดจากเป้าหมายขั้นต้น ซึ่งถือว่าเป้นเป้ามียอดสูงและค่อนข้างเป็นไปได้ยากในสายตาของผมในเวลานั้น
ผมเขียนรายการนี้ใส่กระดาษ Note ไว้ ลงวันที่ไว้ แล้วก็พับเก็บใส่กระเป๋าเงินผมไว้ เหมือนราวกับว่าผมพกเอาความหวังของเราไว้กับผมทุกที่
ทั้งเวลาไปติดต่องาน ไปทำงาน หรือ จะไปไหน ความหวังและความตั้งใจของเราจะได้อยู่ติดกับตัวผมเสมอ
จะว่าไปสิ่งที่แปลกคือ เมื่อเริ่มลงมือทำในการตั้งเป้าหมายให้แก่ตัวเองแล้ว ผมกลับไม่ได้นึกถึงมันมากนัก
โดยนานๆ ผมจะได้มีโอกาสนำมันกลับมาดูอีกครั้งหนึ่ง เช่น ในวันที่ผมปลอดหนี้ทั้งหมด เมื่อผมจำได้ ก็เอามันขึ้นมาดู และ จดวันที่เอาไว้
จนถึงวันนี้ เป้าหมายต่างๆ ผมได้ทำมันจนถึง ข้อ 4 แล้ว โดย เป้าหมายข้อ 4 จะมีอายุครบกำหนดในปีนี้ (2017)
ซึ่งผมยอมรับว่าคงเป็นไปได้ยากที่จะทำถึงเป้าหมายนี้ ภายในกำหนดปีนี้ เพราะยังขาดอีก หลายล้านอยู่ 555
แต่ประเด็นหลักของเรื่องที่อยากจะแชร์คือ อยากจะให้น้องๆ เพื่อนๆ ที่อาจจะกำลังวางแผนเกษียณ หรือ ถ้ายังไม่ได้คิด
ให้เริ่มลงมือทำตั้งแต่ตอนนี้เลยครับ การที่เราเริ่มต้นเร็วเท่าไหร่ เราก็จะมีโอกาสที่จะได้เข้าใกล้เป้าหมายเร็วขึ้นเท่านั้น
ผมอยากให้ลองเริ่มจดเป้าหมายของเราลงในกระดาษอะไรก็ได้นะครับ พลังแห่งความปราถนาที่แรงกล้า จะพาเราไปในที่ๆเราหวังเอาไว้ครับ
อย่ามองว่ากระดาษแผ่นเดียวเขียนแล้วจะช่วยอะไรเราได้ ลองนึกถึงเป้าหมายเราไว้ เขียนมันอย่างจริงใจ แล้ว ลงมือทำนะครับ
ทุกวันนี้ผมคิดว่าผมพร้อมที่จะเกษียณแล้ว เพียงแต่ตอนนี้ ลูกๆทั้ง 2 คน ยังอยู่ในวัยเรียน ยังต้องคอย รับ - ส่ง ลูกๆเรียนอยู่
ซึ่งผมและภรรยาแปลนไว้ว่า ถ้าลูกๆทั้ง 2 คน สอบเข้ามหาวิทยาลัยเรียบร้อยแล้ว ผมและภรรยาคงจะได้เวลาที่จะพักจากการกิจการที่ทำอยู่ในปัจจุบัน
อาจจะหาเวลาพักสักช่วงเวลาหนึ่ง ในอนาคตถ้าคิดอะไรออกก็อาจจะค่อยหาอะไรทำที่เราสบายใจที่จะทำต่อไป
วันนี้ผมมีเรื่องจะแบ่งปันเท่านี้นะครับ หากเพื่อนๆ หรือ พี่ๆท่านไหนมีอะไรจะพูดคุย มาแชร์ หรือ สอบถามพูดคุยกัน ยินดีนะครับ ^^