ไม่ได้พบ ก็อยากพบ ประสบตา
ไม่อยากหา ก็อยากเห็น เป็นไฉน
ไม่อยากห่วง ก็กลับหวง สุดทรวงใน
นี่กระไร ไฉนเพ้อ ละเมอคอย

ไม่อยากรัก เหมือนยิ่งผลัก ลงห้วงลึก
ไม่อยากนึก พะวงหา พาเหงาหงอย
ไม่อยากฝัน แต่ทุกวัน ตามันปรอย
ใจหลุดลอย ช่วยสอยแอบ แนบใจพลัน

โปรดมายืน ข้างข้าง วางมือจับ
แล้วสดับ ความใน ดวงใจฉัน
คนซื่อเซ่อ ละเมอรัก มิพักวัน
มันไหวหวั่น วาบหวิว แทบปลิวปลง

เขาราดรด กรดใส่ ใจรุ่งริ่ง
ไม่ประวิง คนช้ำ ซ้ำไสส่ง
ตกเหวรัก เหน็บหนาว ราวคืนคง
ความลุ่มหลง คราวก่อน กลับย้อนมา

อยากปิดกั้นไม่เห็นเป็นไฉน
ปิดความนัย ที่คอย ละห้อยหา
กลับละเมอ เพ้อนิมิต ยามนิทรา
ส่งกานท์หา มาเติมฝัน ที่ฉันรอ