ช่วงเดือนที่ผ่านมา ฉันตกงานและสมัครงานไปหลายที่ แต่ไม่มีใครเรียกสัมภาษณ์เลย รู้สึกท้อแท้และหมดกำลังใจมากๆ ตอนแรกคิดว่าอาจจะเป็นแค่ช่วงเวลาที่โชคร้าย แต่ตอนนี้มันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เงินเดือนสุดท้ายก็ใกล้หมดลงแล้ว ไหนจะหนี้สินที่ยังต้องชำระอีก รู้สึกเหมือนชีวิตมันติดลบไปหมดจริงๆ ทั้งๆ ที่อยากจะหยุดพักให้ใจมันหายเหนื่อย แต่ความจริงคือไม่มีเงินเก็บเลย จะหยุดได้ยังไงในตอนนี้


แต่มันก็มีสิ่งหนึ่งที่ยังทำให้ฉันมีแรงเดินต่อไป นั่นคือความฝันของฉัน… ฉันอยากทำข้าวกล่องขาย ทำธุรกิจเล็กๆ ของตัวเอง มันเป็นอะไรที่เต็มไปด้วยความหลงใหลและตั้งใจ ที่ไม่ใช่แค่จะได้ทำงานที่รัก แต่ยังอยากทำให้คนอื่นรู้สึกอบอุ่นเหมือนกินข้าวที่บ้าน ความฝันนี้มันเหมือนเป็นแสงสว่างในวันที่มืดมิด ถึงแม้จะรู้ว่าเส้นทางนี้มันยากแค่ไหน ฉันก็ยังอยากลองเดินไปมันดู


มันอาจจะฟังดูเพ้อฝันในตอนนี้ที่ทุกอย่างดูไม่มีทางเป็นไปได้เลย แต่ความฝันนั้นกลับทำให้ฉันยังมีแรงฮึดสู้ แม้จะเหนื่อย ท้อ หรือกลัวว่าจะไม่สำเร็จ แต่ถ้าไม่ลองเดินตามมันเลย ฉันคงเสียใจไปตลอดชีวิต เพราะอย่างน้อยความฝันนี้ทำให้ฉันยังมีอะไรที่อยากทำและยังเชื่อว่ามันจะทำให้ชีวิตมันดีกว่าเดิมได้จริงๆ