สวัสดีค่ะ อยากจะขอเล่าประสบการณ์ ครรภ์เป็นพิษในท้องแรกของเราค่ะ
อาจจะมีประโยชน์สำหรับคนที่กำลังเป็นอยู่(หรือเปล่าคะ55)
และก็อยากจะบันทึกประสบการณ์คลอด ที่แสนจะตื่นเต้น ของตัวเองเอาไว้ด้วยน่ะค่ะ
อาจจะยาวน้ำเยอะหน่อย อยากเล่าละเอียดค่ะ แต่ถ้าอยากอ่านตอนมีอาการเลย
ข้ามไปที่ตรงที่ขีดเส้นไว้เลยนะคะ
ุสุดท้ายมีคำถามด้วยค่ะ
หรือถ้าอยากรวบรัดจริงๆ ในสปอยบรรทัดสุดท้ายเลยค่ะ 555
ขอเท้าความก่อนนะคะ ว่าเราเป็นคนที่แข็งแรงพอสมควร
บวกกับอายุที่ยังไม่เยอะ ในตอนนั้น (26ปีค่ะ) พอตรวจว่ามีน้อง ก็มีความมั่นใจในตัวเองมากกก
ว่าเราสตรองงมาก ตั้งเป้าในใจไว้เลยว่า จะต้องคลอดน้องเองให้ได้ เพราะไม่อยากมีแผลติดตัวค่ะ
ตลอดเวลาที่ท้องก็ไม่มีอาการแพ้ใดๆค่ะ ไม่อ๊วก ไม่อาเจียน ไม่เวียนหัว ชิวมากกกก
ทำงานได้ปกติ ก็ไปหาคุณหมอตามนัดฝากครรภ์ค่ะ น้องก็ดูปกติมากก คุณหมอซาวน์ตลอด โตตามเกณฑ์ดี
ส่วนนี้ขออนุญาตสปอยนะคะ กรุณาอย่าลอกเลียนแบบ
ร่างกายแต่ละคนไม่เหมือนกัน ส่วนของเราปรึกษาคุณหมอเรียบร้อยแล้วค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สตรองขนาดที่ว่า ตอน 6เดือน ไปเที่ยวมัลดีฟ
ไปเที่ยวไม่พอ ยังไปดำน้ำกลางมหาสมุทรกับเค้าด้วย
ขอเล่านอกเรื่องให้ฟังว่า ที่มัลดีฟ ถ้าจะออกไปดำน้ำ
จะต้องมีการทดสอบว่ายน้ำค่ะ ว่ายไปกลับประมาณ 1สระ
ห้ามขาแตะพื้น เราสอบผ่าน
ในขณะที่คนปกติสอบไม่ผ่านเยอะมาก
(แอบภูมิใจ หัวเราะคนเดียว 55) ใครสอบไม่ผ่านก็อดไปนะคะ
เค้าเคร่งมาก แต่ไม่ได้ห้ามคนท้องไป อิอิ
เราออกไปดำมาสองรอบค่ะ
เอาเป็นว่าเพื่อนร่วมทริปบางคน ยังไม่รู้เลยค่ะ
ว่าเราท้อง พอดีไม่ใช่คนผอมอยู่แล้ว และท้องค่อนข้างเล็ก
เลยดูเหมือนคนอ้วน ๆ
พอถึงประมาณ 28สัปดาห์ ก็มีไปตรวจเบาหวาน ก็ปกติค่ะ ไม่เป็น เย้ๆ ก็ทำงานต่อไป
ตอน 30สัปดาห์ ก็ยังไปเที่ยวปายอยู่เลย ไม่มีอาการใดๆ แต่ตอนช่วงนี้รู้สึกได้ว่า
ตัวเราจะบวมขึ้นมากๆ มากขนาดที่รู้สึกเสียเซฟล์ ไปเที่ยวก็ไม่กล้าถ่ายรูป น้อยใจในโชคชะตา
คิดว่าอ้วนแล้วจะไม่กลับไปสวยเหมือนเดิมแล้ว ถ่ายรูปคงไม่สวยอีกต่อไปแล้ว T-T
มองหน้าตัวเอง แทบร้องไห้ แถมเคยโดนคนด่าอีกว่า อ้วนเป็นอึ่งอ่าง 555 (คงเหมือนจริงๆ)
เพราะหน้าปลวกมากๆ จมูกโตเป็นลูกชมพู่เลย ตอนนั้น
ลืมเล่าว่า ช่วงท้องน้องสิวบุกมากกกกก
หลังนี่ไม่มีพื้นที่เลยค่ะ สิวล้วนๆ (มีรูป ทำใจก่อนดูนะคะ)
(แต่คิดคงไม่เกี่ยวกับอาการนี้ค่ะ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
-----------------------------------------------------------
พอมาช่วงสัปดาห์ที่ 34-35 คุณหมอก็นัดถี่ขึ้น
ปรากฎว่า ตรวจความดันได้ค่อนข้างสูงค่ะ
แต่ก็ยังไม่สูงมาก คุณหมอก็ให้นั่งพัก แล้ววัดใหม่
ก็ลงบ้างก็เลยกลับมาบ้านค่ะ เป็นแบบนี้มาประมาณอาทิตย์กว่า
พอช่วงประมาณ 36สัปดาห์ คุณหมอก็เลยให้ตรวจปัสสาวะ
เจอโปรตีนค่ะ และพอซาวน์ดูน้องก็โตช้ามาก
ตอนนั้นประมาณ 2.3โล ที่คุณหมอวัดจากเครื่องค่ะ
คุณหมอก็เลยสรุปว่า เป็นอาการ ครรภ์เป็นพิษ
แต่เป็นแบบไม่รุนแรงมาก ความดันยังลดลงได้
ก็กลับบ้านไป นัดตรวจอีกที 36สัปดาห์ 4วัน ก็ไปตรวจค่ะ
แต่ครั้งนี้ ความดันไม่ลงเลย และสูงมากๆ
(แต่เราไม่มีอาการใดๆเลยนะคะ)
คุณหมอชอบถามย้ำตลอดๆ ว่ามีอาการหน้ามืดไหม
มองเห็นดาวไหม คือเราไม่มีเลยค่ะ แม้แต่ตอนนั้นก็ไม่มี
ก็เลยสรุปว่าได้แอดมิด ในห้องรอคลอดค่ะ
พยาบาลจะระวังเรามากๆ ห้ามเดิน จะปัสสาวะ
ก็ต้องทำบนที่นอน (เค้าจะเอากระโถนมาให้ค่ะ)
ต้องนอนเฉยๆ ให้น้ำเกลือ และวัดความดันอัตโนมัติตลอด
ทุก ชม. (อันนี้ทรมานมาก) คือนึกสภาพนะคะ
จะนอนหลับ สักพักเครื่องบีบแขนอีกและ แรงด้วย งือๆ
นอนโดนบีบทั้งคืนค่ะ เช้ามา ความดันลงอยู่ในระดับดีค่ะ
คุณหมอก็เลยให้กลับบ้าน และให้เช็คน้องดิ้นตลอด
ก็ไม่มีอาการอะไรนะคะ นั่งแท๊กซี่กลับเอง
ยังเดินไปซื้อก๋วยเตี๋ยวกินเองอยู่เลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนแอดมิทค่ะ
คืนนั้นก็นอนปกติ แต่เริ่มมีอาการปวดท้องตอนเช้ามืด
ช่วงสายๆ ประมาณ 11โมงปวดถี่ขึ้น
เลยให้สามีพาไปหาหมอค่ะ (กลับมาไม่ถึงวันเลย งือๆ)
ในใจก็คงรู้แล้วแหละว่าจะคลอด
เท่าที่หาข้อมูลมา คือถ้ามีอาการครรภ์เป็นพิษ
ส่วนใหญ่แล้วก็จะต้องผ่าคลอด ทำใจไว้บ้างแล้วค่ะ
พอไปถึง รพ. วัดความดันเสร็จ
คุณหมอก็ให้เข้าห้องรอคลอดเลยค่ะ ความดันสูงขึ้นอีกค่ะ
ตอนนั้นเริ่มปวดมาก วัดปากมดลูกได้ประมาณ 6เซ็นค่ะ
คุณหมอเดินเข้ามาถามว่า
จะผ่าคลอดไหม ความดันสูงมาก เราตอบไปว่า
"ถ้าคลอดเองได้ ก็อยากคลอดเองค่ะ"
คุณหมอก็ทำหน้าครุ่นคิด แล้วหายออกไป
กลับเข้ามาใหม่บอกว่า ไปถามสามีเรามา
สามีบอกให้ผ่าเลย งั้นหมอขอผ่านะ เราก็โอเคค่ะ
เค้าก็ให้คุณหมอวิสัญญีมาคุยค่ะ ตอนนั้นแบบว่าปวดขึ้นอีกมากๆ
หมอพูดมาเป็นชุดๆ จำไม่ค่อยได้ค่ะ ประมาณว่าจะฉีดยาบล็อก
ที่หลังอะไรสักอย่าง และอยู่ดีๆเราก็ร้องเสียงดังมากกกค่ะ
คุณหมอก็ตกใจ เค้าแอบทำหน้าเหวอเล็กๆ
และบอกพยาบาลว่า "ลองดูอีกทีไหมคะ"
พอพยาบาลมาวัด คือปากมดลูกเปิดสุดแล้วค่ะ
ตอนนั้นที่ร้อง คือเหมือนที่เค้าว่า ลมเบ่งมาน่ะค่ะ
คือเรารู้สึกว่าน้องจะออกแล้ว และเจ็บมากเป็นพิเศษ
ตอนนั้นพยาบาลวิ่งกันวุ่นเลยค่ะ ประมาณว่า
กำลังเตรียมห้องผ่ากันอยู่ คุณหมอทำคลอดเลยเข้ามาบอก
ให้เข็นเข้าห้องคลอดด่วนจ้าาา (แหม่ แอบดีใจ สายโหดค่ะ)
พยาบาลรีบวิ่งไปเตรียมห้องคลอดแทบไม่ทัน
ได้ยินเค้าโทรตามหมอเด็กกันวุ่นเลย
ก็เข้าห้องไปเบ่งๆๆๆๆ ค่ะ ขณะเบ่ง เครื่องวัดความดันก็ดัง
ติ๊ดๆๆๆ ได้ยินพยาบาลบอกคุณหมอคะ ความดันค่ะ
คุณหมอบอกไม่เป็นไร ก็เบ่งต่อ สามสี่ครั้ง น้องก็ออกมาค่ะ
ถ้าคนคลอดปกติ ก็น่าจะถือว่าคลอดง่ายนะคะ
น้องออกมา 2.13โล ค่ะ จากที่วัดในเครื่อง 2.3โล
ตัวเล็ก แต่แข็งแรงสุดๆ ได้คะแนนเต็มเลยค่ะ
ไม่ต้องเข้าตู้อบอะไรเลย (เยี่ยมจริงๆลูกแม่)
ส่วนแม่นั้น หลังคลอดยังไปไหนไม่ได้จ้าา
ต้องรอดูอาการภาวะครรภ์เป็นพิษต่อ 24ชม.
เข้าห้องรอคลอดห้องเดิมค่ะ วัดความดันรัวๆๆ ต่อไป
ไม่ได้เจอหน้าลูกเลย 1วัน แถมมีอาการมดลูกไม่บีบตัวด้วย
นวดท้องจนท้องลายก็ไม่ขึ้นค่ะ สุดท้ายโดนฉีดยา
ทางสายน้ำเกลือ ตอนฉีดเข้า ร้อนวาบๆเลย ทรมานมาก
ตอนที่นอนรออยู่ในห้องรอคลอด
ได้ยินเสียงคนเดินมาผ่าคลอดกันชิวมากเลย
พอดีวันนั้น 14กุมภา พอดี คนมาผ่าตามฤกษ์กันเยอะเลย
นึกถึงตัวเองแล้วก็ขำดี ตื่นเต้นมากๆ 555
ครบ 24ชม. ความดันลด ปลอดภัยดี ก็เลยได้ขึ้นห้องพักค่ะ
ส่วนลูกนั้น จัดนมขวดไปเรียบร้อยแล้ว T-T
สุดท้ายน้องได้กินนมแม่ โดยการปั๊มล้วน ถึง 10เดือนค่ะ
(เรื่องนมแม่ก็ยาว ขอไม่เล่าเนอะ เดี๋ยวจะเยอะไป)
หลังจากออกรพ. ตัวที่บวมก็ค่อยๆเริ่มยุบลง
(เหลือแต่ไขมันดิบที่ต้องลดต่อไป)
ขนาดรองเท้าที่เคยใส่คับๆ กลับใส่ได้หลวมเลยค่ะ
ก่อนหน้านี่เราคิดว่าตัวเองอ้วนไขมันลงเท้ามาตลอด 555
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ช่วงที่เท้าบวมสุดๆ
คุณหมอให้นอนยกขา ยกยังไงก็ไม่ยุบค่ะ
อันนี้คือคลอดแล้ว ยุบลงทันทีอย่างเห็นได้ชัด
ฝากแม่ๆ ยังไงก็สังเกตอาการกันด้วยนะคะ
โรคนี้ค่อนข้างอันตรายมาก ถ้าไม่รู้ตัว อาจถึงชีวิตได้ง่ายๆค่ะ
อาการ ตัวบวม ขา/เท้าบวม กดแล้วยุบ หน้ามืด ปวดหัว เห็นดาว ความดันสูง
ให้รีบพบแพทย์โดยด่วนนะคะ เรายังโชคดีที่อาการไม่รุนแรง
ทุกคนมีโอกาสเป็นได้ค่ะ ไม่มีสาเหตุ กรรมพันธุ์บางส่วน
เป็นแล้ว ท้องสองมีโอกาสเป็นซ้ำได้ค่ะ
ของเรามีอาการ มือชาตั้งแต่เดือนแรกๆ ด้วย
แต่อันนี้ไม่แน่ใจว่าจะเกี่ยวกับอาการไหมนะคะ
ถ้าใครเป็นอยู่ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ไม่ต้องกังวลว่าจะน้องจะมีอาการผิดปกติใดๆ
โรคนี้ไม่มีผลกับน้องค่ะ มีแต่กับแม่เท่านั้น
ถ้ารู้แล้ว รักษาตัว ให้น้องอยู่ในท้องได้นานที่สุด
และคุณแม่ปลอดภัยเป็นพอค่ะ
สุดท้ายยย อยากจะขอบคุณ คุณหมอมากๆค่ะ
ที่ดูแล และทำคลอดเราได้อย่างปลอดภ้ย
ขอบคุณพระเจ้า ที่ให้เราได้คลอดเองสมใจอยาก
ขอบคุณลูก ที่ถีบตัวออกมาได้ทันเวลา
ขอบคุณสามี ที่คอยดูแลเรากับลูกตลอด
สุดท้ายและท้ายสุด มีคำถามค่ะ
- เราอยากมีน้องอีกคนค่ะ กังวลว่า ถ้ามีอีก จะมีโอกาสเป็นอีกมากน้อยแค่ไหน หรือตอบไม่ได้คะ ใครเคยเป็นแล้วมีน้องอีกบ้าง แต่กรณีเราคือเป็นไม่รุนแรง ถ้ามีอีกน่าจะไม่มีปัญหาไหมคะ สามีก็อยากมีค่ะ ญาติพี่น้องเจอหน้าก็ถามตลอด ปล. ตอนนี้น้องสามขวบแล้วค่ะ แข็งแรงและตัวใหญ่มากถึงมากที่สุด สูง 100cm หนัก 25kg แล้วค่ะ
**สรุป ครรภ์เป็นพิษ ความดันสูง เกือบต้องผ่าคลอดแต่ได้คลอดเองสมใจตอน 37สัปดาห์ น้องแข็งแรงดีมาก แม่ปลอดภัยค่ะ
ขอเล่าประสบการณ์"ครรภ์เป็นพิษ" โหด มันส์ (แต่อาจจะไม่ฮานะคะ)
อาจจะมีประโยชน์สำหรับคนที่กำลังเป็นอยู่(หรือเปล่าคะ55)
และก็อยากจะบันทึกประสบการณ์คลอด ที่แสนจะตื่นเต้น ของตัวเองเอาไว้ด้วยน่ะค่ะ
อาจจะยาวน้ำเยอะหน่อย อยากเล่าละเอียดค่ะ แต่ถ้าอยากอ่านตอนมีอาการเลย
ข้ามไปที่ตรงที่ขีดเส้นไว้เลยนะคะ
ุสุดท้ายมีคำถามด้วยค่ะ
หรือถ้าอยากรวบรัดจริงๆ ในสปอยบรรทัดสุดท้ายเลยค่ะ 555
ขอเท้าความก่อนนะคะ ว่าเราเป็นคนที่แข็งแรงพอสมควร
บวกกับอายุที่ยังไม่เยอะ ในตอนนั้น (26ปีค่ะ) พอตรวจว่ามีน้อง ก็มีความมั่นใจในตัวเองมากกก
ว่าเราสตรองงมาก ตั้งเป้าในใจไว้เลยว่า จะต้องคลอดน้องเองให้ได้ เพราะไม่อยากมีแผลติดตัวค่ะ
ตลอดเวลาที่ท้องก็ไม่มีอาการแพ้ใดๆค่ะ ไม่อ๊วก ไม่อาเจียน ไม่เวียนหัว ชิวมากกกก
ทำงานได้ปกติ ก็ไปหาคุณหมอตามนัดฝากครรภ์ค่ะ น้องก็ดูปกติมากก คุณหมอซาวน์ตลอด โตตามเกณฑ์ดี
ส่วนนี้ขออนุญาตสปอยนะคะ กรุณาอย่าลอกเลียนแบบ
ร่างกายแต่ละคนไม่เหมือนกัน ส่วนของเราปรึกษาคุณหมอเรียบร้อยแล้วค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พอถึงประมาณ 28สัปดาห์ ก็มีไปตรวจเบาหวาน ก็ปกติค่ะ ไม่เป็น เย้ๆ ก็ทำงานต่อไป
ตอน 30สัปดาห์ ก็ยังไปเที่ยวปายอยู่เลย ไม่มีอาการใดๆ แต่ตอนช่วงนี้รู้สึกได้ว่า
ตัวเราจะบวมขึ้นมากๆ มากขนาดที่รู้สึกเสียเซฟล์ ไปเที่ยวก็ไม่กล้าถ่ายรูป น้อยใจในโชคชะตา
คิดว่าอ้วนแล้วจะไม่กลับไปสวยเหมือนเดิมแล้ว ถ่ายรูปคงไม่สวยอีกต่อไปแล้ว T-T
มองหน้าตัวเอง แทบร้องไห้ แถมเคยโดนคนด่าอีกว่า อ้วนเป็นอึ่งอ่าง 555 (คงเหมือนจริงๆ)
เพราะหน้าปลวกมากๆ จมูกโตเป็นลูกชมพู่เลย ตอนนั้น
ลืมเล่าว่า ช่วงท้องน้องสิวบุกมากกกกก
หลังนี่ไม่มีพื้นที่เลยค่ะ สิวล้วนๆ (มีรูป ทำใจก่อนดูนะคะ)
(แต่คิดคงไม่เกี่ยวกับอาการนี้ค่ะ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
-----------------------------------------------------------
พอมาช่วงสัปดาห์ที่ 34-35 คุณหมอก็นัดถี่ขึ้น
ปรากฎว่า ตรวจความดันได้ค่อนข้างสูงค่ะ
แต่ก็ยังไม่สูงมาก คุณหมอก็ให้นั่งพัก แล้ววัดใหม่
ก็ลงบ้างก็เลยกลับมาบ้านค่ะ เป็นแบบนี้มาประมาณอาทิตย์กว่า
พอช่วงประมาณ 36สัปดาห์ คุณหมอก็เลยให้ตรวจปัสสาวะ
เจอโปรตีนค่ะ และพอซาวน์ดูน้องก็โตช้ามาก
ตอนนั้นประมาณ 2.3โล ที่คุณหมอวัดจากเครื่องค่ะ
คุณหมอก็เลยสรุปว่า เป็นอาการ ครรภ์เป็นพิษ
แต่เป็นแบบไม่รุนแรงมาก ความดันยังลดลงได้
ก็กลับบ้านไป นัดตรวจอีกที 36สัปดาห์ 4วัน ก็ไปตรวจค่ะ
แต่ครั้งนี้ ความดันไม่ลงเลย และสูงมากๆ
(แต่เราไม่มีอาการใดๆเลยนะคะ)
คุณหมอชอบถามย้ำตลอดๆ ว่ามีอาการหน้ามืดไหม
มองเห็นดาวไหม คือเราไม่มีเลยค่ะ แม้แต่ตอนนั้นก็ไม่มี
ก็เลยสรุปว่าได้แอดมิด ในห้องรอคลอดค่ะ
พยาบาลจะระวังเรามากๆ ห้ามเดิน จะปัสสาวะ
ก็ต้องทำบนที่นอน (เค้าจะเอากระโถนมาให้ค่ะ)
ต้องนอนเฉยๆ ให้น้ำเกลือ และวัดความดันอัตโนมัติตลอด
ทุก ชม. (อันนี้ทรมานมาก) คือนึกสภาพนะคะ
จะนอนหลับ สักพักเครื่องบีบแขนอีกและ แรงด้วย งือๆ
นอนโดนบีบทั้งคืนค่ะ เช้ามา ความดันลงอยู่ในระดับดีค่ะ
คุณหมอก็เลยให้กลับบ้าน และให้เช็คน้องดิ้นตลอด
ก็ไม่มีอาการอะไรนะคะ นั่งแท๊กซี่กลับเอง
ยังเดินไปซื้อก๋วยเตี๋ยวกินเองอยู่เลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คืนนั้นก็นอนปกติ แต่เริ่มมีอาการปวดท้องตอนเช้ามืด
ช่วงสายๆ ประมาณ 11โมงปวดถี่ขึ้น
เลยให้สามีพาไปหาหมอค่ะ (กลับมาไม่ถึงวันเลย งือๆ)
ในใจก็คงรู้แล้วแหละว่าจะคลอด
เท่าที่หาข้อมูลมา คือถ้ามีอาการครรภ์เป็นพิษ
ส่วนใหญ่แล้วก็จะต้องผ่าคลอด ทำใจไว้บ้างแล้วค่ะ
พอไปถึง รพ. วัดความดันเสร็จ
คุณหมอก็ให้เข้าห้องรอคลอดเลยค่ะ ความดันสูงขึ้นอีกค่ะ
ตอนนั้นเริ่มปวดมาก วัดปากมดลูกได้ประมาณ 6เซ็นค่ะ
คุณหมอเดินเข้ามาถามว่า
จะผ่าคลอดไหม ความดันสูงมาก เราตอบไปว่า
"ถ้าคลอดเองได้ ก็อยากคลอดเองค่ะ"
คุณหมอก็ทำหน้าครุ่นคิด แล้วหายออกไป
กลับเข้ามาใหม่บอกว่า ไปถามสามีเรามา
สามีบอกให้ผ่าเลย งั้นหมอขอผ่านะ เราก็โอเคค่ะ
เค้าก็ให้คุณหมอวิสัญญีมาคุยค่ะ ตอนนั้นแบบว่าปวดขึ้นอีกมากๆ
หมอพูดมาเป็นชุดๆ จำไม่ค่อยได้ค่ะ ประมาณว่าจะฉีดยาบล็อก
ที่หลังอะไรสักอย่าง และอยู่ดีๆเราก็ร้องเสียงดังมากกกค่ะ
คุณหมอก็ตกใจ เค้าแอบทำหน้าเหวอเล็กๆ
และบอกพยาบาลว่า "ลองดูอีกทีไหมคะ"
พอพยาบาลมาวัด คือปากมดลูกเปิดสุดแล้วค่ะ
ตอนนั้นที่ร้อง คือเหมือนที่เค้าว่า ลมเบ่งมาน่ะค่ะ
คือเรารู้สึกว่าน้องจะออกแล้ว และเจ็บมากเป็นพิเศษ
ตอนนั้นพยาบาลวิ่งกันวุ่นเลยค่ะ ประมาณว่า
กำลังเตรียมห้องผ่ากันอยู่ คุณหมอทำคลอดเลยเข้ามาบอก
ให้เข็นเข้าห้องคลอดด่วนจ้าาา (แหม่ แอบดีใจ สายโหดค่ะ)
พยาบาลรีบวิ่งไปเตรียมห้องคลอดแทบไม่ทัน
ได้ยินเค้าโทรตามหมอเด็กกันวุ่นเลย
ก็เข้าห้องไปเบ่งๆๆๆๆ ค่ะ ขณะเบ่ง เครื่องวัดความดันก็ดัง
ติ๊ดๆๆๆ ได้ยินพยาบาลบอกคุณหมอคะ ความดันค่ะ
คุณหมอบอกไม่เป็นไร ก็เบ่งต่อ สามสี่ครั้ง น้องก็ออกมาค่ะ
ถ้าคนคลอดปกติ ก็น่าจะถือว่าคลอดง่ายนะคะ
น้องออกมา 2.13โล ค่ะ จากที่วัดในเครื่อง 2.3โล
ตัวเล็ก แต่แข็งแรงสุดๆ ได้คะแนนเต็มเลยค่ะ
ไม่ต้องเข้าตู้อบอะไรเลย (เยี่ยมจริงๆลูกแม่)
ส่วนแม่นั้น หลังคลอดยังไปไหนไม่ได้จ้าา
ต้องรอดูอาการภาวะครรภ์เป็นพิษต่อ 24ชม.
เข้าห้องรอคลอดห้องเดิมค่ะ วัดความดันรัวๆๆ ต่อไป
ไม่ได้เจอหน้าลูกเลย 1วัน แถมมีอาการมดลูกไม่บีบตัวด้วย
นวดท้องจนท้องลายก็ไม่ขึ้นค่ะ สุดท้ายโดนฉีดยา
ทางสายน้ำเกลือ ตอนฉีดเข้า ร้อนวาบๆเลย ทรมานมาก
ตอนที่นอนรออยู่ในห้องรอคลอด
ได้ยินเสียงคนเดินมาผ่าคลอดกันชิวมากเลย
พอดีวันนั้น 14กุมภา พอดี คนมาผ่าตามฤกษ์กันเยอะเลย
นึกถึงตัวเองแล้วก็ขำดี ตื่นเต้นมากๆ 555
ครบ 24ชม. ความดันลด ปลอดภัยดี ก็เลยได้ขึ้นห้องพักค่ะ
ส่วนลูกนั้น จัดนมขวดไปเรียบร้อยแล้ว T-T
สุดท้ายน้องได้กินนมแม่ โดยการปั๊มล้วน ถึง 10เดือนค่ะ
(เรื่องนมแม่ก็ยาว ขอไม่เล่าเนอะ เดี๋ยวจะเยอะไป)
หลังจากออกรพ. ตัวที่บวมก็ค่อยๆเริ่มยุบลง
(เหลือแต่ไขมันดิบที่ต้องลดต่อไป)
ขนาดรองเท้าที่เคยใส่คับๆ กลับใส่ได้หลวมเลยค่ะ
ก่อนหน้านี่เราคิดว่าตัวเองอ้วนไขมันลงเท้ามาตลอด 555
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ฝากแม่ๆ ยังไงก็สังเกตอาการกันด้วยนะคะ
โรคนี้ค่อนข้างอันตรายมาก ถ้าไม่รู้ตัว อาจถึงชีวิตได้ง่ายๆค่ะ
อาการ ตัวบวม ขา/เท้าบวม กดแล้วยุบ หน้ามืด ปวดหัว เห็นดาว ความดันสูง
ให้รีบพบแพทย์โดยด่วนนะคะ เรายังโชคดีที่อาการไม่รุนแรง
ทุกคนมีโอกาสเป็นได้ค่ะ ไม่มีสาเหตุ กรรมพันธุ์บางส่วน
เป็นแล้ว ท้องสองมีโอกาสเป็นซ้ำได้ค่ะ
ของเรามีอาการ มือชาตั้งแต่เดือนแรกๆ ด้วย
แต่อันนี้ไม่แน่ใจว่าจะเกี่ยวกับอาการไหมนะคะ
ถ้าใครเป็นอยู่ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ไม่ต้องกังวลว่าจะน้องจะมีอาการผิดปกติใดๆ
โรคนี้ไม่มีผลกับน้องค่ะ มีแต่กับแม่เท่านั้น
ถ้ารู้แล้ว รักษาตัว ให้น้องอยู่ในท้องได้นานที่สุด
และคุณแม่ปลอดภัยเป็นพอค่ะ
สุดท้ายยย อยากจะขอบคุณ คุณหมอมากๆค่ะ
ที่ดูแล และทำคลอดเราได้อย่างปลอดภ้ย
ขอบคุณพระเจ้า ที่ให้เราได้คลอดเองสมใจอยาก
ขอบคุณลูก ที่ถีบตัวออกมาได้ทันเวลา
ขอบคุณสามี ที่คอยดูแลเรากับลูกตลอด
สุดท้ายและท้ายสุด มีคำถามค่ะ
- เราอยากมีน้องอีกคนค่ะ กังวลว่า ถ้ามีอีก จะมีโอกาสเป็นอีกมากน้อยแค่ไหน หรือตอบไม่ได้คะ ใครเคยเป็นแล้วมีน้องอีกบ้าง แต่กรณีเราคือเป็นไม่รุนแรง ถ้ามีอีกน่าจะไม่มีปัญหาไหมคะ สามีก็อยากมีค่ะ ญาติพี่น้องเจอหน้าก็ถามตลอด ปล. ตอนนี้น้องสามขวบแล้วค่ะ แข็งแรงและตัวใหญ่มากถึงมากที่สุด สูง 100cm หนัก 25kg แล้วค่ะ
**สรุป ครรภ์เป็นพิษ ความดันสูง เกือบต้องผ่าคลอดแต่ได้คลอดเองสมใจตอน 37สัปดาห์ น้องแข็งแรงดีมาก แม่ปลอดภัยค่ะ