เรื่องมันเกิดมาร่วมปีแล้วมั้ง ตอนนั้นฉันไปรอแฟนที่สยามวัน แล้วนั่งอ่านหนังสือนิยายโรแมนติกคอมมาดี้ ซึ่งฉันเป็นคนที่อินกับนิยายมาก แบบพอมันมีฉากตลก ฟิน อะไรอย่างนี้ หน้าตามันจะไป บางทีก็กลั้นหัวเราะไม่ได้ ฉันอ่านนิยายแล้วมองเป็นภาพจินตนาการได้ มันเลยทำให้ฉันค่อนข้างจะมีอารมณ์ร่วม และถูกดึงไปในนิยาย จนลืมไปว่านั่งอยู่ในห้าง ในขณะที่ฉันรู้สึกอยากพักสายตาเลยเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือนิยาย แต่แล้วดันมีหนุ่มหล่อมามองราวจ้องก็ใกล้อยู่ ฉันรีบหันไปมองด้านหลังเลยว่า เขามองคนอื่นหรือเปล่า มีคนอื่นสวยๆกว่าฉันประมาณสองคนนะ ส่วนฉันเหรอ ผมยุ่งเหยิง ใส่แว่น วันนั้นฉันจำไม่ได้ว่าแต่งตัวแบบไหน แต่ฉันมักแต่งตัวเชยๆ หรือไม่ก็แปลกๆไปเลย พอฉันหันกลับมา สรุปว่าเขายังมองแถมยิ้มให้ด้วย ฉันงงมาก (คือไม่เคยถูกคนหล่อมอง ยิ่งไม่รู้จักกันด้วยมามอง จ้องแล้วยิ้มให้ คืออะไร?) แต่ตอนนั้นมีแฟนแล้ว ก็เลยไม่ได้ถามอะไรออกไป เดี๋ยวดูว่าเป็นการชวนคุย ก็เลยสรุปเอาเองว่า เขาคงเห็นเราแปลกดี หรือไม่ก็คงสงสัยว่านิยายเรื่องนั้นมันสนุกตรงไหน? หรืออาจจะกำลังคิดว่า เราเพี้ยนหลุดมาจากที่ไหน เลยนั่งอ่านนิยายแล้วยิ้มหัวเราะคนเดียวที่ห้างได้ เมื่อคิดสรุปความเองได้แล้วฉันก็หยิบนิยายมาอ่านต่อ แต่ในใจตอนนั้นก็คิดว่า หล่อๆแบบนี้น่าจะคุยแล้วแนะนำให้เพื่อนสาวรู้จัก เผื่อเพื่อนจะมีแฟน คือฉันมีแฟนแล้ว และแฟนฉันหล่อสุด(สำหรับฉัน) ฉันก็เลยไม่คิดเก็บเขาไว้เอง ซึ่งฉันอ่านนิยายไปสักพักก็ลอบมองเขาหลังจากที่พ่อของเขา ชวนเขาไปถ่ายรูปเล่นกัน คือแบบว่าน่ารักดี เหมือนสนิทกันเป็นเพื่อนเลยระหว่างพ่อลูก ฉันก็ไม่รู้ทำไมว่าจะต้องไปลอบมองเขา 555++ ทั้งที่ก็มีแฟนแล้ว โดยเขาก็ดูเหมือนจะไม่รู้ว่า บางทีฉันก็แอบมองเขากับพ่อถ่ายรูปเล่นกัน และมีจังหวะที่ฉันบังคับตัวเองให้มองไปทางอื่น แล้วดันไปเจอผู้หญิงออกจากร้านกระเป๋าหรือรองเท้า แล้วเดินไปหาเขา ซึ่งฉันไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ พอฉันเริ่มจับทิศทางการเดินของผู้หญิงที่ออกจากร้านได้ ฉันก็เลยอ่านหนังสือต่อไป ผู้หญิงที่ฉันมองคือแม่ของเขา ให้ตายเถอะ หลังจากนั้นฉันก็คิดอ่านหนังสือต่อไป พวกเขาคงไปกันแล้ว แต่เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นมาดูอีกที เป็นเวลาเดียวกันกับที่เขาหันมายิ้มให้ก่อนจะเดินเลี้ยวตามพ่อกับแม่ไป
             คือตอนนั้นฉันมีแฟนอยู่ ฉันเลยไม่ได้พูดคุยอะไรกับเขาเลย แต่ก็ยังเก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดี ตรงที่ครั้งหนึ่งคนเฉิ่มๆอย่างฉันก็มีหนุ่มหน้าตาดีมามอง แม้ว่าเขาจะมองเพราะฉันเพี้ยนก็ตาม ซึ่งตอนนี้ฉันเลิกกับแฟนไปแล้ว ก็เลยอยากรู้เรื่องที่ค้างคาใจของฉันเช่นกันว่า เขามองฉันตั้งแต่ตอนไหน เพราะฉันอ่านนิยายอินมาก รู้ตัวอีกทีเขาก็มาอยู่ตรงหน้าแล้ว (อันนี้คงไม่มีใครตอบฉันได้นอกจากเขา ซึ่งมันคงไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว 555++) และเขามองเพราะอะไร หรือเราเคยรู้จัก แต่ฉันจำหน้าเขาไม่ได้ (ตอนนี้ฉันก็จำหน้าเขาไม่ได้ ฉันจำได้แต่เรื่องราว เพราะต้องบอกตามตรงว่า ฉันไม่ได้สนใจ หรือชอบเขาขนาดจดจำรายละเอียดหน้าตา คือมองตอนเงยหน้าจากนิยายพอมองแล้ว สมองมันประมวลว่าหน้าตาดี ก็คือจำได้แค่นั้น นิสัยฉันดีเสมอ!!)
             ซึ่งเวลามันก็เนิ่นนานมาแล้ว เขาคงลืมคนที่เจอกันครั้งเดียวไปแล้วแหละ เอิ้กกกๆๆ ฉันเลยอยากรู้ว่า เหตุใดคนไม่(น่าจะรู้จักกัน)ถึงได้มามองเรา? แล้วก็ถ้าใครมีประสบการณ์แบบประทับใจคนเจอกันวันเดียวอย่างนี้แชร์ให้เราฟินบ้างก็ดีนะคะ