สวัสดีครับ วันนี้ไม่มีอะไรทำเลยมานั่งเล่าเรื่องเล่นๆ
คือปกติเป็นคนพูดเก่ง แต่พิมเล่าแบบนี้ไม่เก่งเลยถ้าผิดอะไรเราขอโทษด้วยนะะ555555
คือผมเรียนอยู่ปีหนึ่ง มหาลัยรัฐบาลชื่อดังย่านศาลายา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
นั่นคือมหิดลแหละ
จริงๆผมอยากไปสร้างโพสในเยลโล่ทอร์คนะ(แอพที่เด็กในมหาลัยเล่นเยอะ)แต่มันตั้งยาวไม่ได้เลยมาตั้งในนี้ละกัน
คือต้องบอกก่อนว่ามหาลัยนี้จะมีวิชาเรียนรวม แล้วเฉลี่ยนศของแต่ละคณะมา ผมเรียนอยู่EGก็เป็นผชแทบไม่กี่คนในวิชานั้น (จะถือว่าโชคดีมั้ยไม่รู้แต่เหมือนเป็นตัวประหลาดในห้องเลย)
แล้ววิชานี้จะสุ่ม คือเพื่อนผมบางคนได้ทั้งห้องเป็นผชหมดเลย 55555555 แต่ผมนี่เป็นผชส่วนน้อยละกัน ถ้าบอกจำนวนคนเดี๋ยวรุ้ว่าอยู่กลุ่มไหน
คือผมเป็นคนพูดมาก จนแบบ คนส่วนใหญ่ในนั้นเขาไม่ได้ชอบผมหรอก 55555555
คือผมเจอเขาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เข้ามาเรียนครั้งแรกเลย แล้วคือเป็นคนชอบผญแบบนี้มาก ในคลาสนี่มีดาวมาจากหลายคณะเลย มีผญน่ารักกว่าเขาเยอะแยะ แค่ทำไมต้องเป็นเขาไม่รู้ อารมแบบคืออวบๆไม่สูงไม่เตี้ย มีแก้มมีเนื้อหนังน่าหยิกมากกกกกกกกกก
แล้วแบบพอเขายิ้มทีเดียวเหมือนเขาขโมยโลกทั้งโลกไปเลย เว่อไปมั้ยอะ แต่พอเขายิ้มให้ผมผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
แต่ประเด็นคือเราไม่ได้คุยกันเลย......... นี่ก็ไม่กล้าไปทัก แต่เขาจะรู้มั้ยว่าเราแอบมองมาตลอด เป็นเหมือน Stalkerอย่างไงอย่างงั้นเลย
แล้วโชคก็เข้าข้างคือ ผมได้ทำงานกลุ่มเดียวกับเขา !
ผมได้อยู่ใกล้เขามากขึ้นแต่คือ
ก็ไม่ค่อยกล้าคุยกันยู่ดี ส่วนใหญ่ก็คือคุยเรื่องงาน ใช้คำว่าส่วนมากก็ได้เพราะคุยเรื่องงานแค่ไม่กี่ครั้ง จำได้ว่าจับกลุ่มแรกๆยังไม่กล้าทักทายเลย
แต่มีครั้งนึงคือเขินมาก เขาถ่ายรูปผมตอนนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่แล้วส่งมาในไลน์
แต่จำการสนทนาไม่ได้ แต่คือเขิลมากกกกก เขิลแบบเขิลมาก แต่เก็บอาการแล้วพอเดินผ่านก็แซวเล่นๆอารมแบบ แอบถ่ายหรอเห้ย แล้วยิ้มให้เฉยๆ คือทำได้แค่นั้นจริงๆ ในใจคือมีเป็นหมื่นล้านคำแต่พูดอะไรไม่ได้เลยยย TT
เวลาเดินผ่านก็พยายามยิ้มทักทายตลอด วันนี้ก็เจอ แล้วเหมือนเขาก็ทักผม ผมก็ทักว่าไปเรียนไหนอะไรประมานนี้ แต่มันทำอะไรไม่ได้เลย เล่ามาขนาดนี้แล้วคนอ่านอาจจะงงว่าทำไมไม่ยอมคุยกับเขา
คือเขามีแฟนละครับ........... คบกันมาปีกว่าแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้อะไร เพราะผชคนนั้นไม่ผิด แล้วดูเป็นคนดีด้วย เผลอๆดีกว่าผมอีก 55555555555
ผมเลยทำอะไรไม่ได้เลย 5555555 แต่ผมติดตามเขาตลอด ล่าสุดนี่เพิ่งเจอเฟสแล้วเพิ่งแอดไป แล้วเขาก็ทักผมมาว่า เพื่อนในเฟสยังไม่เต็มหรอผมก็ตอบแบบดึงดราม่าหน่อยๆว่า ลบให้ได้เสมอแหละ ฮืออ แต่มันเศร้ามาก อยากคุยกับเขามากกว่านี้ เขาคือเหตุผลที่ทำให้อยากไปเรียนจริงๆ คือวันนี้เจอเพื่อนที่เรียนด้วยกัน ก็ถามเพื่อนว่าไม่เข้าเรียนหรอ มันก็บอกว่าวันนี้ไม่มีอะไรเลยไม่เข้า เป็นวิชาอื่นถ้าเพื่อนงี้ผมกลับห้องนอนละ 55555แต่ที่ผมไปเพราะเขาแหละ คงมีแค่นี้แหละครับ
ตอนนี้ก็จะจบปีหนึ่งละ คงจะไม่ได้เจอเขาทุกอาทิตย์เหมือนแต่ก่อนละ เผื่อผ่านมาเห็นแล้วรู้ว่าเเป็นเรา อยากบอกว่าเราชอบแกนะแต่เราบอกไม่ได้ เพราะแกมีแฟนแล้ว
อยากมาเล่าการแอบชอบเล่นๆเฉยๆครับ แฮะๆ
คือปกติเป็นคนพูดเก่ง แต่พิมเล่าแบบนี้ไม่เก่งเลยถ้าผิดอะไรเราขอโทษด้วยนะะ555555
คือผมเรียนอยู่ปีหนึ่ง มหาลัยรัฐบาลชื่อดังย่านศาลายา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
นั่นคือมหิดลแหละ
จริงๆผมอยากไปสร้างโพสในเยลโล่ทอร์คนะ(แอพที่เด็กในมหาลัยเล่นเยอะ)แต่มันตั้งยาวไม่ได้เลยมาตั้งในนี้ละกัน
คือต้องบอกก่อนว่ามหาลัยนี้จะมีวิชาเรียนรวม แล้วเฉลี่ยนศของแต่ละคณะมา ผมเรียนอยู่EGก็เป็นผชแทบไม่กี่คนในวิชานั้น (จะถือว่าโชคดีมั้ยไม่รู้แต่เหมือนเป็นตัวประหลาดในห้องเลย)
แล้ววิชานี้จะสุ่ม คือเพื่อนผมบางคนได้ทั้งห้องเป็นผชหมดเลย 55555555 แต่ผมนี่เป็นผชส่วนน้อยละกัน ถ้าบอกจำนวนคนเดี๋ยวรุ้ว่าอยู่กลุ่มไหน
คือผมเป็นคนพูดมาก จนแบบ คนส่วนใหญ่ในนั้นเขาไม่ได้ชอบผมหรอก 55555555
คือผมเจอเขาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เข้ามาเรียนครั้งแรกเลย แล้วคือเป็นคนชอบผญแบบนี้มาก ในคลาสนี่มีดาวมาจากหลายคณะเลย มีผญน่ารักกว่าเขาเยอะแยะ แค่ทำไมต้องเป็นเขาไม่รู้ อารมแบบคืออวบๆไม่สูงไม่เตี้ย มีแก้มมีเนื้อหนังน่าหยิกมากกกกกกกกกก
แล้วแบบพอเขายิ้มทีเดียวเหมือนเขาขโมยโลกทั้งโลกไปเลย เว่อไปมั้ยอะ แต่พอเขายิ้มให้ผมผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
แต่ประเด็นคือเราไม่ได้คุยกันเลย......... นี่ก็ไม่กล้าไปทัก แต่เขาจะรู้มั้ยว่าเราแอบมองมาตลอด เป็นเหมือน Stalkerอย่างไงอย่างงั้นเลย
แล้วโชคก็เข้าข้างคือ ผมได้ทำงานกลุ่มเดียวกับเขา !
ผมได้อยู่ใกล้เขามากขึ้นแต่คือ
ก็ไม่ค่อยกล้าคุยกันยู่ดี ส่วนใหญ่ก็คือคุยเรื่องงาน ใช้คำว่าส่วนมากก็ได้เพราะคุยเรื่องงานแค่ไม่กี่ครั้ง จำได้ว่าจับกลุ่มแรกๆยังไม่กล้าทักทายเลย
แต่มีครั้งนึงคือเขินมาก เขาถ่ายรูปผมตอนนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่แล้วส่งมาในไลน์
แต่จำการสนทนาไม่ได้ แต่คือเขิลมากกกกก เขิลแบบเขิลมาก แต่เก็บอาการแล้วพอเดินผ่านก็แซวเล่นๆอารมแบบ แอบถ่ายหรอเห้ย แล้วยิ้มให้เฉยๆ คือทำได้แค่นั้นจริงๆ ในใจคือมีเป็นหมื่นล้านคำแต่พูดอะไรไม่ได้เลยยย TT
เวลาเดินผ่านก็พยายามยิ้มทักทายตลอด วันนี้ก็เจอ แล้วเหมือนเขาก็ทักผม ผมก็ทักว่าไปเรียนไหนอะไรประมานนี้ แต่มันทำอะไรไม่ได้เลย เล่ามาขนาดนี้แล้วคนอ่านอาจจะงงว่าทำไมไม่ยอมคุยกับเขา
คือเขามีแฟนละครับ........... คบกันมาปีกว่าแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้อะไร เพราะผชคนนั้นไม่ผิด แล้วดูเป็นคนดีด้วย เผลอๆดีกว่าผมอีก 55555555555
ผมเลยทำอะไรไม่ได้เลย 5555555 แต่ผมติดตามเขาตลอด ล่าสุดนี่เพิ่งเจอเฟสแล้วเพิ่งแอดไป แล้วเขาก็ทักผมมาว่า เพื่อนในเฟสยังไม่เต็มหรอผมก็ตอบแบบดึงดราม่าหน่อยๆว่า ลบให้ได้เสมอแหละ ฮืออ แต่มันเศร้ามาก อยากคุยกับเขามากกว่านี้ เขาคือเหตุผลที่ทำให้อยากไปเรียนจริงๆ คือวันนี้เจอเพื่อนที่เรียนด้วยกัน ก็ถามเพื่อนว่าไม่เข้าเรียนหรอ มันก็บอกว่าวันนี้ไม่มีอะไรเลยไม่เข้า เป็นวิชาอื่นถ้าเพื่อนงี้ผมกลับห้องนอนละ 55555แต่ที่ผมไปเพราะเขาแหละ คงมีแค่นี้แหละครับ
ตอนนี้ก็จะจบปีหนึ่งละ คงจะไม่ได้เจอเขาทุกอาทิตย์เหมือนแต่ก่อนละ เผื่อผ่านมาเห็นแล้วรู้ว่าเเป็นเรา อยากบอกว่าเราชอบแกนะแต่เราบอกไม่ได้ เพราะแกมีแฟนแล้ว