สวัสดีค่ะ

เราคบกับสามีมา6ปีแล้ว แต่งงานกัน ปีนี้เข้าปีที่4 ก่อนจะแต่งทะเลาะกันมาตลอด เพราะปัญหาคือ เค้าเป็นอเมริกัน เราไทย มีปัญหาวัฒนธรรมบ้าง จากเล็กน้อย สะสมมานานก็รำคาญเหมือนกัน จุกจิกจู้จี้มาก ขี้บ่นสุดๆ ด้วยความที่เค้าทำงานเป็นผู้บริหารในบริษัทที่เค้ามีหุ้นส่วนกับเพื่อนในอเมริกา เราเลยคิดว่าเค้าชอบที่จะ bossy หรือ สั่งโน่นสั่งนี่ กับเราเกินไป และด้วยความที่ เราจบแค่ ม.6 กศน. มาเรียนต่อที่อเมริกา แต่เราก็ยังเรียนรู้อยู่ มันทำให้เค้ารำคาญเรามาก เวลาทะเลาะกันก็หาว่าเราความรู้น้อยไม่เอาใหนช่วยอะไรไม่ค่อยได้ งานที่เราพอจะหาทำได้ เช่น งานในร้านไทย หรือ งานห้าง ก็ไม่ให้เราทำ จะให้เราหางานที่มันใช้ความรู้และภาษามากๆที่เรายังไม่พร้อม ให้เราไปสมัคร ก็โดนปฎิเสธ เพราะภาษายังไม่ได้ขนาดนั้น เราเรียนภาษา ส่วนมากมีแต่เพื่อน ที่มาจากประเทศอื่นที่มีพื้นฐาน ภาษาอังกฤษ เลเวลเท่ากัน เราก็คุยกับพวกเค้า ก็หาว่าเราไม่หาคนอเมริกันคุย จะได้เข้าใจวัฒนธรรมอเมริกันด้วย จะได้เข้าใจเค้า  แต่คนอเมริกันส่วนมาก เค้าจะใจร้อน เค้าจะไม่มานั่งทนฟังคนพูดภาษาอังกฤษต่างด้าวเหมือนเรา เคยพยายามไปคุยเหมือนกัน ส่วนใหญ่เค้าก็คุยตอบ แต่จะไม่ไปใหนมาใหนด้วย เค้าอยากจะไปกะใครที่คุยรู้เรื่อง ดู cool มากกว่า บอกแฟน เค้าก็ไม่อยากจะเข้าใจ อธิบายไปก็หาว่าเราไม่พยายาม

แต่งตัวเสื้อผ้ารองเท้า ถ้าเค้าไม่พอใจ จะบ่นจนเรารำคาญมากๆ ต้องขับรถกลับไปเปลี่ยนที่บ้านกันเลย เค้าชอบเที่ยวในเมือง คนเยอะๆ สถานที่ครึกครื้นวุ่นวาย เราโตมาจากลูกชาวนา ชอบเงียบๆ บรรยากาศสงบๆ แต่ก็ต้องตามใจเค้าทุกที เราปรับตัวเยอะมาก เค้าบอกว่า มาอยู่อเมริกาแล้วอย่ามาทำตัวนิสัยเหมือนคนไทย คือ บอกไม่ได้ ทะเลาะก็เงียบ ปากไม่ตรงกับใจ มีอะไรต้องพูดตรงๆ อย่าเกรงใจ แต่เราชอบเงียบชอบเกรงใจไม่กล้าพูดเวลาทะเลาะกัน เพราะเค้าชอบตะหวาด คือ ถ้าเราเงียบหรือเราต้องการเวลาส่วนตัว เค้าระเบิดลงมากๆ ประตูพัง กำแพงชกเป็นรู โมโหร้าย แต่เวลาดีก็ดีใจหาย  

เรารู้สึกเหมือนติดเเหง๊กกับเค้า อยากหย่าแต่ไม่กล้า เวลาทะเลาะกัน ถ้าเราไม่ได้ดั่งใจ เค้าจะพูดว่า "ถ้ารู้ว่าแต่งกับคุณแล้ว มารู้ทีหลังว่าคุณ การศึกษาน้อย กลัวการเรียนรู้ ผมจะไม่แต่งเลย" แต่เราก็ตอบกลับว่า " ตอนคุณคุยเรื่องแต่งงาน ฉันบอกคุณแล้วว่าเราควรศึกษากัน นานกว่านี้ก่อน นี่เพิ่งคบกัน2ปีมา ขอแต่ง แล้วฉันก็ไม่เคยปิดบังเรื่องเรียนน้อยเลย คุณรู้มาตลอดว่าฉันเรียนแค่นี้.  และฉันเป็นคนทำงานหนัก งานแรงงาน ฉันทำมาแต่เด็ก คุณจะให้ฉันคนที่ไม่เคยไปนั่งโต๊ะ ทำงานออฟฟิตในไทย มาหางานออฟฟิตในอเมริกาทำ พอฉันทำไม่ได้ก็โมโหใส่ มันใช่หรอ"  คือเค้า หาว่าเราไม่พยายาม แต่ งานแม่บ้าน, งานเด็กเสริฟ, งานห้างในอเมริกา เราทำได้ คนเขารับ ก็ไม่ให้ทำ แล้วก็มาหาว่าเราไม่ทำงาน. สุดท้ายเราขับ อูเบอร์ ก็พอช่วยได้ แต่เราดันมาท้องอีก

ทะเลาะกันบ่อยสุดๆ เขาไม่สนเลยว่าจะกระทบลูกในท้องแล้วเราเครียดแค่ใหน เราเคยหนีไปนอนในสวนสาธารณะ ครั้งนึง หายไป24ชั่วโมง สุดท้ายเค้าตามหาเรา ไปหากะตำรวจ เรื่องใหญ่เลย พอ กลับบ้านโดนสวดยาวกว่าเดิม พอเราพูดเรื่องหย่า ( ตอนก่อนท้อง )ก็โทษเราต่างๆนาๆว่า เค้าเนี่ยจ่ายค่าแต่งงาน, ค่าสินสอด, ค่าวีซ่าให้เรา และ เค้าซื้อบ้านร่วมกับเราที่อเมริกา เงินเค้าทั้งหมด แต่ใส่ชื่อเราด้วย เรายังไม่ปลื้มหรอ  ไม่คิดว่าเค้าดีอีกหรอ พูดจนเราคิดว่าเราผิด เราติดอยู่กับเค้านี่แหละ รู้สึกผิด ที่จะทิ้งเค้าทั้งที่เค้าดีกะเราแบบนี้ แต่เราไม่มีความสุขเลย เราไม่ได้อยากจะได้หรอกบ้าน รถ ถ้าไม่มีความสุขได้มาก็เท่านั้น เรายังไม่คิดเลยว่าจะได้แต่งงาน แต่ตอนที่เค้าพูดเรื่องแต่งงาน แล้วเราไปขัดว่า ขอดูกันไปสักปีสองปีก่อน โอ้โห บ้านแตกมาก คือ เค้าโมโหร้ายอยู่แล้ว ไปขัดตอนนั้น เค้าก็บอกให้เลิกกันไปเลย ถ้าไม่อยากแต่งกับเค้า เราก็รักเค้ามาก แต่ไม่พร้อม แต่ก็ไม่พร้อมเลิก ก็ต้องแต่ง พอแต่งมา แล้วมาเจอปัญหา ว่าเรา lack of skills คือ ไม่ได้มีความรู้มาก ก็มาบ่นว่าถ้ารู้จะไม่แต่ง แต่พอเราพูดเรื่องหย่าก็ไม่หย่า ชกบ้านกำแพงพังเป็นแถบ   เราอึดอัดมาก ไปใหนก็ไม่ได้ ไม่รู้จักใคร ต้องทนต่อไปอีก เพราะท้อง เคยมีขนาด เวลาคุยกับเค้า เค้าจะให้เอาสมุดมาจด ว่าเค้าพูดอะไรไปบ้าง ห้าม มองไปทางอื่นเวลาคุยกะเค้า ให้มองหน้า  เคยทะเลาะกัน ห้ามเราหนี ห้ามเดินออกจากห้องก่อนได้รับอนุญาต เวลาทะเลาะ ต้องขอก่อน  อยู่ต่อหน้าคนอื่น แสนดีมาก สนุกสนานเฮฮา คนรัคนชอบเยอะมีแต่คนยกย่อง เค้าดีน่ะกะคนอื่น แต่เค้าดูรำคาญเรามาก แต่ไม่เคยเจ้าชู้เลยสักครั้งน่ะ คบกันมา เกือบ6ปี มีเราคนเดียว ไม่มีเรื่องผู้หญิงเลย ดีส่วนใหญ่ แต่นิสัยที่ไม่ค่อยดีส่วนน้อย แต่นั้นแหละที่เราจะทนไม่ได้ก่อน อยู่กับคนอื่นดีมาก กลับบ้านมา ชอบบ่น หยิบเรื่องเก่าๆมาเล่าใหม่จนทะเลาะกัน ไม่ให้มันผ่านไปดีๆเลย จนบางครั้งหลุดจริงๆ เราคิดว่าถ้ามีปืน เราจะยิงตัวตายต่อหน้าเลย มันเกินทน เรามี หมอ ปรึกษาปัญหาครอบครัวน่ะ ไปกัน ทุกอาทิตย์ 75 นาที $255 ดีจริงๆ ไม่ไปมันก็ด่า หาว่าไม่อยากรักษาชีวิตคู่  แต่เราทำงานมาแทบตาย ได้มาจ่ายแค่ค่าคุยกะคนอื่น เพราะอยากให้ความรู้สึกดีขึ้น แบบนี้ ไม่ไหว

แฟนเราห่างกัน กะเรา 6ปี หน้าตาหล่อ หุ่นดี การศึกษาดี ขยันมาก แต่ประหยัดสุดๆ รู้เลยอนาคต รวย แค่เราอาจจะทนเค้าไม่ได้แน่ๆ  เพราะเค้าโมโหร้าย และขี้บ่นมาก บ่นเรื่องเล็กนิดเดียว ให้เป็นเรื่องใหญ่มากๆได้ เช่น วันนึง เรากลับจากเรียน มาทำกับข้าวเสร็จให้เค้ากินตอนเย็น  เราทำไม่ค่อยเป็นแต่พอมาอยู่นี่ก็ต้องทำดีกว่าซื้อกินแพง  พอเค้ามา เราก็เอาไปเสริฟ ปกติเค้าจะถ่ายรูป อาหารที่เราทำ เพระเราไม่ค่อยทำ วันนั้น เราเสริฟบนโต๊ะเสร็จ ก็ถามเค้าว่า " อยากถ่ายรูปอาหารก่อนใหมค่ะ" เค้าก็หงุดหงิด แล้วก็ถามว่า "ต้องถ่ายหรอ ผมหิวมาก อยากกินแล้ว" เราเห็นอย่างนั่นก็ยิ้ม แล้วพูดว่า "ไม่ต้องหรอกไม่จำเป็นงั้นกินเถอะ"  ทีนี้ยาวมาก เค้าต่อ " แล้วคุณจะให้ถ่ายทำใม คนหิว" เรา " ก็ไม่ต้องถ่ายสิค่ะ กินเลย ฉันถามเพียงเพราะคุณเคยชอบถ่ายก่อนกินเท่านั้น" แฟน " แล้วทำใมหรอ มันต้องมีเหตุผลอื่นสิถึงได้จะให้ถ่ายก่อน คุณมีอะไรในใจพูดเลย"

เราจะบ้ามาก บอกเหตุผลไปไม่พอ ต้องถามยาวมาก ไม่จบสิ้นเลย อธิบายไปก็ไม่อยากจบ ต้องถามเราว่า ทำใม ซ้ำ อยู่นั่น จนเราอยากจะบ้า คิดว่าถ้าทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องแค่นี้เราบ้า  แน่ๆ วันนั้นทะเลาะกะเรา 6โมงเย็น ถึง 5ทุ่ม บ่นไม่หยุดเลย คนอะไร เราว่าจะหย่าหลายรอบมาก แต่ก็ทนทะเลาะ กันมายาวนานน่ะ เกือบ 6ปี แล้ว ทีนี้จะหนีก็ไม่ได้

มันติดตรงที่กำลังจะมีลูกด้วยกัน. เราไม่สนว่าเค้าจะหล่อจะรวยแค่ใหน เราสนว่าเราจะมีความสุขใหมถ้าเราจะอยู่ต่อไป  เราก็คงต้องรอให้ลูกโตก่อน ค่อยไป เราคิดว่าเราอยู่กับเค้าไม่ได้แน่ๆ   รักมาก แต่เราไม่สามารถอยู่ด้วยได้ มันอยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุข แต่เราจะรอจนกว่าลูกจะมีการศึกษาที่ดี มีอนาคต แล้วค่อยเดินออกมา  เราคิดผิดหรือเปล่า เราเข็ดแล้วชีวิตคู่.  # ระบายยาวมากต้องขอโทษด้วยน่ะค่ะ