มีใครที่เคยคิดเหมือนเรามั้ย ว่าอยากจะเป็นนายตัวเอง อยากจะไปเที่ยวไหน ก็ไปได้ วันธรรมดา คนน้อยๆ ไม่ต้องรอวันหยุด อยากกินอะไรก็กินได้ไม่ต้องดูราคาก่อน อยากซื้ออะไรก็ซื้อได้ ไม่ต้องซื้อแล้วมาถังแตกกินมาม่าตอนสิ้นเดือน เราเป็นคนหนึ่งนะที่เคยตั้งเป้าหมายในชีวิตเอาไว้ว่า ไม่อยากจะเป็นพนักงานตอกบัตรไปตลอดชีวิต อยากจะทำอะไรสักอย่างที่เป็นของๆตัวเองเพื่อส่งทอดให้ลูกหลานต่อไป เราคิดว่าคนที่เค้าประสบความสำเร็จมาถึงจุดๆนี้ได้ เค้าก็คงแลกกับอะไรมาไม่น้อย อย่างน้อยๆคงทำงานล่วงเวลามากกว่าพนักงานเงินเดือนอย่างเรา อดหลับอดนอน ขาดทุน โดนหลอกบ้างแหละ ถึงมันจะฟังดูโหดร้ายไปบ้าง แต่ถ้าแลกกับอิสรภาพเราคิดว่ามันคุ้มนะ และเราก็รู้สึกว่าเรากล้าที่จะเผชิญกับมันแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแต่รอ รอเวลา และจังหวะที่เหมาะสม
จนเราได้มีโอกาสเข้ามาทำงานในจีน สามารถสัมภาษณ์งานที่เซี่ยงไฮ้ผ่าน การมองหาลู่ทางในการทำหามากิน หารายได้ทางที่สองจึงเกิดขึ้น เพราะเป็นที่ทราบกันดีว่า นอกจากกวางโจว ตลาดการค้าที่ใหญ่แล้ว ยังมีอีกตลาดค้าส่งอีกที่นึงที่เราไม่ควรมองข้ามเลย นั่นคือตลาดอี้อูนั่นเอง เราเองก็เพิ่งรู้จักตลาดนี้เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาจากรายการโทรทัศน์รายการนึง และจำได้คร่าวๆว่า มีเพื่อนเราคนนึงก็เคยประสบความสำเร็จกับการรับของไปขายที่ไทยจากตลาดนี้เหมือนกัน เพราะตอนนั้นที่เรามาแลกเปลี่ยนกันตอนปีสาม เพื่อนคนนี้แทบไม่เคยเข้าเรียนเลย นางบอกนางจะไปซื้อของส่งไปขายไทย แต่เราก็ฟังแค่ผ่านๆไม่สนใจ เพราะตอนนั้นเราก็ตั้งใจเรียนกันมาก เพราะมาจีนครั้งแรกกลัวเรียนไม่จบ ได้คะแนนไม่ดีกลับไป แต่สุดท้ายที่ไหนได้ล่ะเพื่อนคนนั้นก็เรียนจบพร้อมเราเหมือนกัน แถมขึ้นปีสี่นางก็มีบ้านด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ในขณะที่พวกเราเคร่งเครียดกลัวหางานไม่ได้ T_T เรื่องนี้ผุดขึ้นมาในหัวฉันอีกครั้ง และมันสอนว่า คนที่มองหาโอกาสเจอก่อน ก็มีโอกาสจะสำเร็จก่อน และ ไม่ว่าจะก้าวช้าหรือก้าวเร็ว ขอแค่คิดที่จะเริ่มก้าว ก็เป็นต่อแล้ว （อันนี้คือพูดปลอบใจตัวเอง ฮ่าๆ）
เราได้มาเมืองอี้อูครั้งแรกเมื่อปีที่แล้วโดยการนั่งรถไฟธรรมดาแบบหวานเย็นมา แต่ด้วยความที่เราไม่ได้ทำการบ้านมาก่อน ทำให้พลาด พลาดอย่างหนัก เพราะเรามาตอนช่วงวันตรุษจีน ยังไม่มีร้านค้าไหนเปิดเลย คนจีนยังไม่กลับมากัน ยังดีนะที่เราอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ เดินทางกลับไม่ลำบาก จึงอยากฝากถึงคนที่สนใจจะมาดูตลาดที่นี่ ว่าอย่าลืมทำการบ้านมาดีๆนะคะ อย่ามาช่วงวันเทศกาลคนจีนหยุดเด็ดขาด ไม่งั้นคุณอาจจะพลาดเหมือนเราได้
เราจึงกลับมาเยือนอีกครั้งพร้อมแฟนเมื่อวันสงกรานต์ที่ผ่านมา เพราะประจบเหมาะพอดีที่บริษัทให้หยุด4วัน จึงมีเวลาพอที่จะมาเดินเล่นที่เมืองนี้ กะว่ามาเดินดูสินค้าและหาที่ท่องเที่ยวใกล้ๆ กินของขึ้นชื่อที่นี่ด้วย
ตั้งปลุกต่นตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง เพื่อนั่งรถไฟใต้ดินไปที่สถานีรถไฟ โดยเราได้ทำการจองตั๋วรองรถไฟผ่านAppของพี่จีนเรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เพราะเข็ดกับการต้องไปต่อแถวยาวเหยียดเสียเวลา สำหรับคนที่อ่านภาษาจีนออก มีAlipay แนะนซื้อตั๋วล่วงหน้าเลยค่ะที่ App 铁路12306 จะโหลดAppอื่นๆตามเราข้างล่างก็ไม่ว่ากันนะคะ
蚂蚁窝自由行：Appสำหรับคนรักการ Backpackerไปเที่ยวเองตามที่ต่างๆในจีน โดยไม่ง้อทัวร์
周末去哪儿： Appคัดสรรที่เที่ยววันหยุดในจีนให้คุณ
去哪儿旅行：Appจองตั๋วเครื่องบิน ตั๋วรถ โรงแรม แบบสุดประหยัด
春秋航空：AppสายการบินSpring Airline บินตรงไทย-เซี่ยงไฮ้ ก็ถูกเว่อร์
All Currency Converter:Appสำหรับไปเที่ยวต่างประเทศ เช็คค่าเงิน
SmSh： Appรวมที่กิน ที่เที่ยว รอบเซี่ยงไฮ้
เราเลือกซื้อตั๋วรถไฟแบบธรรมดาหวานเย็น เดินทางจาก Shanghai South Railway Station（上海南站）ไปยังอี้อูใช้เวลาทั้งหมด 4ชม 46หยวน （230บาท）เพราะคิดว่ามีเวลาเพียงพอไปค้างที่โรงแรมต่ออีกหนึ่งคืน แต่ถ้าใครต้องการความรวดเร็วก็นั่งรถไฟความเร็วสูงเลยค่ะ 123หยวน （600ก่าบาท）ประมาน1ชมครึ่งถึง
เมื่อซื้อผ่านAppเสร็จ เราก็แค่ไปที่สถานีรถไฟแล้วเข้าไปรับตั๋ว ไม่ต้องต่อแถวนาน เอามือถือโชว์ข้อความที่ส่งมาในนั้นให้เค้าดูพร้อมยื่นพาสปอร์ต ไม่เกินห้านาทีเป็นอันเสร็จเรียบร้อยค่ะ ระหว่างรอรถซื้อมาม่ากินซะหน่อย พลาดอีกแหละมาซื้อแถวสถานีรถไฟ จากสี่หยวนขึนเป็นแปดเก้าหยวนเลย รสนี่จัดว่าเด็ด รสเนื้อใส่ผักดอง
ส่วนน้ำร้อนก็ไปกดในสถานีได้ตามสบายจ้า ไปไหนไม่ต้องกลัวไม่มีน้ำร้อน เพราะคนจีนเค้าติดน้ำร้อนกันอยู่แล้ว มีบริการเต็มที่
ขึ้นมาแล้วค่ะ รถไฟหวานเย็น นั่งเอื่อยๆฟังเพลง เล่นเนต กินขนม จั่วไพ่ไป แป๊บเดียวเดี๋ยวก็ถึง ฮ่าๆ （ที่นี่เล่นไพ่ในที่สาธารณะไม่ผิดกฎหมายนะ ）
11โมงครึ่งก็ถึงที่หมายค่ะ สถานีรถไฟดูๆแล้วก็ธรรมดามาก แต่น่าแปลกที่ตรวจโคตรข้มงวด คนต่างชาติก็ต้องออกทางที่เค้ากั้นไว้ให้ แล้วก็มีจะทหารเดินมาเป็นแถว ดูโหดๆกว่าเซี่ยงไฮ่อีกแหนะ อาจจะเป็นเพราะเมืองการค้าที่ใหญ่ด้วยแหละ เลยต้องมีการรักษาความปลอดภัยระดับนึง ออกมาปั๊บ สะบัดชึดหนาวออกเลย อาร๊ายจะร้อนขนาดนี้ มาจากเซี่ยงไฮ้ 13งศา มาถึงนี่กลายเป็น26ซะงั้น เหงื่อแตกโฮ๊กๆ หาน้ำดับกระหายแล้วลุยต่อ
เอาจริงๆทริปที่เราเขียน อาจจะดูเสียเวลาไปบ้างสำหรับคนที่ตั้งใจจะมาดูของอย่างเดียวเลย เพราะเราคิดว่ามาครั้งนี้อยากลองเดินดูเล่นๆไปก่อน บวกกับเที่ยวเมืองรอบๆด้วย เลยนั่งรถเมล์ชิวๆไป เรื่อยๆไปเร่งรีบ อย่างน้อยจะได้เป็นแนวทางสำหรับคนที่ไม่มีทุนเยอะ ว่าเค้าก็สามารถมาได้โดยไม่เสียตังเยอะเลย เดินทางง่ายๆค่ะ ขึ้นรถเมล์สาย 801ถึงเลย ในป้ายจะมีบอกจะได้ดูเขตไหนมีทั้งหมด 5เขต
รถเมล์ที่นี่คนละ 1.5หยวนค่ะ ถ้าเซี่ยงไฮ้คนละ 2หยวน เรานั่งไปลงกันที่เขตสี่ สุ่มลงเลยวันแรก เพราะเห็นเค้าเขียนว่าแนวเสื้อผ้า ถึงแล้วค่ะ เขตสี่ก็จะหน้าตาแบบนี้
เดี๋ยวเราจะมาอัพเดทต่อนะคะ ในวันพรุ่งนี้ จะมาบอกกันว่าถ้าคุณสนใจสินค้าประเภทไหนควรจะไปเขตไหนกันบ้างจ้า
ติดตามไลค์แฟนเพจอ่านเรื่องราวจีนๆเพิ่มเติมได้ที่ ：เขียนเรื่องเขียนราว
https://www.facebook.com/writesara.story/
เมื่อมนุษย์เงินเดือนอย่างเราอยากผันตัวเอง มองหาตลาดค้าส่งเซี่ยงไฮ้-อี้อู Part1
มีใครที่เคยคิดเหมือนเรามั้ย ว่าอยากจะเป็นนายตัวเอง อยากจะไปเที่ยวไหน ก็ไปได้ วันธรรมดา คนน้อยๆ ไม่ต้องรอวันหยุด อยากกินอะไรก็กินได้ไม่ต้องดูราคาก่อน อยากซื้ออะไรก็ซื้อได้ ไม่ต้องซื้อแล้วมาถังแตกกินมาม่าตอนสิ้นเดือน เราเป็นคนหนึ่งนะที่เคยตั้งเป้าหมายในชีวิตเอาไว้ว่า ไม่อยากจะเป็นพนักงานตอกบัตรไปตลอดชีวิต อยากจะทำอะไรสักอย่างที่เป็นของๆตัวเองเพื่อส่งทอดให้ลูกหลานต่อไป เราคิดว่าคนที่เค้าประสบความสำเร็จมาถึงจุดๆนี้ได้ เค้าก็คงแลกกับอะไรมาไม่น้อย อย่างน้อยๆคงทำงานล่วงเวลามากกว่าพนักงานเงินเดือนอย่างเรา อดหลับอดนอน ขาดทุน โดนหลอกบ้างแหละ ถึงมันจะฟังดูโหดร้ายไปบ้าง แต่ถ้าแลกกับอิสรภาพเราคิดว่ามันคุ้มนะ และเราก็รู้สึกว่าเรากล้าที่จะเผชิญกับมันแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแต่รอ รอเวลา และจังหวะที่เหมาะสม
จนเราได้มีโอกาสเข้ามาทำงานในจีน สามารถสัมภาษณ์งานที่เซี่ยงไฮ้ผ่าน การมองหาลู่ทางในการทำหามากิน หารายได้ทางที่สองจึงเกิดขึ้น เพราะเป็นที่ทราบกันดีว่า นอกจากกวางโจว ตลาดการค้าที่ใหญ่แล้ว ยังมีอีกตลาดค้าส่งอีกที่นึงที่เราไม่ควรมองข้ามเลย นั่นคือตลาดอี้อูนั่นเอง เราเองก็เพิ่งรู้จักตลาดนี้เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาจากรายการโทรทัศน์รายการนึง และจำได้คร่าวๆว่า มีเพื่อนเราคนนึงก็เคยประสบความสำเร็จกับการรับของไปขายที่ไทยจากตลาดนี้เหมือนกัน เพราะตอนนั้นที่เรามาแลกเปลี่ยนกันตอนปีสาม เพื่อนคนนี้แทบไม่เคยเข้าเรียนเลย นางบอกนางจะไปซื้อของส่งไปขายไทย แต่เราก็ฟังแค่ผ่านๆไม่สนใจ เพราะตอนนั้นเราก็ตั้งใจเรียนกันมาก เพราะมาจีนครั้งแรกกลัวเรียนไม่จบ ได้คะแนนไม่ดีกลับไป แต่สุดท้ายที่ไหนได้ล่ะเพื่อนคนนั้นก็เรียนจบพร้อมเราเหมือนกัน แถมขึ้นปีสี่นางก็มีบ้านด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ในขณะที่พวกเราเคร่งเครียดกลัวหางานไม่ได้ T_T เรื่องนี้ผุดขึ้นมาในหัวฉันอีกครั้ง และมันสอนว่า คนที่มองหาโอกาสเจอก่อน ก็มีโอกาสจะสำเร็จก่อน และ ไม่ว่าจะก้าวช้าหรือก้าวเร็ว ขอแค่คิดที่จะเริ่มก้าว ก็เป็นต่อแล้ว （อันนี้คือพูดปลอบใจตัวเอง ฮ่าๆ）
เราได้มาเมืองอี้อูครั้งแรกเมื่อปีที่แล้วโดยการนั่งรถไฟธรรมดาแบบหวานเย็นมา แต่ด้วยความที่เราไม่ได้ทำการบ้านมาก่อน ทำให้พลาด พลาดอย่างหนัก เพราะเรามาตอนช่วงวันตรุษจีน ยังไม่มีร้านค้าไหนเปิดเลย คนจีนยังไม่กลับมากัน ยังดีนะที่เราอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ เดินทางกลับไม่ลำบาก จึงอยากฝากถึงคนที่สนใจจะมาดูตลาดที่นี่ ว่าอย่าลืมทำการบ้านมาดีๆนะคะ อย่ามาช่วงวันเทศกาลคนจีนหยุดเด็ดขาด ไม่งั้นคุณอาจจะพลาดเหมือนเราได้
เราจึงกลับมาเยือนอีกครั้งพร้อมแฟนเมื่อวันสงกรานต์ที่ผ่านมา เพราะประจบเหมาะพอดีที่บริษัทให้หยุด4วัน จึงมีเวลาพอที่จะมาเดินเล่นที่เมืองนี้ กะว่ามาเดินดูสินค้าและหาที่ท่องเที่ยวใกล้ๆ กินของขึ้นชื่อที่นี่ด้วย
ตั้งปลุกต่นตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง เพื่อนั่งรถไฟใต้ดินไปที่สถานีรถไฟ โดยเราได้ทำการจองตั๋วรองรถไฟผ่านAppของพี่จีนเรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เพราะเข็ดกับการต้องไปต่อแถวยาวเหยียดเสียเวลา สำหรับคนที่อ่านภาษาจีนออก มีAlipay แนะนซื้อตั๋วล่วงหน้าเลยค่ะที่ App 铁路12306 จะโหลดAppอื่นๆตามเราข้างล่างก็ไม่ว่ากันนะคะ
蚂蚁窝自由行：Appสำหรับคนรักการ Backpackerไปเที่ยวเองตามที่ต่างๆในจีน โดยไม่ง้อทัวร์
周末去哪儿： Appคัดสรรที่เที่ยววันหยุดในจีนให้คุณ
去哪儿旅行：Appจองตั๋วเครื่องบิน ตั๋วรถ โรงแรม แบบสุดประหยัด
春秋航空：AppสายการบินSpring Airline บินตรงไทย-เซี่ยงไฮ้ ก็ถูกเว่อร์
All Currency Converter:Appสำหรับไปเที่ยวต่างประเทศ เช็คค่าเงิน
SmSh： Appรวมที่กิน ที่เที่ยว รอบเซี่ยงไฮ้
เราเลือกซื้อตั๋วรถไฟแบบธรรมดาหวานเย็น เดินทางจาก Shanghai South Railway Station（上海南站）ไปยังอี้อูใช้เวลาทั้งหมด 4ชม 46หยวน （230บาท）เพราะคิดว่ามีเวลาเพียงพอไปค้างที่โรงแรมต่ออีกหนึ่งคืน แต่ถ้าใครต้องการความรวดเร็วก็นั่งรถไฟความเร็วสูงเลยค่ะ 123หยวน （600ก่าบาท）ประมาน1ชมครึ่งถึง
เมื่อซื้อผ่านAppเสร็จ เราก็แค่ไปที่สถานีรถไฟแล้วเข้าไปรับตั๋ว ไม่ต้องต่อแถวนาน เอามือถือโชว์ข้อความที่ส่งมาในนั้นให้เค้าดูพร้อมยื่นพาสปอร์ต ไม่เกินห้านาทีเป็นอันเสร็จเรียบร้อยค่ะ ระหว่างรอรถซื้อมาม่ากินซะหน่อย พลาดอีกแหละมาซื้อแถวสถานีรถไฟ จากสี่หยวนขึนเป็นแปดเก้าหยวนเลย รสนี่จัดว่าเด็ด รสเนื้อใส่ผักดอง
ส่วนน้ำร้อนก็ไปกดในสถานีได้ตามสบายจ้า ไปไหนไม่ต้องกลัวไม่มีน้ำร้อน เพราะคนจีนเค้าติดน้ำร้อนกันอยู่แล้ว มีบริการเต็มที่
ขึ้นมาแล้วค่ะ รถไฟหวานเย็น นั่งเอื่อยๆฟังเพลง เล่นเนต กินขนม จั่วไพ่ไป แป๊บเดียวเดี๋ยวก็ถึง ฮ่าๆ （ที่นี่เล่นไพ่ในที่สาธารณะไม่ผิดกฎหมายนะ ）
11โมงครึ่งก็ถึงที่หมายค่ะ สถานีรถไฟดูๆแล้วก็ธรรมดามาก แต่น่าแปลกที่ตรวจโคตรข้มงวด คนต่างชาติก็ต้องออกทางที่เค้ากั้นไว้ให้ แล้วก็มีจะทหารเดินมาเป็นแถว ดูโหดๆกว่าเซี่ยงไฮ่อีกแหนะ อาจจะเป็นเพราะเมืองการค้าที่ใหญ่ด้วยแหละ เลยต้องมีการรักษาความปลอดภัยระดับนึง ออกมาปั๊บ สะบัดชึดหนาวออกเลย อาร๊ายจะร้อนขนาดนี้ มาจากเซี่ยงไฮ้ 13งศา มาถึงนี่กลายเป็น26ซะงั้น เหงื่อแตกโฮ๊กๆ หาน้ำดับกระหายแล้วลุยต่อ
เอาจริงๆทริปที่เราเขียน อาจจะดูเสียเวลาไปบ้างสำหรับคนที่ตั้งใจจะมาดูของอย่างเดียวเลย เพราะเราคิดว่ามาครั้งนี้อยากลองเดินดูเล่นๆไปก่อน บวกกับเที่ยวเมืองรอบๆด้วย เลยนั่งรถเมล์ชิวๆไป เรื่อยๆไปเร่งรีบ อย่างน้อยจะได้เป็นแนวทางสำหรับคนที่ไม่มีทุนเยอะ ว่าเค้าก็สามารถมาได้โดยไม่เสียตังเยอะเลย เดินทางง่ายๆค่ะ ขึ้นรถเมล์สาย 801ถึงเลย ในป้ายจะมีบอกจะได้ดูเขตไหนมีทั้งหมด 5เขต
รถเมล์ที่นี่คนละ 1.5หยวนค่ะ ถ้าเซี่ยงไฮ้คนละ 2หยวน เรานั่งไปลงกันที่เขตสี่ สุ่มลงเลยวันแรก เพราะเห็นเค้าเขียนว่าแนวเสื้อผ้า ถึงแล้วค่ะ เขตสี่ก็จะหน้าตาแบบนี้
เดี๋ยวเราจะมาอัพเดทต่อนะคะ ในวันพรุ่งนี้ จะมาบอกกันว่าถ้าคุณสนใจสินค้าประเภทไหนควรจะไปเขตไหนกันบ้างจ้า
ติดตามไลค์แฟนเพจอ่านเรื่องราวจีนๆเพิ่มเติมได้ที่ ：เขียนเรื่องเขียนราว
https://www.facebook.com/writesara.story/