คุณว่าคำว่ารักใช้เป็นเหตุผลให้เราทนกับคนคนนึงไม่ว่าจะทำร้ายเรากี่ครั้งก็อภัยได้ คิดว่าว่า"รัก"พอให้เป็นเหตุผลได้ไหมครับ??
เรื่องของผมเคยตั้งกระทู้มาครั้งนึงละครับ
  เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบแฟนมาได้ปีครึ่งละครับ ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุรี่ ผมเป็นคนที่รักใครยากอยู่พอสมควร แต่เธอก็พยายามยามอย่างมากเพื่อที่จะได้คบกับผม เธอตื้ออยู่ได้สักเดือนนึงผมก็ใจอ่อน แน่นอนครับ ผมยอมตกลงคบกับเธอแรกๆก็ทะเลาะกันบ่อยเป็นเรื่องปกติครับ ก็ยังไม่รุ้นิสัยกันเท่าไหร่ แต่พอเริ่มเข้ากันได้ก็ดีขึ้นมาหน่อย และมีช่วงนึงเราห่างกันทำให้เราทะเลาะกันเธอดูเปลี่ยนไปมากในตอนนั้น พุดจาไม่สนใจว่าผมจะรุ้สึกยังไง เราเลยเลิกกันไป พอเลิกได้2-3อาทิตย์เธอก็มีคนใหม่ครับ ช่วงเวลาที่เห็นเธอกับแฟนใหม่หวานกัน(โคตรเจ็บ)แต่เธอคบกับแฟนใหม่ได้เดือนนึงเธอก็เลิกแล้วกลับมาหาผม ผมก็อื่มม!!!  ให้โอกาสครับคือผมรักเธอมากจริงๆแต่พอคบไปได้สักพักก็เกิดเรื่องแบบเดิมอยู่2-3ครั้งผมให้อภัยเธอตลอด เราทะเลาะกันบ่อยด้วยเรื่องเดิมๆ เรื่องที่ผมไม่ชอบผมก็ยอมให้เธอ แต่ก็มีบางครั้งที่มันแรงเกินทน จนมาช่วง2-3เดือนล่าสุดความรักที่ให้ผมผมเห็นได้ชัดว่ามันเปลี่ยนไป เธอไม่สนใจ.ไม่แคร์  ผมจะเป็นยังไงก็ช่าง เธอเริ่มที่จะพุดจาแข็งกระด้าง ทำร้ายจิตใจผมมากครับ แต่ผมก็ยอมทนเพื่อไม่ให้เสียเธอไป สงกรานเธอก็ห้ามผมไม่ให้ไปเล่นน้ำด้วย แต่ว่าผู้ชายอื่นกลุ่มแฟนเพื่อนเธอไปเล่นกันปะแป้งเธออย่างสนุกสนาน ผมเลยถามเธอว่าทำไมทำแบบนั้นเหมือนผมไร้ตัวตนเลยเธอตอบกลับมา"คิดงั้นก็ตามใจ"คุยกันส่วนใหญ่เธอจะตอบแต่คำว่า"จ้ะ" ผมก็ทนได้นะครับผมรักเธอนิ่ ผมควรทำไงกับรักครั้งนี้ดีครับเธอขออะไรผมก็ให้ทุกอย่าง ผมไม่รุ้ว่าผมผิดอารัยถามเธอก็ไม่เคยบอก เพื่อนเธอที่สนิทก็บอกแต่ว่า"เธอทำตัวเองผมไม่ผิดอารัย มีดีๆไม่รักษา" ที่ผมทนได้เพราะคำว่ารักใช่ไหมครับ คำว่ารักคือเหตุผลที่ผมทนได้ใช่ไหม(ผมเศร้ามากครับT-T)