คือเรา มีเพื่อนที่เรารักและพร้อมจะรับฟังเรา แบบว่าไว้ใจมากเล่าให้ฟังได้ทุกเรื่อง อยู่ 2 คน และมีอีก5-6 คนที่เพื่อนรักเพื่อนสนิทไว้ใจได้ สามารถเล่าอะไรให้ฟังได้ แต่ ตั้งแต่เราเด็กจนทำงาน คือมีปัญหาทุกช่วงชีวิต จนเราจำไม่ได้เลยว่าเคยมี ปีไหนที่เราไม่มีปัญหา ชีวิตเรามีแต่ปัญหาแบบว่า เช่น ครอบครัวขาดความอบอุ่น ใช้ความรุ่นแรงในครอบครัว คนในครอบครัวเกี่ยวพันกับสิ่งผิดกฏหมาย คนในครอบครัวเคยติดคุก โดนเพื่อนแกล้ง เพื่อนหักหลัง เกี่ยวข้องกับการทำแท้ง 3 ครั้ง แต่เราไม่ได้ทำเอง เคยเห็นคนทะเลาะ ยกพวกตีกันเป็นว่าเล่น เคยรู้เรื่องการข่มขืนและโทรมหญิง มีปัญหาการเงินแบบว่าแค่เงินกินข้าวบางวันยังไม่มี มีปัญหาเรื่องความรัก โดนหลอกแบบตั้งใจมาหลอก มีปัญหาเรื่องการเรียนบ้างเพราะผลกระทบจากปัญหาชวิต มีปัญหาเรื่องการทำงานเจอหัวหน้าโหด ด่า เจอปัญหาการใช้เส้นสายในหน่วยงานกลั่นแกล้ง ปัญหาเรื่องการเจ็บป่วย และอีกมากมาย ชีวิตเราผ่านอะไรมาเยอะ เกี่ยวข้องกับสิ่งไม่ดีมาเยอะ โดยที่ชีวืตภายนอกเราดูดีมาก ไม่มีใครรู้และคาดถึงมาเรามีเบื้องหลังซับซ้อน ถ้าทำเป็นซีรีย์คงสนุกดีนะ
แต่เรา ก็ ฝ่าฟันมันมาได้ตลอด เพื่อนเราบอกว่าเราเข้มแข็งมาก เป็นไอดอลเรื่องความขยันและอดทน มันก็ให้กำลังใจเรามาตลอด ยิ่ง 2 คนที่รักมาก คือเราคิดว่าเราโชคดีมาก ที่มีเพื่อน 2 คนนี้ ถึงเราจะโชคร้ายหลายๆเรื่อง (พิมพ์ไปน้ำตาไหล) แต่เราก็มีมัน มันคอยถามตลอด แต่คือ เราก็เล่านะ แต่ปัญหาเรามันมีตลอด มันเรื้อรัง มันคาราคาซัง บางครั้งเรามืดแปดด้าน เราร้องไห้ เราทรมานมาก เราเคยคิดว่าถ้าตายเราจะสบายใจขึ้น แต่เราไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตายเลย เราไม่ทำมันแน่นอน เราคิดแต่ว่าเราต้องสู้ เราจะต้องไม่แพ้
แต่นั่นแระ คน 1 คน จะเจออะไรมากมายขนาดนี้ บางทีเราก็ล้า แต่เราไม่ท้อถอยนะ เราคิดอยู่เสมอว่ามีคนแย่กว่าเรา เราให้พลังตัวเอง และเวลาไม่สบายใจเราก็จะคิดถึงเพื่อน บางครั้งเล่าให้มันฟังบ่อยๆ เราก็แกรงใจ คือ แบบว่าแกรงใจจริงๆ เพราะว่ามันบ่อยเกิน แต่เพื่อนเราก็บอกว่าพร้อมรับฟังเป็นห่วง มันสงสารเรา เราเคยบอกว่าบางทีเราควรไปพบจิตแพทย์บ้าง เพื่อนเราก็จะไปด้วย คือ อยู่ข้างๆเรามาตลอด อีกอย่างเราก็กลัวถ้าเรา ไม่สบายใจทุกครั้ง เราเล่าให้มันฟัง วันนึง มันไม่แน่ไม่นอน ไม่มีมัน เราจะรู้สึกขาดที่พึ่ง เราอาจจะซึมเศร้าได้
กระทู้นี้เราก็แค่อยากระบาย เฉยๆ ใครเข้ามาอ่านก็ขอบคุณแล้วกันนะ
เคยแกรงใจเพื่อนเพราะว่าชีวิตมีแต่ปัญหากันไหม
แต่เรา ก็ ฝ่าฟันมันมาได้ตลอด เพื่อนเราบอกว่าเราเข้มแข็งมาก เป็นไอดอลเรื่องความขยันและอดทน มันก็ให้กำลังใจเรามาตลอด ยิ่ง 2 คนที่รักมาก คือเราคิดว่าเราโชคดีมาก ที่มีเพื่อน 2 คนนี้ ถึงเราจะโชคร้ายหลายๆเรื่อง (พิมพ์ไปน้ำตาไหล) แต่เราก็มีมัน มันคอยถามตลอด แต่คือ เราก็เล่านะ แต่ปัญหาเรามันมีตลอด มันเรื้อรัง มันคาราคาซัง บางครั้งเรามืดแปดด้าน เราร้องไห้ เราทรมานมาก เราเคยคิดว่าถ้าตายเราจะสบายใจขึ้น แต่เราไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตายเลย เราไม่ทำมันแน่นอน เราคิดแต่ว่าเราต้องสู้ เราจะต้องไม่แพ้
แต่นั่นแระ คน 1 คน จะเจออะไรมากมายขนาดนี้ บางทีเราก็ล้า แต่เราไม่ท้อถอยนะ เราคิดอยู่เสมอว่ามีคนแย่กว่าเรา เราให้พลังตัวเอง และเวลาไม่สบายใจเราก็จะคิดถึงเพื่อน บางครั้งเล่าให้มันฟังบ่อยๆ เราก็แกรงใจ คือ แบบว่าแกรงใจจริงๆ เพราะว่ามันบ่อยเกิน แต่เพื่อนเราก็บอกว่าพร้อมรับฟังเป็นห่วง มันสงสารเรา เราเคยบอกว่าบางทีเราควรไปพบจิตแพทย์บ้าง เพื่อนเราก็จะไปด้วย คือ อยู่ข้างๆเรามาตลอด อีกอย่างเราก็กลัวถ้าเรา ไม่สบายใจทุกครั้ง เราเล่าให้มันฟัง วันนึง มันไม่แน่ไม่นอน ไม่มีมัน เราจะรู้สึกขาดที่พึ่ง เราอาจจะซึมเศร้าได้
กระทู้นี้เราก็แค่อยากระบาย เฉยๆ ใครเข้ามาอ่านก็ขอบคุณแล้วกันนะ