ถึงวันนี้...
ได้เวลาแล้วที่เราควรเต้นตามจังหวะของตัวเอง มิใช่เต้นตามจังหวะของคนอื่น

นับจากได้เห็น เพื่อน คนรอบข้าง ที่ต่างก็ทยอยจากเราไปทีล่ะคน ทีล่ะคน

เรายังมีอะไรที่ต้องพิสูจน์อีกหรือ ว่าจริงๆแล้วชีวิตมันก็มีแค่นี้
เกิด แก่ เจ็บ ตาย ดิ้นรน ขวนขวาย และเวียนว่าย...

อย่ามัวหาเลยจุดสิ้นสุด เพราะสุดท้าย มันก็มาสุดและหยุดที่จุดเริ่มต้นอยู่ดี

หยุดและหลับตาลง...ให้ทุกสิ่งมันหมุนและเคลื่อนรอบตัวเราแทน
แล้วเราจะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเคลื่อนไหว

หยุดและหลับตาลง...ให้เงียบและฟังเสียงทุกอย่างรอบตัว
แล้วเราจะได้ยินเสียงทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเคลื่อนไหว

เราจะได้ยินถึงจังหวะการเต้นของหัวใจเรา และเสียงเรียกร้องกู่ก้องจากภายใน

ปลดเปลื้องพันธนาการทั้งมวล  ปลดปล่อยจินตนาการ ให้มันเป็นอิสระ
ปล่อยใจให้เต้นตามจังหวะของตัวมันเอง และปล่อยชีวิตให้มันเต้นไปตามจังหวะของหัวใจ

แล้วคุณจะพบว่า...
คุณไม่เคยเต้นได้ดีและเข้าจังหวะอย่างนี้มาก่อน นั่นก็เพราะมันเป็นจังหวะของคุณนั่นเอง


@เพราะมีสิ่งหนึ่ง สิ่งหนึ่งก็พลันบังเกิด
ความงามกำเนิด อัปลักษณ์เกิดตามให้เห็น
มียากดีสูงตาย ไม่มีง่ายชั่วต่ำเป็น
สรรพสิ่งที่เห็น ล้วนเกิดจากความไม่มี


---ผลึกหิน---