สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของ จขกท  อ่านมาก็เยอะ ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองค่ะ
      เกริ่นก่อนเลยค่ะ จขกท คบกับแฟนเข้าเดือนที่ 4 ที่ผ่านมาก็ ปกติทุกอย่าง เพียงแต่ว่า แฟนของ จขกท มีปัญหาเรื่องที่บ้านบ่อยๆ หรือ ไม่เขาก็ชอบ
รู้สึกว่า ตัวเองไร้ค่า ไม่ดีอะไรซักอย่าง แต่เราก็คบกันมาปกติ จขกท ก็คอยอยู่ข้างๆเขาตลอด แต่เขาจะไม่ค่อยชอบเล่าปัญหาให้เราฟัง ด้วยเหตุผล
ไม่อยากให้เราคิดมาก จขกท เคยถามเขานะคะ ว่า 'ม รักเรามั้ย' เขาก็ตอกับมาว่า ไว้จจะอธิบายให้ฟังนะ แล้วเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาก็บอก จขกท ว่า อยากคุยด้วย อยากอธิบบาย เลยนัดเจอกันค่ะ ขอแทนเขามา ม นะคะ

จขกท : ว่าไง
ม.      : เราไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงดี แต่ว่า เธอรู้ใช่มั้ยว่า ตอนนี้บ้านก็มีปัญหา ที่ไม่ค่อยได้คุยด้วยก็ขอโทษด้วยนะ
จขกท : อ่าห้ะ ไม่เป็นไร แล้วไงต่อ แล้วเรื่องที่ว่าจะอธิบายล่ะ
ม.      : ตอนนี้เรา ไม่รู้เลยว่าเราต้องการอะไร ในชีวิต ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร เราไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับเธอ
            ตัวเราเองเรายังไม่รักเลย เราจะไปรักใครได้ยังไง
จขกท : (ช้อคค่ะ ตอนนั้น เงียบบไม่ได้ตอบ)
ม.      : เราขอโทษ เราอยากรักเธอ เธอเป็นแฟนคนแรก แล้วเธอก็เป็นแฟนที่ดีที่สุด เธอดีทุกอย่างฉันผิดเอง
           เราอยากบบอกเธอนานแล้ว ทุกอย่างมันเร็วไปหมด
จขกท : แล้วคือยังไง เธอจะบอกเลิกหรอ ที่ว่าเร็วไปคืออะไร เธอหมายความว่ายังไง ที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา
ม.      : เราไม่รู้ เราขอโทษ เราไม่รู้ว่าฉันต้องการอะไรในชีวิต มันรู้สึกว่างเปล่า เธอเคยเป็นไหม แต่เราไม่ได้บอกว่าเราจะบอกเลิกเธอ
            เราจะไม่มีวันบอกเลิกเธอ ถ้าเราจะเลิกกัน ก็ มีแค่ทางเดียวคือเธอเป็นคนบอกเลิก
จขกท : เราจะบอกเลิกเธอด้วยเหตุผลอะไร เรารักเธออะ แล้วเราต้องทำยังไงอะ ต้องทำตัวยังไงอ้อ เราควรทำยังไงต่อไป
ม.      : เราไม่รู้ เธอว่าความรู้สึกมัน จะกับมาไหม เราอยากให้มันกลับมา เธอคิดว่าเราจะเป็นเพื่อนกันได้ไห้ ถ้าเราเลิกกัน เราอยากจะอยู่ข้างๆเธอ
           คอยช่วยเหลือเธอ
จขกท : แต่เราไม่ได้อยากเป็นเพื่อน มันเลยขั้นนั้นมาแล้ว มันกลับไปเป็นเพื่อนไม่ได้แล้ว

จากนั้น เขาก็ร้องให้ค่ะ เขาก็พูดแต่ว่า ขอโทษๆๆๆๆ อยู่นั้น บอกว่า ฉันต้องการให้เธอ ได้สิ่งที่ดีที่สุด
อีกอย่าง อาทิตหน้า เราก็กำลังจะไปเที่ยวด้วยกัน เราเลยถามเขา

จขกท : แล้วที่จะไปเที่ยวล่ะ
ม.      : เอางี้มั้ย เราจะไปเที่ยวกัน ใช้เวลาร่วมกัน มันอาจจจะดีขึ้นก็ได้
จขกท : ( ตอนนั้น น้ำตาไหลแล้วค่ะ ) เรากลัว..แล้วถ้ามันไม่ดีขึ้นล่ะ
ม.      : เราไม่รู้

จขกท : แล้วตอนนี้ เราควรทำยังไง
ม.      :  มันอาจจะดีที่สุดสำหรับเธอ ถ้าเธอบบอกเลิกเรา
จขกท : ไม่เลิก ทำไมเราต้องเลิก เธออยากเลิกกับเราหรอ (เขาก็บอกว่า ไม่ ไม่เคยคิด) เราจะไปเที่ยวกัน ทุกอย่างมันต้องดี
           ขึ้น ถ้ามันไม่ดีขึ้น เรารอได้ เราไม่รู้หรอกว่ามันจะนานแค่ไหน แต่เรารอได้ รอเธอค้นหาตัวเองได้ รอให้เธอรู้ความรู้สึกของตัวเอง
           เราโอเค เรารอได้อยู่แล้ว

จากนั้น จขกท ก็เดินไปส่งเขาที่ รถ เขาบบอกให้ จขกท คิดให้ดีๆ ก่อน จขกท ก็ โอเค แล้วเขาก็ กอด จขกท ค่ะ แล้วก็ กลับบ้านไป
จขกท ได้ไปคุยกับเพื่อนของเขา กับแม่ของงเขา ได้ใจความประมาณว่า เขาคิดเรื่องนี้มาซักพักแล้ว เขากลัวความรัก เขาไม่เคยมีแฟนที่
จริงๆจังๆ ขนาดนี้ เขาไม่รู้ว่าควรจะทำตัวยังไง เพื่อที่จะตอบแทน ความรัก หรือ อะไร ที่ จขกท ทำให้เขา หรือมอบให้เขาไป เขากลัวทุกอย่าง
ไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง เวลาอยู่ กับ จขกท ไม่รู้ว่า ต้องทำตัวยังไง ให้เป็น แฟนที่ดี
เพื่อนเขาบอก ว่า เขาคงรัก จขกท แหละ แต่ที่บอกไปแบบนั้น เขาอาจแค่ ไม่อยาก ให้ จขกท มาเสียเวลากับคนแบบบเขา
เพื่อนๆ ก็บอกว่า ไม่แน่หลังจากไปเที่ยวด้วยกัน อาจจะดีขึ้นนะ แต่ จขกท กลัวค่ะ กลัวว่ามันจะไม่ดีขึ้น

ตอนนี้ก็นั่งเครียด ทั้งวันคะ นับวันรอไปเที่ยวกับเขา ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไร ขึ้นบ้าง ไม่รู้จะทำตัวยังไง เวลาเจอเขา จขกท ก็ให้เวลาเขา ให้พื้นที่เขา
วันๆนึงก็ ไม่ได้คุยกันเลยอะค่ะ เป็นแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว จขกท เครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไงดี ขอคำแนะนำ จากทุกๆคนหน่อยนะคะ

ปล. ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ถ้า จขกท เขียนซับซ้อน อ่านไม่รู้เรื่อง นี้เป็น กระทู้แรกจริงๆ แล้วก็ เครียดมากๆ ตอนนี้ ทั้งเรียน ทั้งทำงาน ไม่มีสมาธิเลยค่ะ  
      ขอบคุณทุกๆคนล่วงหน้าค่ะ