สวัสดีครับ ผมเป็นเด็ก ม.ต้น คนนึง ไม่ได้อยู่กับพ่อและแม่ ผมอยู่กับคนที่แม่ฝากเลี้ยง จนตอนนี้ผมอายุ 15 กำลังจะขึ้น ม.3 ผมตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตตัวเองมาตลอด ตลอดระยะเวลาที่ผมเรียน 4.00 ผมก็เคยทำมาแล้ว แต่เจ้ากรรม เทอมนี้ได้ 4.77 (ขี้เกียจขึ้นครับยอมรับ สิ่งเร้ามันเยอะ) ตอน ป.6 ผมก็แข่งภาษาไทยของเขตพื้นที่การศึกษา ได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ได้ใบประกาศ แล้วก็ได้เงินมา 500 บาท ข้ามมาปัจจุบัน เดือนนี้ผมไม่สบายติดกันมา 4 ครั้ง เป็นๆหายๆ คนที่บ้านเดินเข้ามาว่าผมในห้องฉอดๆ แล้วบอกว่า หมออ่ะ ไม่ต้องไปหาหรอก เปลือง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปกติพวกเขาก็ไม่ค่อยสนใจผม
........,........______________
*เพื่อน
ผมเงียบๆครับ ไม่รู้สิครับ ผมไม่รู้จะพูดกับใคร เลยไม่มีใครชอบผม แล้วก็มีบอกให้เพื่อนคนอื่นไม่ชอบผมตามๆกันไป โดยเฉพาะเพื่อนผู้หญิง เธอเป็นคนเสี้ยมให้ทั้ ญ และ ช ไม่ให้เล่นกับผม แต่สุดท้ายเราก็ดีกัน และแล้วเมื่อวานก็มาถึง วันที่ผมออกมากินข้าว แล้วเธอทักมาเพราะทะเลาะกับแฟน อยากมีคนปลอบใจ (มั้งครับ) ผมตอบช้า เธอก็ส่งมาว่า นี่หรอว้ะเพื่อน ผมเลยส่งไปหาว่าอะไร เธอก็ไม่อ่านอีกเลย เธอมีอิทธิพลมากๆครับ เธอเป็นหัวหน้าห้อง เมื่อก่อนผมโดนเธอว่า โดนเธอตี ไม่เคยโกรธหรือเอาไปว่าเลย แต่สุดท้ายเธอก็ทำแบบนี้ใส่ผมอีกเป็นครั้งที่ 2
______________________________
* คนรัก
ผมก็มีครับ ตามๆเทรนมั้ง เห็นมีกันไปทั่ว ไม่ใช่ครับๆ 😂 ผมคบกับเธอมา 1 ปีเศษ แต่ไม่กล้าเป็นแฟนเพราะเธอเรียนจบจากโรงเรียนผมพอดี  ตอนเธอขอผมเป็นแฟน (ใช่ครับ เธอขอผมเป็นแฟน) ทุกเช้าเธอบอกมอนิ่งผม บอกตามตรง นี่แหละครับความสุขของผม สุดๆเลยครับ แฮปปี้มากๆ ที่ไม่กล้าเป็นแฟน เพราะวิทลัยเธอ ผู้ชายดีๆมีเยอะแยะครับ หล่อๆดีๆรถสวยๆงี้ เธออาจจะชอบพวกเวฟ ดรีมไรงี้ ผมนี่ไม่มีอะไรเลย และแล้วว!!! วันนี้เราก็เลิกกัน เธอบอกผมงี่เง่าห่วงมากไป วันสงกรานต์ผมก็เห็นว่าเออผู้ชายเยอะแยะ เธออาจจะไม่ปลอดภัยไรงี้ เธอบอกว่าผมงี่เง่าบ่อย เธอรำคาญ นั่นแหละครับ ความสุขสุดท้ายของผม สุดท้ายผมก็ไม่เหลือแม้แต่รอยยิ้ม เสียใจมากๆครับ ครอบครัว เพื่อน คนรัก ผมให้ เต็ม 100 แต่ตอนนี้ ความสุขผมเหลือ 0 ครับ