เรื่องมีอยู่ว่า ครอบครัวเราก็ไม่ใช่ครอบครัวคนรวย พ่อแม่เราก็เก็บเงินมาซื้อรถและผ่อนบ้านซึ่งเป็นน้ำพักน้ำเเรงของพ่อแม่เราเอง แม่เรามีพี่น้องอยู่หกคน ทั้งหมดมีครอบครัวกันหมดแล้ว แต่จะมีพี่น้องแม่เราที่มีปัญหาอยู่หลักๆก็สามคน เริ่มจากคนแรก คือป้าเรา ในสมัยก่อน พ่อแม่เราแยกทางกัน เราและน้องชายได้อยู่กับพ่อเราตอนนั้นพวกเราค่อนข้างจนมาก ในสมัยนั้น ป้าเราค่อนค้างมีเงินเวลาแม่เรามากลับทีก็จะไปอยู่บ้านป้าเรา พ่อเราจึงให้แวะไปหาแม่บ้าง พอเราและน้องไปหาแม่เราที่บ้านป้าเรา ป้าเราแกก็พูดจาแบบรังเกียจเราและน้องชายว่า พวกเราแต่งตัวสกปรกเหมือนขอทาน เราและน้องจึงไม่ค่อยชอบไปบ้านป้าสักเท่าไหร่ หลังจากนั้นไม่นานเราประสบอุบัติเหตุเข้าโรงพยาบาล พ่อกับแม่เราจึงมาคืนดีกัน แต่แล้ว มีสูงก็ต้องมีตกต่ำ กิจการของป้าก็เริ่มตกต่ำ ป้าและครอบครัวเริ่มมีปัญหา จนทำให้ป้า เกิดโรคทางประสาทอ่อนๆ เกิดจากภาวะความเครียด ทำให้แกนิสัยกลับไปเป็นเหมือนเด็กอีกครั้ง เนื่องด้วยพื้นเพแกเคยเป็นคนมีตังมาก่อน แกจึงใช้ชีวิตหรูหรา และค่อนข้างไฮโซ ดื่มกาแฟแก้วล่ะ50 80 สามมื้อ ไปเช็คอินร้านอาหารหรูๆ และใส่เสื้อผ้าแพงๆ เข้าร้านทำผมแพงๆ ทุกวันจนเงินเก็บของแกเริ่มจะหมด แกก็เริ่มมาขอยืมเงินของแม่เราด้วยมาแต่ล่ะทีก็ขอครั้งล่ะ 500 /1000 ส่วนตัวแล้ว แม่เราทำงานเดือนล่ะไม่ถึงสองหมื่นเลยด้วยซ้ำ แถมแม่เราต้องส่ง บ้าน ส่ง เรากับน้องชายเรียน เดือนๆนึงครอบครัวเราแถบจะไม่เหลืออ่ะไรเลย พ่อเราก็ทะเลาะกับแม่เรื่องเงินหมดไวบ่อย โดยที่บางทีพ่อเราก็ไม่รู้ว่า ป้าเราเป็นคนมาขอเงินแม่เราประจำ เราพยายามเตือนแม่หลายครั้งแล้ว ว่า อย่าให้ เพราะเราสงสารแม่เราไม่อยากให้ทะเลาะกับพ่อ เราไม่รุ้จะแก้ปัญหาไงดี/ คนที่สอง น้าชายเรา / เรื่องของน้าชายเรามีอยู่ว่า แกมีครอบครัวแต่แกไม่สามารถอยู่บ้านของแฟนแกได้ เนื่องจากนิสัยนักเลง แม่สงสารแม่จึงให้มาเช่าบ้านที่แม่กับพ่อผ่อนอยู่ข้างบ้านเดือนล่ะ 3000 โดยสภาพบ้านเดิมๆแล้วเป็นบ้านค่อนข้างใหม่และสภาพดี แต่พอน้าเราเข้ามาอยู่เท่านั้นแหละบ้านเละเลย ที่สำคัญค่าเช่าบ้านก็ไม่ค่อยจ่าย จนบ้านเราโดนหมายศาลเรียกจะยึด พ่อเราจึงแก้ปัญหาว่าจะให้น้าเราแกไปอยู่ที่อีกแปลงของบ้านเรา แต่ให้แกจ่ายแบบโครงสร้างเอง แกก็ไม่ยอมไป แกนี่จะของฟรีตลอดชีวิตเลยรึไงเราไม่เข้าใจจริงๆ

คนที่สาม น้าผู้หญิงคนกลาง ของเรา เรื่องมีอยู่ว่า น้าคนกลางเรา สามีเขามีอาชีพรับเหมา โดยเดิมพวกเขาไม่มีรถกระบะ แต่ทางบ้านเรามี เขาจึงมาขอยืมรถกระบะในการทำมาหากินแต่ในการใช้รถกระบะของเข้านั้น เวลาเรามีธุระจะใช้รถเราแท้ๆ เราต้องขอยืมเข้าสะงั้น ทั้งๆที่เราเป็นเจ้าของรถ เมื่อล่าสุดนี่เราถามว่าเมื่อไหร่จะเอารถมาคืน เขาตอบเราว่า สามีเรารวยก็ให้ถอยคันใหม่ให้ สิ เรากับพ่อนี่นั่งเงิบเลย เราสงสัยนะว่า ตกลงของเหล่านี้ มันเป็นของครอบครัวเราหรือของใครกันแน่ และที่สำคัญพ่อแม่เราต้องเป็นหนี้เป็นสินมาผ่อนของที่ตัวเองไม่ได้ใช้อีกหรือ เราจะแก้ไขปัญหากับพวกนี้ยังไงดี