ตามหัวข้อเลยค่ะ
พ่อเรามีพี่น้อง8คน ผู้หญิง3คน ผู้ชาย5คน พ่อเราเป็นพี่คนโต แต่ก่อนบ้านพ่อจนมากจนที่สุดในหมู่บ้านเลย คุณปู่เป็นคนอารมณ์ร้ายชอบทุบตีย่าจนเป็นที่น่าระอาของญาติคนอื่นๆจนไม่ค่อยมี่คนช่วยเหลือ พ่อเราต้องทำไร่แต่เล็กบวกกับต้องเลี้ยงน้องๆแต่ละคนที่อายุห่างกันไม่มากหลายๆคน ต้องตื่นเช้าทำกับข้าวที่ไม่ค่อยจะมีกิน เช่น มีผักนิดเดียวก็ต้องใส่น้ำเยอะเพื่อให้ทุกคนกินได้ครบ ปู่ชอบบอกว่าพ่อทำกับข้าวไม่อร่อย พอพ่อโตขึ้นมาหน่อยก็ออกจากหมู่บ้านไปชลบุรีเพื่อหางานทำ (ตามจริงปู่ไม่ให้มากลัวมาแล้วไม่ยอมกลับบ้าน) พ่อทำงานก็ส่งเงินให้น้องๆกับปู่ย่า แต่ปู่ก็ยังไม่ยอมให้พ่ออยู่ชลบุรีอยู่ดี จนขู่พ่อว่าถ้าไม่กลับน้องๆก็อยู่นอกบ้านไม่ต้องเข้าบ้าน(ปู่ทำจริง) พ่อยอมกลับบ้านเพื่อน้องๆ พอแต่งงานกับแม่ น้องชาย2คนที่โตแล้วก็เริ่มแยกตัวออกไป แต่คนอื่นพ่อยังต้องเลี้ยงดู จนพ่อแม่ตัดสินใจไปชลบุรีอีกครั้งเพราะลำบากจนทนไม่ไหวตัดสินใจทิ้งเราไว้กับปู่ย่า เพราะปู่ใช้ตัวเราเป็นตัวประกันว่าพ่อแม่ต้องกลับบ้าน จนน้องๆพ่อเริ่มโตขึ้นก็ลงขอให้พ่อแม่หางานให้พวกเราทำ แต่ละคนก็ดิ้นรนจนมีวุฒิสูงกว่าพ่อเราทั้งนั้น (พ่อมีวุฒิป.6)เลยได้แต่งานดีเงินเยอะ ก็ช่วยเหลือกันดีจนปู่บอกเราแบ่งที่ดิน ทุกคนได้ที่ดินหมดทุกคน(แค่ลูกชาย ลูกสาวไม่ได้เพราะแต่งงานก็คือคนอื่นเลยไม่ได้) ปัญหาคือพ่อได้ที่ดิน2ที่ แต่ให้ที่ดิน1ทีกับน้องชายอีกคนเพราะเขาได้หลานชายคนแรกของบ้าน(บ้านพ่อเรามีแต่ลูกสาว และที่ดินที่ให้คือโดนกดดันจากปู่ย่าอีกทีหนึ่ง) ต่อมาหลายปีน้องชายอีกคนมาขอให้แบ่งที่ดินให้เพราะที่ดินที่เขาได้มาใช้สร้างบ้านไม่ได้ แต่เราบอกพ่อว่าไม่ให้เพราะนั่นคือที่ดินอันสุดท้ายแล้ว ถ้าพ่อแบ่งให้แล้วเขาขยายกินที่เรื่อยๆพ่อจะไม่เหลือที่ดินแล้ว(น้องพ่อทุกคนกินดีอยู่ดีกันหมดมีแต่พ่อแม่เราที่ยังลำบาก แต่น้องๆก็ช่วยเหลือยามลำบากนะบางครั้ง)เรากับแม่ให้เหตุผลว่า "น้องพ่อคนนี้มีเงินมากและเมียก็เป็นราชการ มีเงินเล่นพนันเป็นล้านๆ ทำไมต้องมาขอพ่อ น้องพ่อมีตั้งหลายคนทำไมไม่ขอบ้าง พวกเขามีเงินเล่นพนันกันตั้งเยอะ แต่พ่อไม่มีอะไร มีแค่รถที่ผ่อนหมดก็อายุเกือบ50แล้ว ตอนนี้ผ่อนบ้านอีก(ตอนนี้บ้านเรากำลังผ่อนบ้านที่ชลบุรี ส่วนที่เรามีความคิดที่จะใช้ทำเงินแต่ตอนนี้ยังไม่มีงบกำลังเก็บอยู่ เราตอนนี้อายุ23ปี)ถ้าพ่อให้เขาแล้วอาจไม่ได้คืนอีกเลยหรือมีปัญหาในอนาคตตอนที่จะใช้ พ่อก็เข้าใจและบอกน้องชายไป แต่เขาก็มาว่าพ่อเรากับน้องชายพ่อคนอื่นๆว่าเห็นแก่ตัวและบัดซบ(น้องคนอื่นๆเราไม่รู้ว่าน้องพ่อคนนี้ไปคุยอะไรยังไงนะ)
พ่อเราเครียดมาก เราไม่รู้ว่าต้องทำไงเพราะพ่อเป็นคนที่คิดแต่จะให้น้องๆถ้าเรากับแม่ไม่ห้ามหรือพูดจริงจัง พ่อต้องให้แน่ๆเพราะตอนแรกก็ทะเลาะกับแม่ว่าแม่ใจแคบ ทำไมไม่ให้น้องพ่อแค่แบ่งที่ดินให้สร้างบ้านเอง
-------------------------------------------------------
อาจร่ายยาวไปหน่อย แต่อยากให้เข้าใจว่าพ่อเราเจ็บและทนมามากกับครอบครัวพ่อ พ่อต้องร้องไห้ เสียใจมาเยอะกว่าน้องจะโตและสบายกว่าพ่อมาก ซื้อทุกอย่างได้ก่อนพ่อหมดทั้งที่พ่อทำงานมานาน แต่แค่พ่อเราไม่ให้ที่ดินแค่นี้มันกลายเป็นครอบครัวบัดซบ เห็นแก่ตัว คนดีจอมปลอมเลยหรอ ทั้งที่เขามีเงินสามารถซื้อที่ดินในเมืองเลยก็ได้ ไม่ต้องเป็นหมู่บ้านห่างความเจริญแบบนี้ พ่อแม่เมียเขาก็รวยเป็นถึงหัวหน้าหมู่บ้านจะไม่มีที่ดินให้ลูกสาวเขาเลยหรอ
(เรารู้สึกผิดที่บอกพ่อว่าไม่ให้จนพี่น้องต้องทะเลาะกัน แต่ก็ยังยินดีที่จะตัดสินใจเหมือนเดิมอยู่ดี อยากให้พ่อหายเครียดเพราะพ่อรักน้องๆพ่อมาก)
#แค่อยากบอกเล่า#
ญาติขอที่ของพ่อเพื่อสร้างบ้าน แต่เราบอกพ่อว่าไม่ให้เพราะเดียวอนาคตจะคุยกันยาก จนพี่น้องพ่อทะเลาะกัน
พ่อเรามีพี่น้อง8คน ผู้หญิง3คน ผู้ชาย5คน พ่อเราเป็นพี่คนโต แต่ก่อนบ้านพ่อจนมากจนที่สุดในหมู่บ้านเลย คุณปู่เป็นคนอารมณ์ร้ายชอบทุบตีย่าจนเป็นที่น่าระอาของญาติคนอื่นๆจนไม่ค่อยมี่คนช่วยเหลือ พ่อเราต้องทำไร่แต่เล็กบวกกับต้องเลี้ยงน้องๆแต่ละคนที่อายุห่างกันไม่มากหลายๆคน ต้องตื่นเช้าทำกับข้าวที่ไม่ค่อยจะมีกิน เช่น มีผักนิดเดียวก็ต้องใส่น้ำเยอะเพื่อให้ทุกคนกินได้ครบ ปู่ชอบบอกว่าพ่อทำกับข้าวไม่อร่อย พอพ่อโตขึ้นมาหน่อยก็ออกจากหมู่บ้านไปชลบุรีเพื่อหางานทำ (ตามจริงปู่ไม่ให้มากลัวมาแล้วไม่ยอมกลับบ้าน) พ่อทำงานก็ส่งเงินให้น้องๆกับปู่ย่า แต่ปู่ก็ยังไม่ยอมให้พ่ออยู่ชลบุรีอยู่ดี จนขู่พ่อว่าถ้าไม่กลับน้องๆก็อยู่นอกบ้านไม่ต้องเข้าบ้าน(ปู่ทำจริง) พ่อยอมกลับบ้านเพื่อน้องๆ พอแต่งงานกับแม่ น้องชาย2คนที่โตแล้วก็เริ่มแยกตัวออกไป แต่คนอื่นพ่อยังต้องเลี้ยงดู จนพ่อแม่ตัดสินใจไปชลบุรีอีกครั้งเพราะลำบากจนทนไม่ไหวตัดสินใจทิ้งเราไว้กับปู่ย่า เพราะปู่ใช้ตัวเราเป็นตัวประกันว่าพ่อแม่ต้องกลับบ้าน จนน้องๆพ่อเริ่มโตขึ้นก็ลงขอให้พ่อแม่หางานให้พวกเราทำ แต่ละคนก็ดิ้นรนจนมีวุฒิสูงกว่าพ่อเราทั้งนั้น (พ่อมีวุฒิป.6)เลยได้แต่งานดีเงินเยอะ ก็ช่วยเหลือกันดีจนปู่บอกเราแบ่งที่ดิน ทุกคนได้ที่ดินหมดทุกคน(แค่ลูกชาย ลูกสาวไม่ได้เพราะแต่งงานก็คือคนอื่นเลยไม่ได้) ปัญหาคือพ่อได้ที่ดิน2ที่ แต่ให้ที่ดิน1ทีกับน้องชายอีกคนเพราะเขาได้หลานชายคนแรกของบ้าน(บ้านพ่อเรามีแต่ลูกสาว และที่ดินที่ให้คือโดนกดดันจากปู่ย่าอีกทีหนึ่ง) ต่อมาหลายปีน้องชายอีกคนมาขอให้แบ่งที่ดินให้เพราะที่ดินที่เขาได้มาใช้สร้างบ้านไม่ได้ แต่เราบอกพ่อว่าไม่ให้เพราะนั่นคือที่ดินอันสุดท้ายแล้ว ถ้าพ่อแบ่งให้แล้วเขาขยายกินที่เรื่อยๆพ่อจะไม่เหลือที่ดินแล้ว(น้องพ่อทุกคนกินดีอยู่ดีกันหมดมีแต่พ่อแม่เราที่ยังลำบาก แต่น้องๆก็ช่วยเหลือยามลำบากนะบางครั้ง)เรากับแม่ให้เหตุผลว่า "น้องพ่อคนนี้มีเงินมากและเมียก็เป็นราชการ มีเงินเล่นพนันเป็นล้านๆ ทำไมต้องมาขอพ่อ น้องพ่อมีตั้งหลายคนทำไมไม่ขอบ้าง พวกเขามีเงินเล่นพนันกันตั้งเยอะ แต่พ่อไม่มีอะไร มีแค่รถที่ผ่อนหมดก็อายุเกือบ50แล้ว ตอนนี้ผ่อนบ้านอีก(ตอนนี้บ้านเรากำลังผ่อนบ้านที่ชลบุรี ส่วนที่เรามีความคิดที่จะใช้ทำเงินแต่ตอนนี้ยังไม่มีงบกำลังเก็บอยู่ เราตอนนี้อายุ23ปี)ถ้าพ่อให้เขาแล้วอาจไม่ได้คืนอีกเลยหรือมีปัญหาในอนาคตตอนที่จะใช้ พ่อก็เข้าใจและบอกน้องชายไป แต่เขาก็มาว่าพ่อเรากับน้องชายพ่อคนอื่นๆว่าเห็นแก่ตัวและบัดซบ(น้องคนอื่นๆเราไม่รู้ว่าน้องพ่อคนนี้ไปคุยอะไรยังไงนะ)
พ่อเราเครียดมาก เราไม่รู้ว่าต้องทำไงเพราะพ่อเป็นคนที่คิดแต่จะให้น้องๆถ้าเรากับแม่ไม่ห้ามหรือพูดจริงจัง พ่อต้องให้แน่ๆเพราะตอนแรกก็ทะเลาะกับแม่ว่าแม่ใจแคบ ทำไมไม่ให้น้องพ่อแค่แบ่งที่ดินให้สร้างบ้านเอง