Her Love Boils Bathwater (Ryôta Nakano, 2016) คะแนน B+
By Form Corleone
" เราจะพบเจอใครสักคนที่เสียสละทุกอย่างเพื่อใครอีกคนได้มากแค่ไหนกัน " ความรักของแม่ยิ่งใหญ่เสมอ คงไม่มีใครกล้าปฏิเสธ ความพิเศษของหนังเรื่องนี้คือความธรรมดา หนังเปิดเรื่องด้วยการปิดกิจการของโรงอาบน้ำแห่งหนึ่งพร้อมป้ายหน้าร้านว่า 'คนต้มน้ำได้ระเหยกลายเป็นไอไปแล้ว ไม่สามารถต้มน้ำบริการได้' ถือเป็นประโยชน์เปิดเรื่องราวได้น่าสนใจว่า ณ ที่แห่งนี้เกิดเรื่องราวอะไรขึ้น และเมื่อหนังดำเนินเรื่องราวไปสักพักเราก็จะซึมซับและเข้าใจคำเปิดเรื่องในที่สุด เรื่องราวของ 'ฟุตาบะ ซาชิโนะ (Rie Miyazawa)' แม่ที่ต้องดูแลลูกสาวเพียงลำพังเนื่องจากสามีได้หายตัวไปเฉยๆ อย่างไม่รู้สาเหตุ และลูกสาว 'อาซึมิ (Hana Sugisaki) เด็กสาววัยมัธยมที่โดนเพื่อนๆในชั้นเรียนแกล้งเป็นประจำ เรื่องราวดูเหมือนไม่มีอะไรมากไปกว่าแม่สู้ชีวิตเลี้ยงดูลูกสาวที่มีปัญหากับเพื่อนร่วมชั้น แต่แล้วเมื่อ 'ฟุตาบะ' ล้มป่วยลงอย่างกะทันหัน และเธอก็พบว่าตัวเองเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เธอมีเวลาอยู่บนโลกนี้ได้เพียง ‘สองเดือน’ เท่านั้น เธอจึงออกตามหาสามีของเธอ 'คาสึฮิโระ (Joe Odagiri)' สามีที่แทบจะไม่สนใจโลก และทิ้งเธอกับอาซึมิ ไปแบบไม่บอกกล่าวเป็นเวลาหนึ่งปี ทั้งสองได้เจอกันอีกครั้ง แต่ 'คาสึฮิโระ' กลับมีลูกสาวตัวเล็กๆตามติดมาด้วย อย่างไรก็ตาม ทั้งสี่คนได้มาอยู่ร่วมกันและเปิดกิจกรรมโรงอาบน้ำอีกครั้ง พล็อตเรื่องดูไม่แตกต่างเท่าไรในผลลัพธ์หรือสูตรสำเร็จของหนังแนวนี้ แต่เพราะการเล่าเรื่องและวิธีบรรยายเรื่องราว ลำดับเหตุการณ์ รวมไปถึงการตัดสลับภาพ และเหล่านักแสดงนั้นสามารถตรึงอารมณ์จนทำให้เราซึ้งและร้องไห้ตามได้เป็นระยะๆ
การให้นั้นยิ่งใหญ่เสมอ ไม่ว่าจะให้ด้วยวิธีไหนก็ตาม แค่ได้ทำอะไรเพื่อคนอื่นก็ถือเป็นสิ่งมีค่าแล้ว ตัวละคร 'ฟุตาบะ' เป็นตัวละครที่น่ายกย่องในจิตใจอันบริสุทธิ์ แม้วิธีที่ 'ฟุตาบะ' ทำนั้นจะดูแปลกไปบ้างก็ตามที แต่มันก็ทำให้ 'อาซึมิ' เรียนรู้ที่จะเข้มแข็งและต่อสู้กับปัญหาต่างๆที่เข้ามาในชีวิตหรือแม้กระทั่งการโอบรับ 'อายูโกะ' ลูกสาวของ 'คาสึฮิโระ' มารับเลี้ยงดูโดยไม่ได้ติดใจในความสัมพันธ์ครั้งอดีตของเด็กสาวเลย เธอมอบความรักให้เด็กๆทั้งสองคนผ่านการกระทำของเธอเองและวิธีเลี้ยงดูที่น่าสนใจมาก ไม่เพียงแค่คนในครอบครัวที่ได้รับความรักความดูแลจากเธอเท่านั้น ตัวละครเร่ร่อนหรือเพื่อนร่วมทางระหว่างที่เธอเดินทางไปท่องเที่ยวกับลูกสาวทั้งสองยังได้รับพลังในการใช้ชีวิตต่อไปเพื่อหาจุดหมายปลายทางในชีวิต หรือแม้นักสืบที่เธอจ้างมาให้สืบหาสามีและแม่แท้ๆของเธอก็ยังได้รับความรักความห่วงใยจากเธอเสมอ ไม่ว่าใครก็ตามที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเธอทุกคนจะได้รับบางสิ่งจากเธอ และมันก็มากเพียงพอที่จะทำให้เธอเข้าไปอยู่ในหัวใจของใครหลายๆคน แม้สิ่งที่เธอทำจะไม่ได้พิเศษหรือแตกต่างเลยก็ตาม เราจะได้เรียนรู้การให้ด้วยใจอย่างแท้จริงจาก 'ฟุตาบะ' ซึ่งทำให้เราไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้ ณ ขณะที่ดู
เราทุกคนต่างมีบาดแผลจะเป็นแผลลึกหรือแผลใหญ่ เราล้วนผ่านเรื่องราวมาได้ในที่สุด 'ฟุตาบะ' ใช้บาดแผลที่เธอได้รับแปรเปลี่ยนเป็น 'ความเข้าใจ' กลายสภาพเป็นวิธีรับฟังผู้อื่นอย่างอ่อนโยน เรายอมรับว่าหนังบิ้วท์อารมณ์อยู่เป็นระยะๆในเส้นเรื่องและบางเหตุการณ์ก็ดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ ให้ความรู้สึกว่ามันใช่จริงๆหรอ แต่เพราะความประณีตละเอียดอ่อนของงานภาพนั้นสามารถลดรอยต่อที่ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติให้ดูแล้วรู้สึกสบายใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จนขมวดปมให้เรารู้สึกตามไปได้ในที่สุด ซึ่งมันช่วยรองรับอารมณ์ของเราขณะนั้นได้เป็นอย่างดี ยิ่งไปกว่านั้นเพลงประกอบยังพอเหมาะพอดีในความเฉพาะเจาะจงของห้วงเวลาขณะนั้น การโฟกัสที่ใบหน้าของตัวละครแต่ละตัวสามารถสะท้อนความคิดโดยไม่ต้องผ่านคำพูด
ท้ายสุด 'Her Love Boils Bathwater' ถือเป็นงานคุณภาพในด้านอารมณ์และวิธีตรึงอารมณ์ร่วม แม้พล็อตเรื่องจะไม่แตกต่างมากมายแต่อย่างใด รวมถึงความดีงามของตัวละครที่ดูจะเวอร์ไปนิดในบางมุม อย่างไรเสีย ทั้งหมดทั้งมวลของหนังเรื่องนี้กลับให้พลังในการใช้ชีวิตบนความธรรมดาสามัญในระดับที่น่าพอใจมากๆ และตัวละคร 'ฟุตาบะ' ก็คงเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งในโลกนี้ที่พยายามสอนบทเรียนของการให้อย่างมีคุณค่า ความยิ่งใหญ่ของผู้หญิงตัวเล็กๆ ความสวยงามของชีวิต จงใช้ชีวิตของตัวเราเองให้ดีเท่าที่เราจะทำได้ และมอบชีวิตที่ดีของเราให้คนอื่นเท่าที่เราจะทำได้เช่นกัน แน่นอนว่าเราไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ให้ไปนั้นจะได้กลับมาหรือเปล่า? หรือเราอาจจะไม่ต้องการสิ่งใดๆกลับมาเลยก็ได้ เพราะแค่เราได้ให้มันก็มีความสุขแล้วไม่ใช่หรือ?
ขอให้มีความสุขกับการดูหนังครับ
ตัวอย่างหนัง
ฝากกด like page ด้วยนะครับ
Page:
https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog:
http://moviesdelightclub.blogspot.com/
Review: Her Love Boils Bathwater (Ryôta Nakano, 2016) เขียนโดย Form Corleone
By Form Corleone
" เราจะพบเจอใครสักคนที่เสียสละทุกอย่างเพื่อใครอีกคนได้มากแค่ไหนกัน " ความรักของแม่ยิ่งใหญ่เสมอ คงไม่มีใครกล้าปฏิเสธ ความพิเศษของหนังเรื่องนี้คือความธรรมดา หนังเปิดเรื่องด้วยการปิดกิจการของโรงอาบน้ำแห่งหนึ่งพร้อมป้ายหน้าร้านว่า 'คนต้มน้ำได้ระเหยกลายเป็นไอไปแล้ว ไม่สามารถต้มน้ำบริการได้' ถือเป็นประโยชน์เปิดเรื่องราวได้น่าสนใจว่า ณ ที่แห่งนี้เกิดเรื่องราวอะไรขึ้น และเมื่อหนังดำเนินเรื่องราวไปสักพักเราก็จะซึมซับและเข้าใจคำเปิดเรื่องในที่สุด เรื่องราวของ 'ฟุตาบะ ซาชิโนะ (Rie Miyazawa)' แม่ที่ต้องดูแลลูกสาวเพียงลำพังเนื่องจากสามีได้หายตัวไปเฉยๆ อย่างไม่รู้สาเหตุ และลูกสาว 'อาซึมิ (Hana Sugisaki) เด็กสาววัยมัธยมที่โดนเพื่อนๆในชั้นเรียนแกล้งเป็นประจำ เรื่องราวดูเหมือนไม่มีอะไรมากไปกว่าแม่สู้ชีวิตเลี้ยงดูลูกสาวที่มีปัญหากับเพื่อนร่วมชั้น แต่แล้วเมื่อ 'ฟุตาบะ' ล้มป่วยลงอย่างกะทันหัน และเธอก็พบว่าตัวเองเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เธอมีเวลาอยู่บนโลกนี้ได้เพียง ‘สองเดือน’ เท่านั้น เธอจึงออกตามหาสามีของเธอ 'คาสึฮิโระ (Joe Odagiri)' สามีที่แทบจะไม่สนใจโลก และทิ้งเธอกับอาซึมิ ไปแบบไม่บอกกล่าวเป็นเวลาหนึ่งปี ทั้งสองได้เจอกันอีกครั้ง แต่ 'คาสึฮิโระ' กลับมีลูกสาวตัวเล็กๆตามติดมาด้วย อย่างไรก็ตาม ทั้งสี่คนได้มาอยู่ร่วมกันและเปิดกิจกรรมโรงอาบน้ำอีกครั้ง พล็อตเรื่องดูไม่แตกต่างเท่าไรในผลลัพธ์หรือสูตรสำเร็จของหนังแนวนี้ แต่เพราะการเล่าเรื่องและวิธีบรรยายเรื่องราว ลำดับเหตุการณ์ รวมไปถึงการตัดสลับภาพ และเหล่านักแสดงนั้นสามารถตรึงอารมณ์จนทำให้เราซึ้งและร้องไห้ตามได้เป็นระยะๆ
การให้นั้นยิ่งใหญ่เสมอ ไม่ว่าจะให้ด้วยวิธีไหนก็ตาม แค่ได้ทำอะไรเพื่อคนอื่นก็ถือเป็นสิ่งมีค่าแล้ว ตัวละคร 'ฟุตาบะ' เป็นตัวละครที่น่ายกย่องในจิตใจอันบริสุทธิ์ แม้วิธีที่ 'ฟุตาบะ' ทำนั้นจะดูแปลกไปบ้างก็ตามที แต่มันก็ทำให้ 'อาซึมิ' เรียนรู้ที่จะเข้มแข็งและต่อสู้กับปัญหาต่างๆที่เข้ามาในชีวิตหรือแม้กระทั่งการโอบรับ 'อายูโกะ' ลูกสาวของ 'คาสึฮิโระ' มารับเลี้ยงดูโดยไม่ได้ติดใจในความสัมพันธ์ครั้งอดีตของเด็กสาวเลย เธอมอบความรักให้เด็กๆทั้งสองคนผ่านการกระทำของเธอเองและวิธีเลี้ยงดูที่น่าสนใจมาก ไม่เพียงแค่คนในครอบครัวที่ได้รับความรักความดูแลจากเธอเท่านั้น ตัวละครเร่ร่อนหรือเพื่อนร่วมทางระหว่างที่เธอเดินทางไปท่องเที่ยวกับลูกสาวทั้งสองยังได้รับพลังในการใช้ชีวิตต่อไปเพื่อหาจุดหมายปลายทางในชีวิต หรือแม้นักสืบที่เธอจ้างมาให้สืบหาสามีและแม่แท้ๆของเธอก็ยังได้รับความรักความห่วงใยจากเธอเสมอ ไม่ว่าใครก็ตามที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเธอทุกคนจะได้รับบางสิ่งจากเธอ และมันก็มากเพียงพอที่จะทำให้เธอเข้าไปอยู่ในหัวใจของใครหลายๆคน แม้สิ่งที่เธอทำจะไม่ได้พิเศษหรือแตกต่างเลยก็ตาม เราจะได้เรียนรู้การให้ด้วยใจอย่างแท้จริงจาก 'ฟุตาบะ' ซึ่งทำให้เราไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้ ณ ขณะที่ดู
เราทุกคนต่างมีบาดแผลจะเป็นแผลลึกหรือแผลใหญ่ เราล้วนผ่านเรื่องราวมาได้ในที่สุด 'ฟุตาบะ' ใช้บาดแผลที่เธอได้รับแปรเปลี่ยนเป็น 'ความเข้าใจ' กลายสภาพเป็นวิธีรับฟังผู้อื่นอย่างอ่อนโยน เรายอมรับว่าหนังบิ้วท์อารมณ์อยู่เป็นระยะๆในเส้นเรื่องและบางเหตุการณ์ก็ดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ ให้ความรู้สึกว่ามันใช่จริงๆหรอ แต่เพราะความประณีตละเอียดอ่อนของงานภาพนั้นสามารถลดรอยต่อที่ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติให้ดูแล้วรู้สึกสบายใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จนขมวดปมให้เรารู้สึกตามไปได้ในที่สุด ซึ่งมันช่วยรองรับอารมณ์ของเราขณะนั้นได้เป็นอย่างดี ยิ่งไปกว่านั้นเพลงประกอบยังพอเหมาะพอดีในความเฉพาะเจาะจงของห้วงเวลาขณะนั้น การโฟกัสที่ใบหน้าของตัวละครแต่ละตัวสามารถสะท้อนความคิดโดยไม่ต้องผ่านคำพูด
ท้ายสุด 'Her Love Boils Bathwater' ถือเป็นงานคุณภาพในด้านอารมณ์และวิธีตรึงอารมณ์ร่วม แม้พล็อตเรื่องจะไม่แตกต่างมากมายแต่อย่างใด รวมถึงความดีงามของตัวละครที่ดูจะเวอร์ไปนิดในบางมุม อย่างไรเสีย ทั้งหมดทั้งมวลของหนังเรื่องนี้กลับให้พลังในการใช้ชีวิตบนความธรรมดาสามัญในระดับที่น่าพอใจมากๆ และตัวละคร 'ฟุตาบะ' ก็คงเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งในโลกนี้ที่พยายามสอนบทเรียนของการให้อย่างมีคุณค่า ความยิ่งใหญ่ของผู้หญิงตัวเล็กๆ ความสวยงามของชีวิต จงใช้ชีวิตของตัวเราเองให้ดีเท่าที่เราจะทำได้ และมอบชีวิตที่ดีของเราให้คนอื่นเท่าที่เราจะทำได้เช่นกัน แน่นอนว่าเราไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ให้ไปนั้นจะได้กลับมาหรือเปล่า? หรือเราอาจจะไม่ต้องการสิ่งใดๆกลับมาเลยก็ได้ เพราะแค่เราได้ให้มันก็มีความสุขแล้วไม่ใช่หรือ?
ขอให้มีความสุขกับการดูหนังครับ
ตัวอย่างหนัง
ฝากกด like page ด้วยนะครับ
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/