ทางเดินอาหารช่วงต้นเขาหย่อน อาหารเข้าไปไม่ถึงกระเพาะ กินเข้าไปก็อ้วกออกมา รักษามาเป็นปีแล้ว ต้องกินยาและดูแลเป็นพิเศษกว่าตัวอื่นนิดหน่อย จนหมอบอกว่าไม่ต้องกินยาแล้ว

แต่ไม่นานมานี้เขาเป็นไข้ ไม่กินข้าวกินน้ำ ไปหาหมอฉีดยาและเอายามากินที่บ้าน เขาก็ยังซึม ไม่ขยับตัว ไม่กินข้าวกินน้ำ เลยเอากลับไปหาหมอใหม่ คราวนี้ต้องแอดมิดมาเป็นอาทิตย์แล้ว หมอบอกว่าคงจะกลับมาเป็นอีกแล้ว แค่น้ำก็ยังอ้วก

วันนี้หมอบอกจะสอดท่อเข้าจมูก ให้อาหารทางสายยาง ถ้าได้ผล กระเพาะเขายอมรับอาหาร ร่างกายเขาก็อาจจะมีแรงขึ้นมา แต่หมอบอกว่าต้องทำใจ ยังไงก็ให้อาหารทางสายยางไปตลอดไม่ได้ ทำได้แค่ซื้อเวลาต่อไปอีกนิดเท่านั้น รักษายังไงก็ไม่หาย มันเป็นที่ระบบประสาท ถ้าท้องไม่รับอาหารก็ไม่มีทางอื่นแล้ว ให้เอากลับไปดูแลที่บ้าน ปล่อยให้เขาค่อยๆหมดแรง แต่เจ้าของจะทรมานใจที่เห็นสภาพเขาแบบนั้นทุกๆวันจนวาระสุดท้าย

ร่างกายเขาแทบไม่มีแรงจะยืนแล้ว หมอก็บอกว่าเขาใจสู้มาก เป็นตัวอื่นคงไปนานแล้ว เราไปเยี่ยมเขา แค่เราเรียกชื่อเขาก็พยายามขยับตัวมองหาเรา เราเอามือลูบหัวเขา เขาก็พยายามเอาหัวมาถูมือเราเหมือนที่เขาทำประจำ แต่เขาแทบไม่มีแรงจะขยับตัว มันเหมือนเขาง่วงนอนตลอดเวลา ตัวผอมมาก เห็นแบบนั้นแล้วเราก็ทำไม่ลง รู้นะว่ามีพบก็มีจาก แต่ก็ยังอยากรอปาฏิหาริย์ แต่อีกใจก็คิดว่าความดื้อของเราทำให้เขาทรมานอยู่หรือเปล่า