#ระวังให้ดีอาจจะมีการสปอยล์เกิดขึ้นในบทความนี้
.
นี่ๆๆ วันก่อน ต้อมไปดูหนังเรื่อง #สยามสแควร์ รอบสื่อมา แอบHappy นะะะ หนังเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่กวดวิชาสุดหลอนแห่งหนึ่งในสยาม ซึ่งที่นั่นมีห้องเรียนอาถรรพ์อยู่ ภายในห้องจะมีเก้าอี้ถูกผูกด้วยด้ายสีแดงเต็มไปหมด เนื่องจากมีตำนานเล่าว่า ถ้าใครเข้ามาในห้องนี้ตอนกลางคืนคนเดียวแล้วเอาด้ายแดงมาผูกเก้าอี้ตัวนี้ไว้ จะสอบติดมหาวิทยาลัยที่ตัวเองต้องการ แต่มีข้อแม้ว่า ตอนเข้ามาต้องเอาผ้าปิดตาไว้ เพราะไม่อย่างนั้น อาจจะได้เจอกับผีนักเรียนสาวเข้าให้ และถ้าเผลอไปสบตากะนาง ก็จะมีอันเป็นไป! ซึ่งเรื่องนี้ดำเนินด้วย 10 ตัวละครวัยรุ่น คาแรคเตอร์แตกต่างกัน แต่ทุกคนมีจุดร่วมกันคือ อยู่ในเครือข่ายที่จะโดนผีสาวคร่าชีวิต พวกเขาเลยต้องร่วมมือกันเพื่อลบล้างคำสาปด้ายแดงนี้!
.
อีต้อมต้องบอกก่อนว่า หนังเรื่องนี้มีการแบ่งออกเป็น 2 ยุค คือ ยุคของสยามเมื่อ 30 ปีที่แล้ว กับยุคปัจจุบัน โดยยุคอดีตนั้นจะเล่าเรื่องของ นิด เด็กผู้หญิงคนนึงที่ป๊อปปูล่ามากๆในโรงเรียน และเธอก็คิดว่าตัวเองเป็นที่รักของทุกคน แต่เรื่องราวก็กลับตาลปัตร เมื่อเธอได้อ่านเฟรนด์ชิพที่เพื่อนของเธอเขียนให้ก่อนจะแยกย้ายกันในวันจบการศึกษา เพราะเพื่อนทุกคนในกลุ่มต่างเขียนระบายในเฟรนด์ชิพว่าเกลียดเธอ และสาปส่ง ขอไม่เจอกับเธออีกต่อไป หลังจากนั้นนักเรียนสาวคนนี้ก็หายสาปสูญไป ไม่เคยมีใครหาเธอเจออีกเลย เธอเลยกลายเป็นตำนานผีนักเรียนสาวกลางสยามที่ยังคงร่อนเร่วนเวียนอยู่ที่นี่ไม่เคยไปไหน จนเวลาผ่านไป 30 ปี แก๊งเด็กกวดวิชาดวงซวยทั้ง 10 จึงต้องมาเผชิญหน้ากับเธออย่างจังในห้องเรียนอาถรรพ์ ห้องนี้นี่เองงง
.
ต้อมชอบความเป็นหนังปัญหาวัยรุ่นที่แทรกมาในความเป็นหนังผีได้อย่างแนบเนียน ทั้งการโดนพ่อแม่บังคับให้เป็นในสิ่งที่ไม่อยากเป็น ความตี 2 หน้าว่ารักเพื่อนทั้งที่จริงเกลียดนางแทบตาย ความชอบผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อนแต่เปิดเผยไม่ได้ ความเทคนนึงไปหาอีกคนนึงแต่สุดท้ายก็นกทั้ง 2 ฝั่ง ต่างๆเหล่านี้คืออะไรที่วัยรุ่นในยุคนี้ต้องเคยเจอ และมีอยู่ในหนังเรื่องนี้ทั้งหมดค่ะ แต่เหนือสิ่งอื่นใด ต้อมชอบการตั้งคำถามของหนังที่ว่า เราจะยอมเป็นในสิ่งที่ทุกคนคิดว่าเราเป็น หรือเราจะเป็นในสิ่งที่เราเป็นจริงๆ ซึ่งมันเป็นทางเลือกที่หลายๆคนคงเคยเจอ และเค้าผูกประเด็นนี้กับเรื่องตำนานผีได้อย่างน่าสนใจว่า ที่นี่มีผีจริงๆ หรือแค่ทุกคนพูดกันปากต่อปากว่ามันมี แต่สุดท้ายมันอาจจะไม่มีก็ได้....
.
อีกจุดที่ต้อมชอบ (มาก) คือแคสติ้งของหนังเรื่องนี้ค่ะ แต่ละคนดูเหมาะกับแคแรคเตอร์ที่ตัวเองได้รับมากกก ไม่ว่าจะเป็น นิด สาวหน้าโบราณนัยตาซ่อนปม เมย์ ตัวเดินเรื่องที่ดูเป็นสาวสวยไม่แยแสโลก(เพราะอยู่แต่กับมือถือ) เติร์ก นักเรียนหนุ่มที่ดูกวนตีนแต่จริงแฝงความเป็นพระเอ๊กกกพระเอกในตัว ยัยจุ๊บเล็กชะนีตาเฉี่ยวซ่อนร้าย น้องเฟิร์นคุณหนูผู้เพรียบพร้อม และอีกหลายแคแรคเตอร์ที่หน้าเหมาะกับบทที่ได้รับมากกก แต่คนที่ต้อมรักที่สุดคือน้องหมูหวานค่ะ ต้องไปดูเอง นางแอบ ยิ้มๆ แพ้ๆ ไงไม่รู้อะ แบบ "อยากได้คนแบบนี้ จะมีอีกคนไหม จะเจอคนแบบเธอ อีกคนได้ที่ไหน " ง้าาาา อยากหยิกแก้มนุ้ง กรี๊ดดดดดดดดด >/////<
.
แต่จุดที่ทำให้ต้อมตะขิดตะขวงใจของหนังเรื่องนี้ก็มีนะคะ คือการลำดับเรื่อง เพราะมันมีทั้งยุคอดีต ปัจจุบัน เรื่องเล่าแฟลชแบคแบบที่เป็นเรื่องจริง เรื่องเล่าแฟลชแบคแบบเรื่องโกหก ซึ่งงงสุดท้ายต้อมก็ยังดูเข้าใจนะคะ ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ถามว่าระหว่างทางมี งง ไหม บอกเลยว่าต้องตั้งสติหนักมาก ฮ่าๆๆๆๆๆ ส่วนผี ก็ทำได้ออกมาตกใจดีค่ะ โดยรวมๆถือว่าแฮปปี้อยู่ อาจไม่ถึงขั้นกรี๊ด #ฉี่แตกฉี่แตน แต่ก็ #ฉี่ราดน่อง อยู่นะคะ ซึ่งสุดท้าย สถานกวดวิชานี้จะมีผีหรือไม่ ก็ต้องตามไปดูกันเองในโรงนะคะ หึหึหึ อุวะฮ่าๆๆๆๆ
.
ปล. รักน้องหมูหวาน ชห แอร๊คคคคคคคคคค
ปล. 2 ใครชอบวิธีการรีวิวแบบต้อม ไปตามอ่านบทความอื่นๆต่อที่เพจ ฉี่แตกฉี่แตน นะคะ
https://www.facebook.com/boomboompee/
#สยามสแควร์ หนังตีแผ่ความเป็นวัยรุ่น ที่มาในคราบหนังผีได้อย่างแนบเนียน
.
นี่ๆๆ วันก่อน ต้อมไปดูหนังเรื่อง #สยามสแควร์ รอบสื่อมา แอบHappy นะะะ หนังเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่กวดวิชาสุดหลอนแห่งหนึ่งในสยาม ซึ่งที่นั่นมีห้องเรียนอาถรรพ์อยู่ ภายในห้องจะมีเก้าอี้ถูกผูกด้วยด้ายสีแดงเต็มไปหมด เนื่องจากมีตำนานเล่าว่า ถ้าใครเข้ามาในห้องนี้ตอนกลางคืนคนเดียวแล้วเอาด้ายแดงมาผูกเก้าอี้ตัวนี้ไว้ จะสอบติดมหาวิทยาลัยที่ตัวเองต้องการ แต่มีข้อแม้ว่า ตอนเข้ามาต้องเอาผ้าปิดตาไว้ เพราะไม่อย่างนั้น อาจจะได้เจอกับผีนักเรียนสาวเข้าให้ และถ้าเผลอไปสบตากะนาง ก็จะมีอันเป็นไป! ซึ่งเรื่องนี้ดำเนินด้วย 10 ตัวละครวัยรุ่น คาแรคเตอร์แตกต่างกัน แต่ทุกคนมีจุดร่วมกันคือ อยู่ในเครือข่ายที่จะโดนผีสาวคร่าชีวิต พวกเขาเลยต้องร่วมมือกันเพื่อลบล้างคำสาปด้ายแดงนี้!
.
อีต้อมต้องบอกก่อนว่า หนังเรื่องนี้มีการแบ่งออกเป็น 2 ยุค คือ ยุคของสยามเมื่อ 30 ปีที่แล้ว กับยุคปัจจุบัน โดยยุคอดีตนั้นจะเล่าเรื่องของ นิด เด็กผู้หญิงคนนึงที่ป๊อปปูล่ามากๆในโรงเรียน และเธอก็คิดว่าตัวเองเป็นที่รักของทุกคน แต่เรื่องราวก็กลับตาลปัตร เมื่อเธอได้อ่านเฟรนด์ชิพที่เพื่อนของเธอเขียนให้ก่อนจะแยกย้ายกันในวันจบการศึกษา เพราะเพื่อนทุกคนในกลุ่มต่างเขียนระบายในเฟรนด์ชิพว่าเกลียดเธอ และสาปส่ง ขอไม่เจอกับเธออีกต่อไป หลังจากนั้นนักเรียนสาวคนนี้ก็หายสาปสูญไป ไม่เคยมีใครหาเธอเจออีกเลย เธอเลยกลายเป็นตำนานผีนักเรียนสาวกลางสยามที่ยังคงร่อนเร่วนเวียนอยู่ที่นี่ไม่เคยไปไหน จนเวลาผ่านไป 30 ปี แก๊งเด็กกวดวิชาดวงซวยทั้ง 10 จึงต้องมาเผชิญหน้ากับเธออย่างจังในห้องเรียนอาถรรพ์ ห้องนี้นี่เองงง
.
ต้อมชอบความเป็นหนังปัญหาวัยรุ่นที่แทรกมาในความเป็นหนังผีได้อย่างแนบเนียน ทั้งการโดนพ่อแม่บังคับให้เป็นในสิ่งที่ไม่อยากเป็น ความตี 2 หน้าว่ารักเพื่อนทั้งที่จริงเกลียดนางแทบตาย ความชอบผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อนแต่เปิดเผยไม่ได้ ความเทคนนึงไปหาอีกคนนึงแต่สุดท้ายก็นกทั้ง 2 ฝั่ง ต่างๆเหล่านี้คืออะไรที่วัยรุ่นในยุคนี้ต้องเคยเจอ และมีอยู่ในหนังเรื่องนี้ทั้งหมดค่ะ แต่เหนือสิ่งอื่นใด ต้อมชอบการตั้งคำถามของหนังที่ว่า เราจะยอมเป็นในสิ่งที่ทุกคนคิดว่าเราเป็น หรือเราจะเป็นในสิ่งที่เราเป็นจริงๆ ซึ่งมันเป็นทางเลือกที่หลายๆคนคงเคยเจอ และเค้าผูกประเด็นนี้กับเรื่องตำนานผีได้อย่างน่าสนใจว่า ที่นี่มีผีจริงๆ หรือแค่ทุกคนพูดกันปากต่อปากว่ามันมี แต่สุดท้ายมันอาจจะไม่มีก็ได้....
.
อีกจุดที่ต้อมชอบ (มาก) คือแคสติ้งของหนังเรื่องนี้ค่ะ แต่ละคนดูเหมาะกับแคแรคเตอร์ที่ตัวเองได้รับมากกก ไม่ว่าจะเป็น นิด สาวหน้าโบราณนัยตาซ่อนปม เมย์ ตัวเดินเรื่องที่ดูเป็นสาวสวยไม่แยแสโลก(เพราะอยู่แต่กับมือถือ) เติร์ก นักเรียนหนุ่มที่ดูกวนตีนแต่จริงแฝงความเป็นพระเอ๊กกกพระเอกในตัว ยัยจุ๊บเล็กชะนีตาเฉี่ยวซ่อนร้าย น้องเฟิร์นคุณหนูผู้เพรียบพร้อม และอีกหลายแคแรคเตอร์ที่หน้าเหมาะกับบทที่ได้รับมากกก แต่คนที่ต้อมรักที่สุดคือน้องหมูหวานค่ะ ต้องไปดูเอง นางแอบ ยิ้มๆ แพ้ๆ ไงไม่รู้อะ แบบ "อยากได้คนแบบนี้ จะมีอีกคนไหม จะเจอคนแบบเธอ อีกคนได้ที่ไหน " ง้าาาา อยากหยิกแก้มนุ้ง กรี๊ดดดดดดดดด >/////<
.
แต่จุดที่ทำให้ต้อมตะขิดตะขวงใจของหนังเรื่องนี้ก็มีนะคะ คือการลำดับเรื่อง เพราะมันมีทั้งยุคอดีต ปัจจุบัน เรื่องเล่าแฟลชแบคแบบที่เป็นเรื่องจริง เรื่องเล่าแฟลชแบคแบบเรื่องโกหก ซึ่งงงสุดท้ายต้อมก็ยังดูเข้าใจนะคะ ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ถามว่าระหว่างทางมี งง ไหม บอกเลยว่าต้องตั้งสติหนักมาก ฮ่าๆๆๆๆๆ ส่วนผี ก็ทำได้ออกมาตกใจดีค่ะ โดยรวมๆถือว่าแฮปปี้อยู่ อาจไม่ถึงขั้นกรี๊ด #ฉี่แตกฉี่แตน แต่ก็ #ฉี่ราดน่อง อยู่นะคะ ซึ่งสุดท้าย สถานกวดวิชานี้จะมีผีหรือไม่ ก็ต้องตามไปดูกันเองในโรงนะคะ หึหึหึ อุวะฮ่าๆๆๆๆ
.
ปล. รักน้องหมูหวาน ชห แอร๊คคคคคคคคคค
ปล. 2 ใครชอบวิธีการรีวิวแบบต้อม ไปตามอ่านบทความอื่นๆต่อที่เพจ ฉี่แตกฉี่แตน นะคะ
https://www.facebook.com/boomboompee/