เริ่มเรื่องเลยนะคะ ตอนเด็ก ๆ เรามักจะโดนแม่ตีประจำไม่ว่าจะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปถึงเรื่องใหญ่โต
เรื่องเล็ก ๆ ที่โดนตีตลอดคือ เรื่องไม่ทำงานบ้าน เรื่องเรียนไม่เก่ง เรื่องกลับบ้านค่ำ ก็เป็นเรื่องปกติทั่วไป แต่เวลาที่แม่เราตีแม่จะตีแรงมาก ตั้งแต่ใช้มือฟาด เท้ากระทืบหน้า เอาหัวโขกกำแพง มีครั้งนึงเราขโมยเงินแม่ เพราะแม่ไม่ให้เงินไปโรงเรียน (เนื่องจากเราไม่ล้างจาน) เราเลยขโมยไป 40 บาท พอแม่รู้แม่ตามมาตีเราถึงในโรงเรียน ไม่ได้ตีปกติ ทั้งตีทั้งเอาเก้าอี้ฟาด รวมถึงชอบด่าเราว่า E'เ_ว E'เหี้_ E'สันดานห_า และคำด่าอื่น ๆ  ที่ไม่น่าออกมาจากปากของคนเป็นแม่ได้เลย วันดีคืนดีจะถือมีดปลายแหลม ๆ มาชี้หน้าเรา พอเราร้องไห้เพราะกลัว ก็จะบอกว่าแค่แกล้งเล่น
???
จนตอนนี้เราต้องแยกบ้านอยู่กับแม่ ถ้าอยู่ด้วยกันเราคงเป็นประสาทแน่นอน

ปัจจุบันนี้เรากลายเป็นคนกลัวแม่มากค่ะ แค่เห็นรูป เห็นเบอร์โทรเข้า มีคนพูดถึง ในใจเรานี่กลัวแบบไม่อยากได้ยิน พอได้ยินคนพูดถึงจะใจสั่น มีอาการขวัญเสียเหมือนเด็กที่มีปมในใจ

**ลืมบอกไปค่ะ แม่ไม่ได้เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก ยายเป็นคนเลี้ยงเรา และตอนเราเกิดปุ๊บ บ้านล้มละลาย อาจจะเป็นเหตุให้แม่เกลียดเราก็ได้**

ปล.พิมพ์ไม่ค่อยเข้าใจขอโทษด้วยนะคะ เป็นกระทู้แรก
ปล2.พยายามสะกดให้ถูกทุกตัวอักษรแล้วนะคะ
ปล3.เรื่องทั้งหมดเป็นความจริง ใครไม่เจอกับตัวไม่มีวันเข้าใจความรู้สึก