สวัสดีครับ ผมชื่อโอ๊ต อายุ16ปี พอดีว่าผมเกิดการเก็บอาการทั้งบวกกับซึมเศร้า และผมกำลังตามหาความสุข และผมไม่ชอบการโดนด่าบ่นโดยที่เรื่องเล็กๆน้อยๆ เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยละกัน ผมเกิดการทะเลาะกับครอบครัว โดยที่ต้นเหตุเกิดจากพ่อผมที่ให้เป็นแพะรับบาป เรื่องมันเกิดเมื่อต้นเดือน มี.ค โดยที่พ่อผมได้ขโมยตังที่ย่าเก็บเอาใว้ให้ผมเรียน อยู่ที่ 80k และพ่อผมได้เอาไป 60k ใช่ครับ พ่อผมโครตชั่วไม่คิดเลยว่าจะเป็นพ่อคนได้ ตอนที่แกขโมยแกนอนติดเตียงนะครับไปไหนไม่ได้ หลังจากนั้นแกก็ได้ใช้ผมไปกดตัวซึ่งแกขโมยมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วครับ ตอนที่ผมไปกดผมกดครั้งละ 5k กดไป2ครั้ง ตอนแรกที่ไปกดผมนึกว่าของพ่อผมเพราะแกก็ใช้ ธกส. หลังจากผมไปกด วันนันเป็นวันที่ยายผมไปปรับสมุดพอดี พอแกปรับเสร็จช็อคครับเงินเหลือแค่หมื่นเดียว เพราะยายผมกดมาใช้ก่อนหน้านี้แล้ว 10k แล้วยายผมเลยได้ไปแจ้งความอายัดบัตร พร้อมกับไปเช็คกล้องว่าใครกด ซวยสิครับผมไม่รู้เรื่องโดนถีบแบบงงๆ และผมไม่เล่าต่อเรื่องนี้ผมจะบอกว่าหลังจากนี้จะเป็นไง ทุกวัน ไม่ว่างะทำอะไรนิดหน่อยผิดนิดเดียว ด่า ทุกคนเชื่อไหมครับผมได้ตังค่าขนมวันละ 60 เย็นมาผมขอแค่ 10-20 ผมโดนบ่นสารพัดแล้วด่าผมแบบดูถูกผม ตอนนั้นผมคิดว่าต้องทำงานแล้วแหละผมเลือกที่จะไม่เรียนต่อครับ ขาดจากโรงเรียนมา หาสมัครงานและจนผมได้งาน แล้วแกมาขอผมว่า โอ๊ต เรียนต่อเอาวุฒิ ม.3 ให้ย่าหน่อยเวลาหางานถึงจะหาง่าย ที่ว่า ม.3 คือผมซ้ำชั้นไปทีนึงนะครับ แกขอร้องผมหลายครั้งจนผมคิดว่า งั้นเรียนต่อสักหน่อยเอาให้แกก็ได้ หลังจากนั้นแหละครับ เวลาผมอยู่บ้านเฉยๆ ผมโดนว่าอยู่บ้านทำไม จะมานอนเกาะกินขอตังไปวันๆหรอทำไมไม่ทำงาน งงสิครับบอกให้มาเรียนแต่พออยู่บ้านโดนด่า เวลาขอตัง ก็ไม่เคยจะได้แต่ผมก็พอเข้าใจนะครับ และอีกสิ่งหนึางสำหรับผม ผมเป็นคนที่อิจฉาเพื่อนครับ ไม่ใช่สิ่งของนะครับ ผมอิจฉาเขาที่มีพ่อแม่ดีๆ วันเกิดขอไรสักอย่างก็ให้ ถึงไม่มีเค้กสักก้อนก็ได้ถึงก้อน10บาทผก็ยิ้มออกแล้ว แต่ผมเกิดมาไม่ได้รับไรสักอย่าง แล้วพอโตมาผมต้องมาทนการด่าการว่า ทั้งๆที่ผมอธิบายไปแล้วแต่ดันโดนมองผิด พอผมทำดีตอบไม่เคยชมผม พอผมว่าจะไปทำงานก็เอาแต่ดูถูก ผมแค่ต้องการการเอาใส่ใจแล้วให้กำลังใจผมที แต่นี้ทำให้ผมร้องให้แทบจะทุกวัน ก่อนหน้านี้พ่อผมติดคุก7ปี ผมเสียใจนะที่พ่อผมติด ผมนั่งรอนั่งร้องให้ นั่งเศร้าเำราะคิดถึงจนเริ่มรู้ว่าทำไมเศร้าแปลกๆ บางวันคิดอยากตายนะครับแต่ผมยังห่วง2คนแก่ที่บ้าน จนเริ่มมาทุกวันนี้แกเริ่มที่จะด่าผมโดยเหมือนไม่มีทีลง ผมนั่งร้องให้ทุกวันๆ รู้ว่าผมเป็นซึมเศร้านะ แต่เหมือนผมไม่ถูกการใส่ใจเลย ผมเลยอยากจะถามว่าผมสมควรออกจากบ้านหรือตายๆไปดี