เรามีเพื่อนอยู่คนนึง (ไม่ขอเอ่ยชื่อนะ) เราสนิทกันก็มากนะ คุยกันทุกวัน มีอะไรก็มาแชร์กัน มาบอกกัน ในวันที่ใครคนนึงรู้สึกแย่ก็จะอยู่ข้างๆกันให้คำปรึกษากันเสมอ ในวันที่เรารู้สึกแย่เค้าก็จะปลอบเราตลอด ไปไหนด้วยกัน ไปเที่ยวกินข้าว ในวันที่เรารู้สึกแย่เค้าก็จะพาเราออกไปพักผ่อนไปเที่ยว ทุกอย่างโอเคเลยนะ แต่มันติดตรงที่ว่าเราเป็นเพื่อนกัน คำว่าเพื่อน มันเป็นตัวหยุดความสัมพันธ์ทุกอย่าง เพราะเราต่างก็เซนซิทีฟกันเรื่องเพื่อนอยู่แล้ว แล้วอีกอย่างเค้ามีแฟนแล้วด้วย เราพยายามห้ามความรู้สึกตัวเองมาตลอดนะ เตือนตัวเองหลายครั้งแล้ว แต่พอเจอเค้ากำแพงที่สร้างมามันก็พังหมดเลย ถ้ามันไม่มีความสัมพันธ์ที่ขึ้นชื่อว่าเพื่อน แล้วถ้าเค้าไม่มีแฟน อะไรๆมันก็คงจะดีกว่านี้เนาะ
"เราเอาความรู้สึกเราก้าวเข้าไปในชีวิตของเค้าทั้งที่เมื่อก่อนความรู้สึกของเราสองคนมันอยู่บนเส้นขนาน"