มันเป็นอารมณ์แบบแล้วเราละ เราเหมือนจะรู้จักกันดีแต่เราไม่ได้รู้จักกันจริงๆ
เหมือนจะรักเรา เหมือนมันจะดีแต่มันไม่เห็นรู้สึกอะไรได้เลยว่ามันดี มันเป็นความรู้สึกที่เริ่มแย่ลงแย่ลง
ต่างคนต่างทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ไม่ได้แคร์ความรู้สึกกัน เป็นแฟนกันที่เรารู้กันแค่สองคน เป็นแฟนกันที่ได้แค่นอนข้างๆกันแต่ไม่ได้ใช้เวลาว่างที่มีทำในสิ่งที่คู่รักทั่วไปควรทำกัน เป็นแฟนกันที่ไม่ได้รู้สึกว่าเค้าต้องการเหมือนรู้สึกไปเองว่ามีแต่เราที่ต้องการเขามาก มันเหมือนรักเขาแค่ฝ่ายเดียว แล้วเหมือนเราเป็นคนสร้างความสัมพันธ์นี้ขึ้นมาเอง โดยที่เขาเองก็แค่ยอมรับมันแบบไม่เต็มใจ
เราไม่รักกันแล้วทำไมเราถึง ยังอยู่ เราไม่รักกันเพราะอะไร แล้วตรงไหนที่ทำให้เราเริ่มห่างออกจากกัน เปิดใจคุยเท่ากับทะเลาะ พูดออกไปก็ไม่ได้หยุดพูดก็อึดอัด ในใจแทบจะป่วยจิตแล้ว ไม่มีทางออกเลย