ตอนเด็กถูกเลี้ยงมายังไงให้เป็นผู้ใหญ่แบบนี้
ผมรู้สึกโชคร้ายมากที่เกิดมาในยุคที่การศึกษาตกต่ำขนาดนี้
- การศึกษาคืออะไร มีความหมายว่าอย่างไร ใครเป็นผู้รับผลประโชย์สูงสุด ?
ลองคิดดูนะครับ ผู้ใหญ่หลายๆคนคิดแต่ให้เป็นไปตามกระบวนการเท่านั้น โดยไม่สนใจว่าผลของมันคืออะไร ขอแค่ให้ตามประบวนการ กระบวนการเป็นสิ่งที่ดีครับเป็นสิ่งที่ถูกต้องถ้าหากมันเป็นไปตามความถูกต้องจริงๆ ผมอยากยกตัวอย่างสมมติว่า การเรียนคือการมานั่งในห้องเรียนให้ครบตามที่กระบวนการกำหนดแต่ ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลยในระหว่างนั้น ผมหมายถึง ไม่ได้รับการพัฒนาอะไรเลย แบบนั้นเรียกว่าการศึกษาเหรอครับ ? เราเป็นแค่เครื่องจักรในกระบวนการหรืออย่างไร หรือว่าเรากลายเป็นเครื่องจักรแล้วจริงๆ ที่ถูกป้อนข้อมูลว่าแบบนี้ถูกแบบนั้นผิด โดยจริงๆแล้วมันไม่ได้เป็นแบบนั้น #บางคนทำตัวเป็นกระดาษทรายคอยขัดคนอื่นทั้งๆที่ตัวเองยังหยาบ ผมเข้าใจว่าทุกคนไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่การพัฒนาคนๆนึงนั้นต้องให้สมบูรณ์ที่สุด นั่นเป็นหน้าที่ของคนสอนที่ควรทำ ไม่ใช่แค่อยู่ในกระบวนการให้จบๆไปแล้ว มันไม่เกิดประโยชน์อะไรเลยแบบนั้นมันเสียเวลา แล้วเราจะไปรับมือกับโลกได้ยังไง ? มันเป็นตรรกะโง่ๆที่ไม่เกิดผลดีอะไรเลย มีอำนาจการตัดสินใจก็ใช้อย่างมี วิจจารณญาณ หัดมองความจริงเสียบ้าง ที่จริงโลกมันกว้างมากกว้างกว่ากะลาใบเดิมๆที่ผมหรือคุณอยู่
ผมเจอคนหลายๆคนทำงานกับหลายๆคน หลายๆเรื่องเป็นสิ่งดีเป็นสิ่งใหม่ แต่สำหรับบางอย่างเขาอายุเยอะกว่าเรา เขาผ่านโลกมาเยอะก็จริง แต่เชื่อเถอะครับว่าอายุไม่ได้บอกว่า คุณคิดถูกเสมอไป แล้วผมต้องเชื่อเพราะบางครั้งด้วยความที่ผมอายุยังน้อยผมอาจจะคิดแล้วคิดอีกที่จะตัดสินใจพูดว่ามันดีนะ ไม่ใช่แค่เป็นคำพูดของเด็ก
ผมอยากเห็นการศึกษา คือการศึกษาอย่างแท้จริง พัฒนาหยั่งลึกให้ถึงจิตสำนึก ไม่ใช่แค่กระดาษแผ่นหนึ่งกับลายเซ็นต์กำกับที่บอกว่า นายสุชาติ สำเร็จการศึกษาแล้ว
ระบบของการศึกษาในปัจจุบันเน้นไปที่กระบวนการสำเร็จการศึกษามากกว่าการมองว่า เด็กรู้อะไรบ้าง มีความสามารถอะไรบ้าง มีความคิดความอ่าน การตัดสินใจอยู่ในระดับไหน เพียงพอที่จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีหรือยัง อาจเป็นเพราะสังคมมันโหดร้ายเกินไปจนบางครั้งเราไม่อยากจะโต เพราะผู้ใหญ่บางคนการศึกษาสูงก็จริง แต่ไม่ได้ช่วยให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ตามอุดมคติได้เลย เพราะอะไร? เพราะการศึกษาไม่ใช่การศึกษา เป็นแค่กระบวนการเน่าๆที่น่าขยะแขยง เป็นผู้ใหญ่ที่คอยแต่ยัดขยะใส่ในหัวเรา โตมาก็เลยเป็นคนไร้ศักยภาพ เป็นเศษขยะในคราบของมนุษย์ ผมไม่อยากเป็นแบบนั้น ไม่อยากโตมาเป็นคนไร้ศักยภาพ
- โตมาเมื่อผมเป็นครูผมจะไม่ให้นักเรียนนั่งเฉยๆ 8 ชั่วโมงเพื่อให้ครบเวลาเรียนแล้ว เซ็นต์ให้เขาจบโดยที่เขายังไม่รู้อะไร
- โตมาเมื่อผมเป็นเจ้าบ้านผมจะไม่กวาดขยะในบ้านแล้วทิ้งข้ามรั้วบ้านคนอื่น
- โตมาเมื่อผมเป็นเจ้าของร้านผมจะไม่เอาผงโกโก้คุณภาพต่ำผสมกับแบรนด์โกโก้เพื่อให้ได้ปริมาณมาก
- โตมาเมื่อผมเป็นพ่อค้าผมจะไม่เอานมที่หมดอายุมาชงกาแฟให้ลูกค้ากิน
- โตมาเมื่อผมเป็นคนตัดสินใจผมจะไม่ทำเรื่องเล็กๆให้ใหญ่โต
- โตมาเมื่อผมมีอำนาจผมจะไม่ใช้อำนาจข่มเหงใคร
- โตมาเมื่อผมเป็นเจ้าของร้านอาหารผมจะไม่ไล่ลูกค้า
- โตมาเมื่อผมเมื่อผมเป็นหัวหน้าผมจะคุยกับลูกน้องอย่างจริงใจ
- โตมาเมื่อผมมีลูกน้องมีหัวหน้าผมจะไม่อ้างชื่อหัวหน้าให้คำพูดตัวเองมีอำนาจ
ผมอยากให้การศึกษาสอนให้มีจิตสำนึกที่ดีไม่ใช่แค่กระดาษที่บอกว่าเรียนสูงแค่ไหนแล้วตัดสินว่าเป็นคนอย่างไร ความนิยมแบบนี้เป็นโรคร้ายที่เกาะในสังคมมานานมากเกินไปจนเป็นเรื่องปกติทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องปกติและไม่เคยเป็นเรื่องปกติ และมันเป็นตัวถ่วงความเจริญและการพัฒนาให้เท่าทันโลก การศึกษาไร้คุณภาพประเทศก็เลยล้าหลัง ไม่แปลกครับ ...
ผมรู้สึกโชคร้ายมากที่เกิดมาในยุคที่การศึกษาตกต่ำขนาดนี้
ผมรู้สึกโชคร้ายมากที่เกิดมาในยุคที่การศึกษาตกต่ำขนาดนี้
- การศึกษาคืออะไร มีความหมายว่าอย่างไร ใครเป็นผู้รับผลประโชย์สูงสุด ?
ลองคิดดูนะครับ ผู้ใหญ่หลายๆคนคิดแต่ให้เป็นไปตามกระบวนการเท่านั้น โดยไม่สนใจว่าผลของมันคืออะไร ขอแค่ให้ตามประบวนการ กระบวนการเป็นสิ่งที่ดีครับเป็นสิ่งที่ถูกต้องถ้าหากมันเป็นไปตามความถูกต้องจริงๆ ผมอยากยกตัวอย่างสมมติว่า การเรียนคือการมานั่งในห้องเรียนให้ครบตามที่กระบวนการกำหนดแต่ ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลยในระหว่างนั้น ผมหมายถึง ไม่ได้รับการพัฒนาอะไรเลย แบบนั้นเรียกว่าการศึกษาเหรอครับ ? เราเป็นแค่เครื่องจักรในกระบวนการหรืออย่างไร หรือว่าเรากลายเป็นเครื่องจักรแล้วจริงๆ ที่ถูกป้อนข้อมูลว่าแบบนี้ถูกแบบนั้นผิด โดยจริงๆแล้วมันไม่ได้เป็นแบบนั้น #บางคนทำตัวเป็นกระดาษทรายคอยขัดคนอื่นทั้งๆที่ตัวเองยังหยาบ ผมเข้าใจว่าทุกคนไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่การพัฒนาคนๆนึงนั้นต้องให้สมบูรณ์ที่สุด นั่นเป็นหน้าที่ของคนสอนที่ควรทำ ไม่ใช่แค่อยู่ในกระบวนการให้จบๆไปแล้ว มันไม่เกิดประโยชน์อะไรเลยแบบนั้นมันเสียเวลา แล้วเราจะไปรับมือกับโลกได้ยังไง ? มันเป็นตรรกะโง่ๆที่ไม่เกิดผลดีอะไรเลย มีอำนาจการตัดสินใจก็ใช้อย่างมี วิจจารณญาณ หัดมองความจริงเสียบ้าง ที่จริงโลกมันกว้างมากกว้างกว่ากะลาใบเดิมๆที่ผมหรือคุณอยู่
ผมเจอคนหลายๆคนทำงานกับหลายๆคน หลายๆเรื่องเป็นสิ่งดีเป็นสิ่งใหม่ แต่สำหรับบางอย่างเขาอายุเยอะกว่าเรา เขาผ่านโลกมาเยอะก็จริง แต่เชื่อเถอะครับว่าอายุไม่ได้บอกว่า คุณคิดถูกเสมอไป แล้วผมต้องเชื่อเพราะบางครั้งด้วยความที่ผมอายุยังน้อยผมอาจจะคิดแล้วคิดอีกที่จะตัดสินใจพูดว่ามันดีนะ ไม่ใช่แค่เป็นคำพูดของเด็ก
ผมอยากเห็นการศึกษา คือการศึกษาอย่างแท้จริง พัฒนาหยั่งลึกให้ถึงจิตสำนึก ไม่ใช่แค่กระดาษแผ่นหนึ่งกับลายเซ็นต์กำกับที่บอกว่า นายสุชาติ สำเร็จการศึกษาแล้ว
ระบบของการศึกษาในปัจจุบันเน้นไปที่กระบวนการสำเร็จการศึกษามากกว่าการมองว่า เด็กรู้อะไรบ้าง มีความสามารถอะไรบ้าง มีความคิดความอ่าน การตัดสินใจอยู่ในระดับไหน เพียงพอที่จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีหรือยัง อาจเป็นเพราะสังคมมันโหดร้ายเกินไปจนบางครั้งเราไม่อยากจะโต เพราะผู้ใหญ่บางคนการศึกษาสูงก็จริง แต่ไม่ได้ช่วยให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ตามอุดมคติได้เลย เพราะอะไร? เพราะการศึกษาไม่ใช่การศึกษา เป็นแค่กระบวนการเน่าๆที่น่าขยะแขยง เป็นผู้ใหญ่ที่คอยแต่ยัดขยะใส่ในหัวเรา โตมาก็เลยเป็นคนไร้ศักยภาพ เป็นเศษขยะในคราบของมนุษย์ ผมไม่อยากเป็นแบบนั้น ไม่อยากโตมาเป็นคนไร้ศักยภาพ
- โตมาเมื่อผมเป็นครูผมจะไม่ให้นักเรียนนั่งเฉยๆ 8 ชั่วโมงเพื่อให้ครบเวลาเรียนแล้ว เซ็นต์ให้เขาจบโดยที่เขายังไม่รู้อะไร
- โตมาเมื่อผมเป็นเจ้าบ้านผมจะไม่กวาดขยะในบ้านแล้วทิ้งข้ามรั้วบ้านคนอื่น
- โตมาเมื่อผมเป็นเจ้าของร้านผมจะไม่เอาผงโกโก้คุณภาพต่ำผสมกับแบรนด์โกโก้เพื่อให้ได้ปริมาณมาก
- โตมาเมื่อผมเป็นพ่อค้าผมจะไม่เอานมที่หมดอายุมาชงกาแฟให้ลูกค้ากิน
- โตมาเมื่อผมเป็นคนตัดสินใจผมจะไม่ทำเรื่องเล็กๆให้ใหญ่โต
- โตมาเมื่อผมมีอำนาจผมจะไม่ใช้อำนาจข่มเหงใคร
- โตมาเมื่อผมเป็นเจ้าของร้านอาหารผมจะไม่ไล่ลูกค้า
- โตมาเมื่อผมเมื่อผมเป็นหัวหน้าผมจะคุยกับลูกน้องอย่างจริงใจ
- โตมาเมื่อผมมีลูกน้องมีหัวหน้าผมจะไม่อ้างชื่อหัวหน้าให้คำพูดตัวเองมีอำนาจ
ผมอยากให้การศึกษาสอนให้มีจิตสำนึกที่ดีไม่ใช่แค่กระดาษที่บอกว่าเรียนสูงแค่ไหนแล้วตัดสินว่าเป็นคนอย่างไร ความนิยมแบบนี้เป็นโรคร้ายที่เกาะในสังคมมานานมากเกินไปจนเป็นเรื่องปกติทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องปกติและไม่เคยเป็นเรื่องปกติ และมันเป็นตัวถ่วงความเจริญและการพัฒนาให้เท่าทันโลก การศึกษาไร้คุณภาพประเทศก็เลยล้าหลัง ไม่แปลกครับ ...