ตามหัวข้อกระทู้เลยนะคะ เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ คือว่าเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงสนิทกันนานม๊ากกกกกกกกกกกแล้วละ แต่เพื่อนสนิทเราเป็นผู้ชาย ธรรมดาของผู้หญิงที่ไม่ชอบการนินทาคนอื่นรึเปล่าก็ไม่รู้นะเลยเลือกที่จะมีเพื่อนสนิทเป็นเพศตรงข้ามเอาง่ายๆว่ามันมีความสุขกว่าไม่ต้องมารอนินทาใครตอนพักกลางวัน ไม่ต้องกลัวว่าพอวันไหนขาดเรียนเพื่อนจะนินทาเรา  กลับเข้าเรื่องเถอะค่ะ คือว่าเราก็เพื่อนก็ธรรมดาค่ะ ไปเที่ยวด้วยกันกินข้าวด้วยกันโทรหากันคุยเฟซคุยไลน์กันตามประสาเพื่อนฝูง เพื่อนคนนี้เราสนิทกว่าทุกคนในกลุ่มค่ะ เขาชื่อเอ(นามสมมุติ) เอกับเราจะคุยแชทกันปกติแต่จะมากกว่าคนอื่นคือคุยทุกวันเอาง่ายๆว่าเราเชื่อใจกันและกันมาก มีปัญหาอะไรเขาก็เล่าให้เราฟัง เขาชอบใครเขาก็เล่าให้เราฟัง เราก็ฟังแล้วก็ให้คนปรึกษาในฐานะเพื่อนสนิทคนนึง เขาจะมีแฟนกี่คนกี่คน แฟนเขาก็รู้จักเราสนิทกับเรา คุยกับเราเหมือนเราเป็นเพื่อนคนนึงก็ไม่ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกัน บางครั้งเขาก็หิ้วเราไปด้วย พอถามว่าแฟนไม่ว่าหรอก็บอกว่าไม่เป็นไร กระทั้งเขาเลิกกับแฟนเขาไปไม่รู้กี่คนต่อกี่คน แฟนเก่าเขาก็ยังถามนั้นถามนี่ผ่านเราตลอด แม้กระทั้งตอนคบกันอยู่พวกเธอก็ยังไม่แสดงท่าทีว่าไม่ชอบเรารึเกลียดเรา  จนกระทั้งแฟนคนปัจจุบันของเอ เธอคนนั้นเปิดอ่านแชทเรากับเอผ่านเฟซของเอแล้วบอกว่าให้เอเลิกเป็นเพื่อนกับเรา ให้เลิกคบไปเลย แล้วเอมันก็มาบอกเราว่าแฟนเอไม่ชอบเรา เราก็เข้าใจว่าเธออาจจะหวงเพื่อน แต่เหมือนมันจะมากเกินไป แค่เราถือถุงขนมของเอที่เอซื้อมาฝากเพื่อนๆในห้องเธอคนนั้นก็โกรธจนจะขอเลิก เราก็เลยบอกว่างั้นก็เลิกเป็นเพื่อนกันก็ได้ถ้าเอไม่สบายใจ ถ้ารักเธอคนนั้นมากเราก็เข้าใจ ไม่อยากจะเสียเพื่อนไปนะคะ แต่ว่าเพื่อนที่สนิทกันมาหลายปีกับผู้หญิงที่เข้าเจอแค่ไม่กี่เดือน เขากับเลือกฝั่งนู้น ไม่อยากให้เลือกหรอกระหว่าเพื่อนกับแฟนมันก็แทนกันไม่ได้อยู่แล้ว  แต่ก็อย่างว่าแหละ เราก็ผู้หญิงบางครั้งก็งี่เง่า