การที่เราจะเรียนรู้จักใครสักคนจนพัฒนาความสัมพันธ์ สิ่งสำคัญคือทัศนคติและการใช้ชีวิตที่คล้ายกัน  สิ่งที่ผมเจอเป็นอีกประสบการณ์ที่เป็นบทเรียนในชีวิตจากคนๆนึง โดยเริ่มแรกผมไม่ได้คิดอะไรจนเขาเข้ามาในชีวิตและทำดีจนเรารู้สึกดีภายใต้ความสุภาพและมีบางสิ่งที่คิดว่าเขากับเราคล้ายกันในการใช้ชีวิต จนมีคำว่าที่เรารู้จักกันและคบกันได้เพราะเรามีศีลเสมอกัน และเราก้อยู่ด้วยกันปกติตลอดเวลาที่คบกัน

  ตลอดเวลาในการเรียนรู้กันผมให้เกียรติและไม่เคยเข้าไปก้าวก่ายเนื่องจากเราคบกันในแบบคนทำงาน  จนความแตกจากเจ้าตัวเอง ความจริงคือโกหกตั้งแต่แรกเริ่มรู้จักตั้งแต่อาชีพ และ ครอบครัวและที่สำคัญคือคบซ้อนอีก 2 คนจนกลายเป็นความวุ่นวายของ 4 คน จนกระทั่งผมขอออกไปเองแบบไม่มองหน้ากันอีกต่อไปและอีกฝ่ายยังรู้สึกว่าสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติสุขโดยไม่ละอายและสร้างภาพต่อไป

   กรณีนี้คำว่าศีลเสมอกันที่เขาบอกมันคือคำพูดกลวงๆที่ให้รู้สึกดีหรือเขาเอาความรู้สึกคนมาล้อเล่น  ทุกท่านมีความเห็นว่าอย่างไรรบกวนแสดงความคิดเห็นหน่อยครับ