คือตอนเด็กๆผมเป็นเด็กผู้ชายที่จะออกแนวตุ้งติ้งนิดนึง
แบบพวกงานของผู้หญิงก็ทำเป็นหมด แล้วก็คนเรียบร้อยมาก
ก็เลยถูกคนรอบข้างมองว่าเป็น "กระเทย" แต่คือตอนนั้นก็ยังมีความชอบผู้หญิงอยู่น่ะ
แบบเห็นแล้วเขิน (หรืออาจจะเป็นว่าตอนนั้นเรายังไม่รู้ตัวเอง)  ตอนนี้ก็มีคนถามว่าชอบผู้หญิงหรือผู้ชายเราก็ตอบว่าชอบผู้หญิง (พูดแบบไม่มั่นใจ)
ตอน ป.6 ก็มีเพื่อนผู้ชายคนนึง(เรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาล) ตอนที่ไปเที่ยวทัศนศึกษา คือแบบเขาดูแลเราดีมากเหมือนไม่ใช่เพื่อนดูแลเพื่อน(หรือตอนนั้นเราคิดไปเองก็ไม่รู้ ) เพราะว่าตอนนั้นเราตัวเล็กหรือเปล่าแล้วเขาก็เคยดูแลเป็นพิเศษ (เขาเป็นคนตัวโต )
ตอนเทอม2 ก็เล่นด้วยแบบถึงเนื้อถึงตัว (แบบว่าขาของผมเข้าไปอยู่ตรงระหว่างขาสองข้างของเพื่อนคนนั้น) ก็มีเพื่อนคนนึงพูดขึ้นมาว่า "อี๋" (พูดแซวกันเล่นๆน่ะ)  หลังจากนั้นเราก็เริ่มรู้สึกว่าเราชอบเพื่อนคนนั้น ช่วงนั้นตอน ม.1 เขาย้ายไปโรงเรียนที่อื่น (ช่วงนั้นก็เริ่มเล่น facebook)  ก็ทักเขาไป แต่เขาไม่ค่อยตอบ  พอเจอหน้ากันก็ไม่กล้ามอง (ตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่) เหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่สนิทกันมาก แต่ตอนนี้กลับไม่สนิทกันแล้ว
(แบบว่าเจอกันที่ไหนก็ไม่ทักไม่มองหน้า) ตอนช่วง ม.1-3 ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่
พอตอน ม.4 ผมก็ย้ายไปเรียนโรงเรียนเดียวกันกับเขา ตอนนั้นอยู่บนรถคันเดียวกัน(รถรับส่งนักเรียน)เราพยายามจะมองหน้าเขาแต่เขาก็รีบหันหน้าหนี ก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย (คือตอนนั้นมีปัญหาบางอย่างเลยต้องดรอปเรียน)  ช่วงระหว่างที่ดรอปเรียนก็ฝันถึงเขาแล้วทำให้เราคิดถึงเขามาก แล้วชอบไปส่องเฟซเขาอยู่บ่อยๆ ก็ยิ่งทำให้คิดถึงเรื่องเก่าๆขึ้นมา  (ตอนนี้ผมยังโสดอยู่นะ)
เราไม่ค่อยยอมรับตัวเองสักเท่าไหร่ว่าตัวเองเป็น "เกย์" แบบเจอผู้ชายหน้าตาดีก็มีแอบมองบ้าง  
แล้วเราเป็น "เกย์" ใช่ไหม.  
#ไม่เข้าใจตรงไหนต้องขอโทษด้วยน่ะครับ